Του Βασίλη Γεώργα
Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας βρίσκεται σε μέγγενη. Από τη μια πιέζεται από τους «κομματικούς» του ΣΥΡΙΖΑ να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία στη διαχείριση των προσφυγικών ροών και να φροντίσει για την επάρκεια και την καλή λειτουργία των υποδομών στα νησιά, και από την άλλη είναι υποχρεωμένος να εφαρμόσει τη συμφωνία με την Τουρκία που δίνει το δικαίωμα στην Ελλάδα να επιστρέφει έναν προς έναν τους μετανάστες στη γειτονική χώρα η οποία βάσει της συνθήκης είναι εκείνη που προβλέπεται να λειτουργεί σαν απέραντο hot spot.
O υπουργός, όμως, δεν κάνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Αυτή τη στιγμή στα νησιά συνωστίζονται περίπου 14.000 μετανάστες και πρόσφυγές (περίπου 10.000-11.000 αν συνεκτιμηθούν οι άνθρωποι που έχουν μετακινηθεί στα αστικά κέντρα της ηπειρωτικής χώρας) και φιλοξενούνται σε υποδομές όπου η κατάσταση είναι χειρότερη από ό,τι δύο χρόνια πριν.
Παρότι με την πολιτική αυτή αναλαμβάνει το ρίσκο να εκτεθεί ο ίδιος πολιτικά και να εκθέσει την κυβέρνηση αν για κάποιο λόγο αυξηθούν οι προσφυγικές ροές ή επικρατήσουν άσχημες καιρικές συνθήκες τον ερχόμενο χειμώνα που θα καταστήσουν απάνθρωπη τη διαβίωση των μεταναστών στα hot spots, εντούτοις ο Γ. Μουζάλας βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση.
Και αυτό γιατί, σύμφωνα με πολύ καλά πληροφορημένες πηγές, ο υπουργός Μεταναστευτικής πολιτικής απολαμβάνει της πλήρους στήριξης των ευρωπαίων που ασχολούνται με το μεταναστευτικό. Έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τον Επίτροπο Μετανάστευσης Δημήτρη Αβραμόπουλο και με τους μηχανισμούς παρακολούθησης και διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, σε βαθμό που η Κομισιόν ουσιαστικά να «επιβάλει» την παραμονή του στην κυβέρνηση.
Οι ευρωπαίοι έχουν νωπές ακόμη τις μνήμες από την θητεία της πρώην αναπληρώτριας υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασίας Χριστοδουλοπούλου («οι μετανάστες λιάζονται στην Ομόνοια») και προτιμούν να συνομιλούν με έναν Έλληνα πολιτικό με τον οποίο συνεννοούνται και που τουλάχιστον καταφέρνει να κρύβει επιμελώς το πρόβλημα κάτω από το χαλί, ακόμη και αν δεν έχει καταφέρει να βρει ουσιαστικές λύσεις.
Αυτή τη στιγμή ο Γιάννης Μουζάλας απολαμβάνει της πλήρους προστασίας των Βρυξελλών, και στην κυβέρνηση ξέρουν πως δεν μπορεί κανείς να τον κουνήσει από τη θέση του, όσες φορές κι αν οι «σκληροπυρηνικοί» του ΣΥΡΙΖΑ ζητήσουν το κεφάλι του υπουργού επί πίνακι. Στο Μαξίμου επίσης βολεύονται απόλυτα από την σημερινή πολιτική Μουζάλα.
Μπορεί το κόμμα να απαιτεί περισσότερο «ανθρωπισμό», καλύτερο συντονισμό με τα υπόλοιπα υπουργεία και τις αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά αν η Ελλάδα εφήρμοζε κατά γράμμα τη συμφωνία για το μεταναστευτικό και δεν επέμενε στη θέση ότι η Τουρκία είναι «μη ασφαλής χώρα» ώστε να μην επιστρέφει πίσω κανέναν πρόσφυγα που φτάνει σε ελληνικά εδάφη, τα πράγματα από πολιτικής πλευράς θα ήταν πολύ χειρότερα για την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η χθεσινή «απειλή παραίτησης» κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ όπου ο κ. Μουζάλας δέχθηκε σφοδρή επίθεση από κομματικά στελέχη, δεν ήταν παρά μια επίδειξη δύναμης από τον υπουργό ο οποίος βρίσκεται διαρκώς στο επίκεντρο τέτοιων πιέσεων τους τελευταίους μήνες και ζητά επιτακτικά την δημόσια στήριξη του Μεγάρου Μαξίμου. Ο ίδιος άκουσε όσα ήταν να ακούσει, αποχώρησε από τη συνεδρίαση πολύ πριν την ολοκλήρωσή της έχοντας ρίξει στο τραπέζι το χαρτί της παραίτησής του ως πρόκληση στον Αλέξη Τσίπρα και λίγο αργότερα διάβαζε στα media τις διαβεβαιώσεις του Μαξίμου ότι δεν τίθεται κανέναν θέμα αποχώρησής του από τη θέση του…
Αμφότεροι, όμως -ευρωπαίοι και κυβέρνηση- είναι έτοιμοι να «κρεμάσουν» ανά πάσα στιγμή τον υπουργό με την πρώτη άσχημη εξέλιξη στα ελληνικά hot spots που θα μπορούσε να τους εκθέσει.
Θεωρητικά η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει τη λύση για να απομακρύνει με εύσχημο τρόπο τον κ. Μουζάλα όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ο υπουργός έχει προταθεί να αναλάβει τη θέση του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Συμβούλιο της Ευρώπης, μας υπηρεσίας που δεν έχει κανέναν αποφασιστικό ρόλο στο μεταναστευτικό.
Πρόκειται για μια «τιμητική αποστρατεία» που αναμένεται ότι θα δρομολογηθεί μέχρι τον ερχόμενο Φεβρουάριο και πιθανόν θα συμπέσει με τα σχέδια ενός ευρύτερου ανασχηματισμού στο κυβερνητικό σχήμα.
