Στο χθεσινό άρθρο μου για τις δράσεις του Κωστή Χατζηδάκη δεν αναφέρθηκα στην ανασυγκρότηση επί της υπουργίας του της ΔΕΗ, ένα έργο πρωτίστως εθνικό. Παρέλαβε τη ΔΕΗ των Φωτόπουλων και σήμερα αποτελεί τον ενεργειακό βραχίονα στις δύσκολες ημέρες λόγω Ουκρανίας. Αλλά σε ένα κείμενο 500 λέξεων δεν μπορούν να χωρέσουν τα πάντα.
Ο άλλος υπουργός που παράγει σημαντικό έργο είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης. Έργο με άμεσο κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο, καθώς οι παρεμβάσεις του άλλαξαν τη ζωή εκατοντάδων οικογενειών στα ναυπηγεία Ελευσίνας και με το περίφημο καλάθι της νοικοκυράς επιχειρείται να ανακουφισθούν οι πολίτες, στο μέτρο του εφικτού, από τις παρενέργειες στην αγορά που έφερε η εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Παρενέργειες με παγκόσμια διάσταση. Η κρίση είναι του Πούτιν και όχι του Μητσοτάκη.
Στα ναυπηγεία Ελευσίνας η κατάσταση ήταν, πέραν όλων των άλλων, και νομικά περίπλοκη. Υπήρχαν εκκρεμότητες από το παρελθόν και αντιδράσεις, για να μην πω υπονομεύσεις, από τους παλιούς μετόχους. Τι έκανε ο Άδωνις με τους συνεργάτες του; άρχισαν να αντιμετωπίζουν και να λύνουν ένα-ένα τα προβλήματα. Πολλή δουλειά, πολλές εντάσεις, πρόσκαιρες απογοητεύσεις, αλλά στο τέλος σώθηκαν τα ναυπηγεία και οι θέσεις εργασίας 700 περίπου εργαζομένων. Είναι, δε, προς τιμήν του υπουργού που δημοσίως αναγνώρισε, σε αυτή την ευτυχή κατάληξη, και τη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πορεία είχε ως αποτέλεσμα στις εκλογές του σωματείου εργαζομένων η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας να λάβει το 70% των ψήφων.
Το καλάθι της νοικοκυράς είναι μια ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση. Είναι η απόπειρα, μέσα στην ελεύθερη αγορά, να τιθασευτούν οι τιμές. Θα ήταν πολύ εύκολο να επανέλθει το απεχθές καθεστώς των διατιμήσεων και των αγορανομικών ελέγχων. Μπορεί να υπήρχαν βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, όμως οι στρεβλώσεις στην αγορά θα ήταν σημαντικές. Γι΄αυτό ο Άδωνις επιχειρεί, μέσα από συμφωνίες με τους επιχειρηματίες, να εμφανίσει στους πολίτες - εννοείται στους οικονομικά ασθενέστερους - ένα ελκυστικό πακέτο ειδών πρώτης ανάγκης. Η προσπάθεια βρίσκεται στην αφετηρία της και δεν μπορεί να αξιολογηθεί. Αυτό το οποίο όμως καταγράφεται είναι η βούληση για παρέμβαση. Υπάρχουν ατέλειες που θα διορθωθούν και η τελική αποτίμηση θα γίνει μετά από πέντε περίπου μήνες.
Αυτά ακριβώς ζητούν οι πολίτες. Δε θέλουν υπουργούς παρατηρητές ή σχολιαστές των γεγονότων. Θέλουν υπουργούς που με τις ενέργειές τους να βελτιώνουν την καθημερινότητά τους. Θέλουν να βλέπουν προσπάθεια και όχι αδιαφορία. Γι΄αυτό ο Άδωνις όπου πηγαίνει - εν μέσω κρίσεως - καταχειροκροτείται. Γιατί αναγνωρίζεται η προσπάθειά του.
Μένουν μέχρι τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης περίπου οκτώ μήνες. Μεγάλο χρονικό διάστημα για να παραχθεί κυβερνητικό έργο, για να ολοκληρωθούν προγράμματα που τρέχουν. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι υπουργοί να αγωνιστούν πρωτίστως για την κυβέρνηση και ακολούθως για την επανεκλογή τους. Μπορούν;
