Με τον Αλέξη Τσίπρα να αποφεύγει παρεμβάσεις στον… εμφύλιο που βρίσκεται σε εξέλιξη δημοσίως, ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει χωρίς μπούσουλα σε ένα μέλλον που δείχνει δυσοίωνο. Οι παλινωδίες της ηγεσίας του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιβεβαιώνουν πως το τέλος του διλήμματος μνημόνιο αντιμνημόνιο και η συνεχής απομάκρυνση της εξουσίας προκαλεί βέρτιγκο με άγνωστες προς το παρόν επιπτώσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί ρόλο ύπαρξης. Οι συνεχής κωλοτούμπες σε σημαντικά θέματα που αφορούν τη χώρα δείχνουν ότι αναζητείται το δίλημμα πάνω στο οποίο θα πατήσει ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να διεκδικήσει εκ νέου την εξουσία. Πανδημία, οικονομία, διεθνή θέματα μπαίνουν στο στόχαστρο με τον πρώην πρωθυπουργό να αλλάζει στάση ανάλογα με τις εξελίξεις.
Το νέο βίντεο που αφορά στην πανδημία έρχεται απλά να προστεθεί στην αναζήτηση… λόγου ύπαρξης αλλά επί της ουσίας μπερδεύει τους ψηφοφόρους (όχι όσους ακολουθούν τυφλά τον αρχηγό και τους πραιτωριανούς του) αφού καταγγέλλει την Κυβέρνηση και φυσικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη για το άνοιγμα του Τουρισμού τη στιγμή που τρεις μήνες πριν ζητούσε ακριβώς αυτό. Να ανοίξει η οικονομία για να αποφευχθεί η καταστροφή του τομέα που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Οι αλλαγές στάσης του ΣΥΡΙΖΑ έχουν λάβει τη μορφή… πανδημίας. Ο Αλέξης Τσίπρας από το Φόρουμ των Δελφών τον Ιούνιο ζητούσε να υπογραφεί έστω και τμηματική συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση ΑΟΖ και αφού η κυβέρνηση πέτυχε την… κατήγγειλε.
Επί της ουσίας βλέποντας το χρόνο να περνά και την οικονομία να μην καταρρέει αλλά να μπαίνει σε μια φάση ύφεσης όπως συμβαίνει παγκοσμίως (με άλλες χώρες να αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρότερο προβλήματα) αναζητεί τρόπους για να κάνει αντιπολίτευση ακόμη και αν αυτοί αγγίζουν τον λαϊκισμό και στην ακραία του μορφή, αυτή δηλαδή που χρησιμοποιήθηκε πριν τις εκλογές του 2015.
Επενδύοντας όμως στη δημιουργία ενός νέου κύματος αγανακτισμένων ευτελίζει τον ίδιο τον θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάτι που και οι πολίτες δείχνουν να αντιλαμβάνονται γυρνώντας την πλάτη στους εκφραστές και υποστηρικτές αυτής της τακτικής.
Ο δημόσιος… εμφύλιος
Την ίδια στιγμή με τις καταγγελίες κάθε μορφής κατά της κυβέρνησης η ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να καλύψει και τα μεγάλα εσωκομματικά προβλήματα. Τον εμφύλιο που βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ στελεχών και τις εκατέρωθεν βολές που ρίχνονται δημοσίως μέσα από άρθρα και παρεμβάσεις ή αναρτήσεις στο διαδίκτυο.
Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ξεκαθάρισμα λογαριασμών βρίσκεται σε εξέλιξη.
Οι 53+ ασκούν κριτική για τη στάση του Αλέξη Τσίπρα στα εθνικά θέματα – με αφορμή την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο - αλλά και για την Πανδημία και βάλουν κατά Πολάκη και άλλων πραιτωριανών που έχουν σπεύσει να κατηγορήσουν τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον άτυπο επικεφαλής τους.
Προχωρούν όμως βήμα παραπάνω και ασκούν κριτική στους νέους συντρόφους της Προοδευτικής Συμμαχίας με προσωπικές αναφορές. Ασχολούνται, εκ των υστέρων είναι αλήθεια, με στελέχη όπως οι Μωραΐτης, Θεοχαρόπουλος, Μπίστης και άλλοι ενθυμούμενοι το παρελθόν τους και τα όσα έλεγαν για το κόμμα και τον Αλέξη Τσίπρα. Βέβαια όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην εξουσία και ο Τσίπρας τους διόριζε στην κυβέρνηση οι 53+ απέφευγαν την σκληρή κριτική και τις αιχμές λόγω της εξουσίας που κρατούσε τους… συντρόφους ενωμένους.
Οι λεγόμενοι πραιτωριάνοι από την πλευρά τους βάλουν κατά όλων όσοι επικρίνουν τον Αλέξη Τσίπρα, ανεξαρτήτως θεματολογίας. Ως βασιλικότεροι του βασιλέως – ηγέτη του κόμματος δεν αποδέχονται την παραμικρή κριτική και ακολουθούν την γραμμή του όποια και αν είναι αυτή.
Μια τρίτη ομάδα που μπαίνει στο παιχνίδι είναι αυτή των παλαιοκομματικών. Στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που δεν αμφισβητούν ευθέως τον Αλέξη Τσίπρα, ζητούν όμως από αυτόν συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις.
Ζητούν όμως να πετάξει και το έρμα. Να αφήσει πίσω τα λεγόμενα βαρίδια και να ανασυγκροτήσει το κόμμα, όχι με βάση τους νεόκοπους πασοκογενείς αλλά την ιδεολογία του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για αυτούς που θέλουν να οδηγηθούν στα μετόπισθεν όσοι προκαλούν. Από τον πραιτωριανό Παύλο Πολάκη και τον προεδρικό Νίκο Παππά μέχρι τον… Ευρωπαίο ιδιοκτήτη ακινήτων Παπαδημούλη.
Οι παλαιοκομματικοί συντάσσονται σε αρκετά με τους 53+, δεν επιθυμούν αλλαγές όμως και κυρίως θέλουν την επάνοδο στην εξουσία στηρίζοντας το ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Σε κάθε περίπτωση στον ΣΥΡΙΖ η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι. Το γεγονός πως δεν είναι πια κυβέρνηση καθιστά την ατμόσφαιρα εκρηκτική με την αμφισβήτηση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα να βρίσκεται στο τραπέζι προκαλώντας κύρια ερωτήματα για το μέλλον του κόμματος.
Το ζήτημα που προκύπτει όμως είναι πως ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι σημαντικός σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Η Βαβέλ των δηλώσεων όμως και η ανυπαρξία προτάσεων καθιστούν την οδηγούν στον λαϊκισμό και την ένταση που σε περιόδους κρίσης λειτουργεί αρνητικά για τις εξελίξεις.
