Ήλπιζαν αυτό το Σαββατοκύριακο να είναι η ανατέλλουσα αυγή της «πληθυντικής» Αριστεράς και η επικύρωση της μετάβασης στην Σοσιαλδημοκρατία, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ παύει να υπάρχει ως αυτόνομο brand και κοτσάρει δίπλα του τον τίτλο «Προοδευτική Συμμαχία». Όμως άλλαι αι βουλαί Τσίπρα, άλλα η πραγματικότης κελεύει. Πρόκειται για το ρέκβιεμ μιας ολόκληρης εποχής, που τόσο είχε ντύσει με μυθοπλασία παρατάξεις και ιδέες.
Εν αρχή ζήσαμε το ναυάγιο του περίφημου ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς που μετετράπη σε ρακένδυτο σχήμα. Από την αρχή εσφαλμένος ορισμός, καθότι η αριστερά, η όποια αριστερά, είναι και αυτή σύστημα εξουσίας. Και τα συστήματα εξουσίας δεν έχουν ηθικό πλεονέκτημα.
Ηθικό πλεονέκτημα έχουν οι άνθρωποι. Ηθικό πλεονέκτημα είχαν οι αριστεροί όπου γης, που έτρωγαν σφαίρες στο κορμί τους πιστεύοντας σε μια ιδεολογία που στην πραγμάτωσή της, όπου εφαρμόστηκε, αποδείχτηκε τραγική φενάκη. Αλλά αυτό το ηθικό πλεονέκτημα δεν είναι «χρίσμα βαπτίσεως» ή «λουτρό εξαγνισμού», που μεταλαμπαδεύει αγνότητα. Είναι διαχρονική αξία προς προσωπική κατάκτηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι εταίροι του προβαίνουν στην ονοματοδοσία του νέου σχήματος σε ένα περιβάλλον πελιδνών προσώπων. Η ανησυχία για όσα πρόκειται να αποκαλυφθούν, και το αν αυτά αποπνεύσουν οσμή παρακράτους, τους στοιχειώνει. Ήδη τα «Παραπολιτικά» έχουν προαναγγείλει για σήμερα την αποκάλυψη νέας ηχογραφημένης συνομιλίας, που κατά τη γνώμη του εκδότη τους θα προκαλέσει «ανατριχίλα».
Παράλληλα αγωνιούν για τον εφιάλτη που ενδέχεται να περιλαμβάνουν οι επόμενες οχτώ κασέτες Μιωνή. Η αναφορά Γεροβασίλη - Κουβέλη στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την «παράνομη» ηχογράφηση Μιωνή είναι αφενός κίνηση πανικού που τους έχει καταλάβει, αφετέρου δείγμα ευτελούς υποκρισίας. Η ηχογράφηση ήταν απαγορευμένη και την ξεπάγωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου για τον ίδιο (Παράλληλα έχει και τη σουρεαλιστική του εικόνα. Πήγαν να διαμαρτυρηθούν για νέο '89 με τον Φ. Κουβέλη, υπουργό του '89!)
Παρεμπιπτόντως η στήλη συμφωνεί με τη χθεσινή πρόταση εδώ του Καμπουράκη, να απαγορευτεί εκ νέου η ηχογράφηση συνομιλιών. Όμως αυτό δεν πρέπει να γίνει πριν αποκαλυφθούν όσα ήδη έχουν δρομολογηθεί. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανενός είδους «μπέσα» - και η μπέσα δεν είναι αριστερά ή δεξιά, είναι αξία. Αν απαγορευτεί τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανέβει στα κεραμίδια να καταγγέλλει ότι «άνθρακες ο θησαυρός, δεν βρήκαν κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο, μας κατηγόρησαν ανήθικα, και τώρα η κυβέρνηση το καταργεί προσχηματικά στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για να μην εκτεθεί».
