Του Αλέξανδρου Διαμάντη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την αρχή της προεκλογικής περιόδου ζητάει καθαρή εντολή για μια ισχυρή διακυβέρνηση. Επί της ουσίας, το διακύβευμα για τη Νέα Δημοκρατία πλέον είναι η αυτοδυναμία, προκειμένου όχι μόνο να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, αλλά να έχει κοινοβουλευτικά ικανή δύναμη, ώστε να προχωρήσει στις αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις. Ποιες είναι αυτές;
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου, η νομοθέτηση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, η Συνταγματική Αναθεώρηση και η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020. Το δύο τελευταία, μάλιστα, είναι αλληλένδετα, καθώς όσο περισσότερη κοινοβουλευτική δύναμη διαθέτει, τόσο ευκολότερα και δίχως (περιττές ενδεχομένως) συναινέσεις θα προχωρήσει μια νέα συνταγματική αναθεώρηση (με την προσθήκη του άρθρου 16 του Συντάγματος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια), παράλληλα με την απρόσκοπτη εκλογή νέου ΠτΔ, που θα εξαφανίσει οποιοδήποτε σενάριο επανάληψης όσων είχαν συμβεί το 2015.
Και μπορεί η Φώφη Γεννηματά να ανακοίνωσε ότι θα δώσει ψήφο ανοχής, εντούτοις στη ΝΔ δύσκολα θα στηριχθούν στο Κίνημα Αλλαγής, υπό αυτές τις συνθήκες. Εξάλλου, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν είναι λίγοι όλοι όσοι θεωρούν ότι το ενδεχόμενο μιας «δεξιάς» παρένθεσης είναι πραγματικό σε μια τέτοια περίπτωση.
Οι ίδιοι υπενθυμίζουν τι συνέβη το 2012 όταν η τρικομματική που συγκροτήθηκε, υπό τον Αντώνη Σαμαρά, τελικά κατέρρευσε, μολονότι η τότε κυβέρνηση ετοιμαζόταν να αφήσει πίσω της το Μνημόνιο. Για την ιστορία, το πρόσωπο που επί της ουσίας έριξε την κυβέρνηση και έστρωσε τον δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σημερινός Υπουργός Φώτης Κουβέλης…
Σε κάθε περίπτωση, με βάση της δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας η αυτοδυναμία βρίσκεται αρκετά κοντά. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν κοινοβουλευτικοί παράγοντες είναι τελείως διαφορετικό να έχει 151 ή 152 βουλευτές και διαφορετικό με πάνω από 160. «Είναι εντελώς διαφορετικός ο συσχετισμός δυνάμεων», παρατηρούν με νόημα, ενώ ήδη στο κάδρο έχει μπει η… απλή αναλογική. «Ή διαφορετικά η ακυβερνησία», όπως εκτιμούν έμπειροι πολιτικοί παράγοντες.
Κι αυτό διότι, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει το μπόνους των 50 εδρών μια νέα κυβέρνηση θα πρέπει να στηρίζεται από το πρώτο και το δεύτερο κόμμα (δηλαδή τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ) ή να έχει τη στήριξη τουλάχιστον τριών κομμάτων. Κάτι που τουλάχιστον την παρούσα στιγμή θεωρείται απίθανο.
Σε περίπτωση, δε, που ακολουθήσουν επαναληπτικές εκλογές στο τραπέζι της συζήτησης μπαίνει και το ενδεχόμενο παραγραφής των σκοτεινών υποθέσεων της σημερινής κυβέρνησης. Υποθέσεις όπως τα κονδύλια του μεταναστευτικού (που ο Φιλελεύθερος αποκάλυψε), η εξαγορά της Σκοπιανής εταιρείας από τη ΔΕΗ και ο ρόλος του Σταθάκη, το σκάνδαλο ΔΕΠΑ – Λαυρεντιάδης σε συνδυασμό με τον «Μανόλο του Παπά», κινδυνεύουν να παραγραφούν, μολονότι σε αντίστοιχη περίπτωση το ΣτΕ έχει κρίνει ότι η Βουλή δεν πρόλαβε να λειτουργήσει και άρα τίποτα δεν έχει παραγραφεί.
Εν κατακλείδι, μια περίπου εβδομάδα πριν τις εκλογές οι πολίτες θα κληθούν, σύμφωνα με γαλάζια στελέχη, να αποφασίσουν ανάμεσα στην αυτοδυναμία ή νέες εκλογές και ακυβερνησία…
