Αν κάτι είναι θετικό από την εκλογή Ανδρουλάκη, δεν είναι γιατί όπως είπε ο ίδιος… «αν ποτέ κυβερνήσω να αφήσω πέντε πράγματα πίσω μου». Το μέλλον συχνά εκπλήσσει βέβαια αλλά δεν παύει να προσδιορίζεται από το παρόν. Και η προβολή του παρόντος στον ορατό χρόνο, δεν προδιαγράφει δυνατότητα μελλοντικής διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ…
Πριν από τον δηλωθέντα στόχο του «να αναδειχθούμε σε σοβαρό αντίπαλο της ΝΔ», προέχει να αναδειχθεί σε σοβαρό αντίπαλο του ΣΥΡΙΖΑ. Προσώρας κατακτά βήματα, και είναι το θετικό της ανάδειξής του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αλλά ως τις επόμενες εκλογές ίσως δεν φτάνει ο χρόνος για το επιτύχει.
Είθε να το κατόρθωνε, επειδή θα επέστρεφε η πολιτική ζωή τουλάχιστον σε πλαίσιο σοβαρότητας. Θα αναμετρούνταν για την εξουσία δυο διαφορετικά προγράμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (όσο μπορούν στο πλαίσιο της ΕΕ να υπάρχουν άκρως διαφορετικά προγράμματα), αλλά θα επικρατούσε η λογική, θα απέλειπεν ο αλαφροΐσκιωτος τυχοδιωκτισμός που χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση καθημερινά φροντίζει να μας παρέχει δείγματα. Τελευταία ήταν π.χ. με αφορμή την υπόθεση του καταγγελλόμενου βιασμού της Θεσσαλονίκης. Ο εκπρόσωπος τύπου Νάσος Ηλιόπουλος έγραφε: «Η δικαιοσύνη οφείλει να αποδείξει ότι οι ένοχοι, όσο ισχυρά οικονομικά ή ακόμα και πολιτικά στηρίγματα έχουν, δεν θα μείνουν ατιμώρητοι». Άρα προϊδέασε άνευ αποδείξεων ότι οι καταγγελλόμενοι βιαστές έχουν «πολιτικά στηρίγματα»! Και που αλλού θα τα είχαν παρά στην κυβέρνηση;
Η δε νεολαία έκανε πορεία και πέταξε τρικάκια στα οποία αναφερόταν: «Πλούσιοι, νέοι, ωραίοι, σεξιστές, δεν μας κάνει εντύπωση που είστε βιαστές»!
Για τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και τα μέλη της, που προφανώς έχουν γεννηθεί σε φαβέλες, οι βιαστές και οι σεξιστές είναι μόνο οι πλούσιοι και ωραίοι. Κανένα λαϊκό παλληκάρι από τις φτωχογειτονιές με τις αυλές μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά, ούτε κανένας κατατρεγμένος μετανάστης, βίασε, σάπισε στο ξύλο φίλη ή γυναίκα του, κανένας δεν άφησε ανάπηρη κάποια Μυρτώ, κανένας δεν δολοφόνησε γυναίκα.
Δίκιο έχουν τα παιδιά να εξοργίζονται αφού μόνο οι πλούσιοι είναι σεξιστές. Η σεξουαλική παρενόχληση του πρέσβη της Βενεζουέλας στις συντρόφισσές τους, ήταν αγωνιστική θωπεία το πλαίσιο της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Γι’ αυτό και κρατήθηκε μυστικό επιδεικνύοντας «πολιτική ωριμότητα», μακριά από την αδηφάγο περιέργεια των φιλελέδων και των μέσων τους, που στόχο τους είχαν «να το εκμεταλλευτούν στο έπακρο για να βλάψουν την αριστερά τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στην Ελλάδα» (επιστολή Τσίπρα σε Μαδούρο).
Αλλά και το γεγονός ότι κατά την κυβερνητική θητεία του κόμματός τους οι ποινές του Ποινικού Κώδικα για βιασμούς έγιναν πιο επιεικείς, οφειλόταν προφανώς στην κατανόηση του εσωτερικού υπαρξιακού δράματος των βιαστών. Ειδικά των καταπιεσμένων.
Και είναι… ανάλγητο αυτό που έκανε η ΝΔ, που αυστηροποίησε τις ποινές για τους βιασμούς και την προσβολή της γενετήσιας ελευθερίας και αξιοπρέπειας, ενώ «Το κακούργημα του ομαδικού βιασμού επισύρει πλέον αποκλειστικά ισόβια κάθειρξη και όχι και πρόσκαιρη κάθειρξη 10-15 ετών όπως προέβλεπε ο ΠΚ του ΣΥΡΙΖΑ» (Γιάννης Οικονόμου).
Ενδεικτικά τα ανωτέρω, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κουραστεί καθημερινά να αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να ενταχθεί σε ένα πλαίσιο σοβαρότητας και αριστερού ορθολογισμού (πολιτισμικού κυρίως, τα πολιτικά του προγράμματα τα είδαμε). Αλλά και στα σόσιαλ μήντια αν τολμήσει κάποιος και πει ότι είναι λάθος κοινωνιολογική ανάλυση, γιατί δεν είναι μόνο οι πλούσιοι βιαστές, οι οπαδοί του θα τον χαρακτηρίσουν πάραυτα δεξιό τσιράκι της πλουτοκρατίας.
Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι εάν ηδύνατο ο Ανδρουλάκης να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση, η δημόσια ζωή θα επανήρχετο σε ένα καθεστώς σοβαρότητας.
Και αυτό που γράφουμε είναι εντελώς άσχετο με τις πολιτικές συνάψεις κορυφής, εάν το απαιτήσουν οι καιροί. Εάν δηλαδή ο ίδιος θα ήταν ευπρόσιτος στην πρόταση για κυβέρνηση συνεργασίας στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας.
Άλλωστε δηλώνει απρόθυμος. Σε συνέντευξή του στην Εστία δήλωσε: «Δεν έχουμε εμείς κανένα λόγο να συγκυβερνήσουμε με την Δεξιά. Αν θέλει ο κύριος Μητσοτάκης μπορεί να συγκυβερνήσει με τον κύριο Βελόπουλο».
