Η γενναιόδωρη μεγαλοστομία και η αέναη καταγγελιολογία είναι συστατικά στοιχεία του Αλέξη Τσίπρα, και με αυτά έχει εμβολιάσει το κόμμα του. Χθες από τη σκεπαστή αγορά της Καλλιθέας που επισκέφθηκε, δήλωσε ότι «αυτό θα είναι το τελευταίο Πάσχα που το τραπέζι στο σπίτι θα είναι τόσο φτωχό». Αν ήταν πιο μετριοπαθής θα ήταν ίσως πιο πειστικός, αλλά δεν θα ήταν ο Αλέξης.
Γιατί όντως, η ακρίβεια του πασχαλινού τραπεζιού είναι δεδομένη. Όπως δεδομένη είναι όμως ότι αυτές τις ημέρες λαμβάνει χώραν η πιο μεγάλη πασχαλινή έξοδος των τελευταίων χρόνων. Και δεν παίρνει τα βουνά και τα νησιά, δεν γεμίζει τα πλοία και τις εθνικές οδούς η πλουτοκρατία, αλλά ο πολύς λαός (που πένεται).
Όπως επίσης δεδομένο είναι το τσουνάμι ακρίβειας που σαρώνει και την Ευρώπη, και κατά το Bloomberg αποτελεί την χειρότερη πανδημία ακρίβειας που έχει γνωρίσει η γηραιά ήπειρος τα τελευταία περίπου 40 χρόνια. Και επίκεντρό της έχει τον επιταχυνόμενο πληθωρισμό των τιμών των τροφίμων.
Όπως και κατά την Μάρτε Βίφελααρς, οικονομολόγο της Rabobank Group, σε ορισμένα μέρη της Ευρωζώνης οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται με ρυθμούς πρωτοφανείς στη μεταπολεμική ιστορία. Το παράδοξο είναι ότι εκτός Ευρώπης, παντού οι τιμές αποκλιμακώνονται μετά την κλιμάκωση τη πανδημίας και της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία.
Το δε ΔΝΤ διαπιστώνει για τη χώρα μας επιστροφή στα πρωτογενή πλεονάσματα από φέτος, τα οποία θα αυξάνονται σταθερά τουλάχιστον μέχρι και το 2028 και σταθερή αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους χωρίς αύξηση των φόρων. Την ίδια στιγμή σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο πληθωρισμός στα τρόφιμα κυμαίνεται από 16% έως 29%, ενώ στην Ελλάδα διαμορφώνεται στο 14,7%.
Όχι δεν είναι όλα καλά, και ούτε υποκλέψαμε την αρμοδιότητα της οικονομικής ανάλυσης. Το γενικό πλαίσιο σκιαγραφούμε με τα ανωτέρω, γιατί μέσα σε αυτό το σκηνικό η διαβεβαίωση Τσίπρα ότι φέτος είναι το τελευταίο Πάσχα που το τραπέζι στο σπίτι θα είναι τόσο φτωχό, ως αποτέλεσμα δηλαδή πολιτικής βούλησης, αποτελεί παιδαριώδη παραφωνία, που δεν γίνεται αποδεκτή από τον μέσο νοήμονα πολίτη, πέραν φυσικά των groupies του Αλέξη.
Αλλά αυτούς τους έχει βρέξει - χιονίσει. Το πρόβλημά του είναι να αλιεύσει όσους έχουν καταφύγει στη ζώνη της αδιευκρίνιστης ψήφου. Μόνο που αυτοί θέλουν μετριοπάθεια και τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία, κάτι που δεν ανήκει στα προσόντα του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό και όσα εκλαμβάνονται σαν λάθη, ή σαν «αυτογκόλ» όπως χαρακτήρισε μεγάλη εφημερίδα τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ για τον φράκτη του Έβρου, τη διαχείριση της υπόθεσης Κασιδιάρη, τη βία στα πανεπιστήμια, ή την υποψηφιότητα Αντώναρου, δεν είναι λάθη. Είναι φυσιολογική ταυτοτική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι ίδιο έκανε και με την ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, για τις οποίες ο Μητσοτάκης είπε πως μετά τις εκλογές θα επιστραφούν στο Δημόσιο. Μπορεί να ήταν, όπως καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, απλώς μια ψευδής προεκλογική εξαγγελία, ή μπορεί και να το εννοούσε. Αλλά αυτά θέλουν μεθόδευση και συνεννοήσεις με το Υπερταμείο όπου τις έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ. Απαιτούν χρονική ωρίμανση και δεν λύνονται με ένα νόμο ένα άρθρο.
Και όμως σαν να μην έμαθε τίποτε από το 2015, με το που άκουσε τη δήλωση Μητσοτάκη σκάρωσε στο γόνατο μια τροπολογία την οποία την επομένη κιόλας έφερε στη Βουλή, και η οποία προβλέπει ότι «άμεσα μεταβιβάζονται οι μετοχές των ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ από το Υπερταμείο στο Δημόσιο, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣτΕ». Και επειδή ως ήταν φυσικό δεν πέρασε με ένα νόμο ένα άρθρο στα καλά καθούμενα», κατήγγειλε τον Μητσοτάκη ότι «Οι υποσχέσεις πολύ γρήγορα αποδείχτηκαν ψεύτικες».
Μα σε ποιους απευθύνονται; Είναι αστείο να επικαλούνται την απόφαση του ΣτΕ την οποία οι ίδιοι, αδιάφορα και υποτακτικά προς τους δανειστές, έγραψαν στα παλιότερα των υποδημάτων τους και υποθήκευσαν τα νερά στο Υπερταμείο για 99 χρόνια! Νομίζουν ότι με τη βεβιασμένη ταχυδακτυλουργία που επεχείρησαν, εξέθεσαν τον Μητσοτάκη και όχι την (αμφισβητούμενη) σοβαρότητά τους; Και νομίζουν ότι ειδικά οι πολίτες που παρακολουθούν την επικαιρότητα, δεν τους απαξίωσαν περισσότερο με αυτόν τον κοινοβουλευτικό εξυπναδισμό;
Αυτοί είναι, δεν μπορούν να αλλάξουν, και γι’ αυτό μένουν καθηλωμένοι. Και όσο καθηλώνονται στα ποσοστά, τόσο φωνάζουν περισσότερο, τόσο καταγγέλλουν περισσότερο, τόσο εκπέμπουν εχθροπάθεια και σκαρφίζονται εκβιαστικές συμπεριφορές στο ΠΑΣΟΚ. Και τόσο χάνουν
Γι’ αυτές τις εκλογές δεν μπορούν να αλλάξουν γιατί δεν έχουν την πολιτική κουλτούρα που θα τους βοηθούσε να αλλάξουν. Γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης θα προηγείται.
