Η πολιτική δεν είναι οι καλές ιδέες, ο άρτιος λόγος και οι υψηλού επιπέδου δημόσιες σχέσεις. Ή τουλάχιστον δεν είναι μόνον αυτό. Πολιτική είναι η παραγωγή έργου που θα ανακουφίσει τους πολίτες, θα ανοίξει νέους δρόμους, θα παραγάγει χειροπιαστά αποτελέσματα, σε τελική ανάλυση θα διαμορφώσει πολιτικές συνειδήσεις.
Καλές ιδέες έχουν εκατομμύρια πολίτες, άρτιο λόγο ίσως λιγότεροι, ενώ είμαστε γεμάτοι από κάθε λογής δημοσιοσχεσίτες. Λίγοι όμως είναι οι πολιτικοί που παράγουν έργο. Που όταν αποχωρούν από το υπουργείο τους ή από την πολιτική αφήνουν κάτι που θα μας κάνει να τους θυμόμαστε.
Ο Α. Πεπονής για το ΑΣΕΠ, ο Στ. Μάνος για τις χωροταξικές ρυθμίσεις του, ο Π. Αυγερινός για το ΕΣΥ, η Α. Διαμαντοπούλου για το νόμο για την Παιδεία. Και κάποιοι άλλοι μετρημένοι στα δάκτυλα, το πολύ, των δύο χεριών μας. Το πολύ.
Γιατί είναι λίγοι οι πολιτικοί που έχουν αφήσει πίσω τους αξιομνημόνευτο έργο; Γιατί λίγοι είναι αυτοί που εργάζονται και δεν εξαντλούνται σε έναν μπιζιμποντισμό. Γιατί όσο καλές σχέσεις και να έχει ένας υπουργός με τα ΜΜΕ αυτό δεν είναι αρκετό για να καλύψει τις ανεπάρκειές του.
Τι κάνουν οι πετυχημένοι υπουργοί; Πρώτα-πρώτα εντοπίζουν τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τους πολίτες στον χώρο ευθύνης τους. Στη συνέχεια συγκροτούν μια επιτελική ομάδα που θα μελετήσει τις λύσεις, και τέλος αφού επιλεγεί η προσφορότερη και η αποτελεσματικότερη, δημιουργείται ο μηχανισμός για την υλοποίησή της. Συγχρόνως, και αυτό είναι εξίσου βασικό, ο υπουργός—ηγέτης εμπνέει τους συνεργάτες του, σε όλη την κλίμακα της ιεραρχίας, με τον τρόπο εργασίας του και τη συμπεριφορά του.
Έχω ένα πρόσφατο παράδειγμα: Κωστής Χατζηδάκης.
Ο Κωστής Χατζηδάκης παρέλαβε το 2019 εκκρεμείς ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές υποθέσεις που ξεπερνούσαν το 1.000.000. Αυτό σημαίνει πως εκατομμύρια πολίτες υφίσταντο μια πρωτοφανή ταλαιπωρία. Τι έκανε; Αφού εντόπισε το πρόβλημα, αποφάσισε να το λύσει. Συγκρότησε μια ισχυρή ομάδα στην οποία συμμετείχαν και οι κύριοι Τσακλόγλου και Πιερρακάκης, μαζί με πολιτικά και υπηρεσιακά στελέχη και στρώθηκαν στη δουλειά.
Απευθύνθηκαν και σε εξωτερικούς συνεργάτες, «έσπασαν» αυγά γιατί συγκρούσθηκαν με κατεστημένες νοοτροπίες, αγόρασαν 3.000 υπολογιστές και το αποτέλεσμα μέσα σε τρία χρόνια φάνηκε, με 900 υπαλλήλους λιγότερους. Εκκαθαρίσθηκαν σχεδόν όλες οι εκκρεμείς αιτήσεις των ετών από το 2016 και μετά.
Σήμερα έχει εκκαθαριστεί το 85% των αιτήσεων συνταξιοδότησης του 2022, ενώ εκδίδονται 1.250 συντάξεις την ημέρα, ενώ προ του 2019 μόλις 500. Τους τελευταίους 22 μήνες έχουν εκδοθεί πάνω από 470.000 συντάξεις.
Η προοπτική είναι οι νέες συντάξεις να απονέμονται μέσα σε 60 ημέρες τη στιγμή που στη Γερμανία ο ανάλογος χρόνος είναι 74 ημέρες.
Τι βλέπουν οι πολίτες; Πως μια ομάδα υπό τον Κωστή Χατζηδάκη έχει λύσει ένα χρονίζον, φλέγον πρόβλημα, που φαινόταν ανεπίλυτο. Πώς παράγεται το πολιτικό δια ταύτα;
Οι πολίτες αξιολογούν τη δράση του υπουργού και της ομάδας του, καθώς βλέπουν άμεσα αποτελέσματα της δράσης τους στην καθημερινότητά τους. Εκεί που περίμενε για χρόνια τη σύνταξή τους και ταλαιπωρούνταν στις ουρές, τώρα βλέπουν πως και οι ουρές έχουν εξαφανιστεί και ο χρόνος καταβολής της σύνταξής τους έχει μειωθεί δραματικά.
Οι πολίτες πάντα ψηφίζουν με την προσδοκία για το μέλλον. Όμως εγγύηση γι΄αυτό αποτελούν τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης. Δεν μπορεί να υπόσχεσαι τον ουρανό με τα άστρα, όταν στο παρελθόν δεν έχεις να επιδείξεις τίποτα.
Αύριο θα αναφερθώ στο φαινόμενο Άδωνις Γεωργιάδης, για τα ναυπηγεία και το καλάθι της νοικοκυράς.