Ήδη το… πλέριο πολιτικό ήθος συνάγεται και από την καταγγελία Αχτσιόγλου ότι η κυβέρνηση εκποιεί τη δημόσια περιουσία με αφορμή την καταγγελλόμενη πώληση του 20% της περιουσίας του ΕΤΕΑΠ. Δεν ξέρουμε αν θα μπορούσε να αποφευχθεί μέσα στη θύελλα που έβαλε όχι μόνο εμάς, αλλά την οικουμένη, ο κορωνοϊός. Αλλά να καταγγέλλουν εκποίηση δημόσιας περιουσίας αυτοί που την παρέδωσαν για 99 χρόνια στο Υπερταμείο, είναι αναίσχυντο δούλεμα του λαού.
Παρόμοιο δούλεμα γίνεται και με τη Novartis. Δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου να διερευνήσουν το πραγματικό σκάνδαλο των γιατρών και των υπαλλήλων που ενδεχομένως εμπλέκονται, και χάθηκαν πολλά εκατομμύρια που θα μπορούσαμε να εισπράξουμε ως πρόστιμο, γιατί ενδιαφέρονταν να ενοχοποιήσουν τους αντιπάλους, στήνοντας κοινοβουλευτικό σόου παραπομπής δέκα επιφανών εξ αυτών. Και ενώ από την Αμερική ήρθαν μαντάτα ότι δεν υπάρχει εμπλοκή πολιτικών προσώπων, ενώ η Novartis πληρώνει στις ΗΠΑ τόσα εκατομμύρια για πράξεις της στην Ελλάδα ενώ εδώ δεν πλήρωσε εδώ ένα ευρώ, δηλαδή ενώ αυταπόδεικτα βιώνουν ένα Βατερλό που τους εκθέτει, βγαίνουν και διατυμπανίζουν ότι… δικαιώθηκαν!
Η πορεία του brand ΣΥΡΙΖΑ που διεκδίκησε τη έκφραση της πρώτης φοράς Αριστεράς ήταν μια πορεία συνεχών αποτυχιών. Εχουν αναφερθεί πολλάκις, δεν χρειάζονται υπενθύμιση.
Στην κατάσταση πολιτικής απαξίωσης, οργανωτικής αποσύνθεσης και ιδεολογικής απίσχνασης που βρίσκεται, οι νέοι εταίροι που θα προστεθούν από σήμερα δεν θα εμπλουτίσουν δημιουργικά την παρουσία του στην πολιτική σκηνή. Απλώς θα καταδικαστούν να παριστάνουν τους συνήγορους υπεράσπισης ενός πρόωρα παρηκμασμένου κόμματος. Καλή τους δύναμη.
ΥΓ: Δυσαρεστήθηκε ο Δημ. Χατζησοκράτης επειδή στο χθεσινό μας κείμενο τον χαρακτηρίσαμε «γυρολόγο της πολιτικής». Η φράση από μόνη της όντως είναι απαξιωτική. Όμως είχαμε συμπληρώσει «χωρίς επιδιώξεις επαγγελματικής ανέλιξης. Απλώς η πολιτική ζύμωση είναι η ζωή τους». Ως εκ τούτου ο χαρακτηρισμός δεν ήταν αξιολογικός, αλλά περιγραφικός, επειδή όχι μόνος του αλλά ως ΔΗΜΑΡ, αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω πολιτικής ασυμφωνίας, συνεργάστηκαν με την κυβέρνηση Σαμαρά, δημιούργησαν με το ΠΑΣΟΚ την «Δημοκρατική Συμπαράταξη», και ξαναβρέθηκαν στις αγκάλες του ΣΥΡΙΖΑ από τον οποίο είχαν αποχωρήσει,
Σε κάθε περίπτωση δεν αμφισβητήθηκε επουδενί το πολιτικό ήθος του Δημ. Χατζησωκράτη, και εάν ο χαρακτηρισμός παρερμηνεύτηκε, η στήλη ζητά συγνώμη.
