Πολιτικές σκοπιμότητες καταλογίζει στον Αλέξη Τσίπρα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ήταν ποτέ συμφωνία για το όνομα της πΓΔΜ αλλά μηχανισμός μικροκομματικών επιδιώξεων.
Σε άρθρο του στα Νέα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση δεν θέλησε όμως ποτέ να φτάσει σε μια συμφωνία που εκφράζει όλο το φάσμα των εθνικών συνταγματικών δυνάμεων, αλλά χρησιμοποίησε τη «συμφωνία των Πρεσπών» ως αιτία πόλωσης με τη Νέα Δημοκρατία και κριτήριο ιδεολογικής ένταξης, στοιχείο της δήθεν «νέας κεντροαριστερής» ταυτότητας υπό την ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ.
«Για τον κ. Τσίπρα και τους περί αυτόν η συμφωνία των Πρεσπών δεν ήταν ποτέ συμφωνία για το όνομα της πΓΔΜ και τη μακεδονική ταυτότητα που ευαισθητοποιεί την ελληνική κοινωνία και άρα χρειαζόταν ευρύτατη εθνική συναίνεση, αλλά «καταλύτης για την σύμπλευση των προοδευτικών δυνάμεων», όπως λέει απροκάλυπτα στην «Αυγή» της Κυριακής 20.1.2019», τονίζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, ο Αλ. Τσίπρας ερμηνεύει κάθε ψήφο υπέρ της συγκεκριμένης συμφωνίας ως ψήφο καθαρής υποστήριξης ή έστω έμμεσης αποδοχής της συνολικής κυβερνητικής πολιτικής και σίγουρα ως ψήφο ανοχής και διευκόλυνσης του τακτικισμού του που στοχεύει στην παράταση του κυβερνητικού του βίου, θέλοντας να βγάλει τη «λεοντή» του αντιμνημονιακού και να φορέσει την «προβιά» του δήθεν κεντροαριστερού, ενώ έχει απογυμνώσει τον δημόσιο βίο από κάθε αξία.
«Μια συμφωνία που λειτουργεί ως μηχανισμός μικροκομματικών επιδιώξεων και προσωπικών διευθετήσεων κρίνεται με κριτήριο τις μείζονες προτεραιότητες της προστασίας των δημοκρατικών θεσμών και των προοπτικών της οικονομίας και της χώρας γενικότερα. Ορισμένοι δε από εμάς που διατυπώνουμε τη θέση αυτή δεν δεχόμαστε μαθήματα εθνικής υπευθυνότητας, αντιλαϊκίστικης συμπεριφοράς και ανάληψης πολιτικού κόστους χάριν υπέρτερου συμφέροντος, γιατί όταν κουβαλούσαμε τον σταυρό στον γολγοθά της εθνικής ευθύνης θυμόμαστε που ήταν κάθε άλλος. Μόνο που ο γολγοθάς αυτός δεν έχει τελειώσει και δεν ήρθε ακόμη η ώρα ούτε όσοι φώναζαν «σταύρωσον», ούτε όσοι ήταν μικροί συγκυρηναίοι, ούτε όσοι «ένιπταν τας χείρας των» να εμφανισθούν ως «συσταυρωθέντες ληστές», ζητώντας να πάνε στον παράδεισο της «νέας κεντροαριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ», καταλήγει στο άρθρο του ο Ευ. Βενιζέλος.