Της Κατερίνας Οικονομάκου
«Δίνουμε τον δικό μας Μαραθώνιο και θα κερδίσουμε», έγραφε ένα από τα πανό που κρατούσαν οι εθελοντές, ντυμένοι όλοι με μαύρες μπλούζες, κατά μήκος της Μαραθώνιας διαδρομής, στο ύψος των πυρόπληκτων περιοχών. Το κάλεσμα το είχε απευθύνει η συντονιστική επιτροπή των κατοίκων στο Μάτι.
Στόχος τους ήταν «να γραφτεί ανεξίτηλα στη μνήμη όλων η πύρινη κόλαση στην οποία βρεθήκαμε, ξαφνικά, απροειδοποίητα και αβοήθητοι, στις 23 Ιουλίου 2018 και τα τραγικά της αποτελέσματα: 99 νεκροί, δεκάδες εγκαυματίες και τραυματίες, καταστροφή του 75% των κατοικιών μας και πλήρης καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος», και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αποκατάστασης της περιοχής, ώστε να ξανάρθει η ζωή στο καμμένο Μάτι.
«99 of our friends left to die. Don't let our paradise die too», έγραφε ένα από τα πλακάτ που απευθυνόταν στους μαραθωνοδρόμους που συνέρρευσαν στην Αθήνα από όλες τις γωνιές του κόσμου. Πολλοί ανάμεσα στους δρομείς, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους που από τον περασμένο Ιούλιο έχουν αποδυθεί στον δικό τους, αφάνταστα σκληρό μαραθώνιο, φορούσαν πράσινες μπαντάνες και περιβραχιόνια.
Σε αντίστιξη με τη δική τους στάση διαβάζει κανείς, αναπόφευκτα, την ανάρτηση του υπουργού Υγείας. «Ρένα Δούρου ακόμη να παραιτηθείς;;;; Μαθαίνω για μεγάλες πυρκαγιές και πολλούς νεκρούς στην Καλιφόρνια!!!!! Γιατί δεν έδωσες εντολή εκκένωσης εεε;;» Αν παραβλέψουμε την γενναιοδωρία με την οποία ο Παύλος Πολάκης μοιράζει τα σημεία στίξης, τι μένει; Ένας υπουργός Υγείας, ο οποίος απευθύνεται στην περιφερειάρχη Αττικής, εις επήκοον όλων μας, για να καλαμπουρίσει σε βάρος των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στο Μάτι και την Καλιφόρνια. Και το κάνει κόντρα στην πραγματικότητα. «Μείναμε αβοήθητοι», υπενθυμίζουν οι κάτοικοι στο Μάτι και η μέχρι στιγμής έρευνα, αυτό αποδεικνύει.
Βουβοί, μαυροντυμένοι, παραταγμένοι ειρηνικά στις άκρες του δρόμου, οι πυρόπληκτοι απηύθυναν σε όλους μας έκκληση για ηθική συμπαράσταση. Πότε ήταν η τελευταία φορά που μια ομάδα πολιτών στράφηκε με τέτοια ευγένεια και αξιοπρέπεια στο σύνολο της κοινωνίας ζητώντας μας να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή και να σταθούμε στο πλευρό τους; Αυτοί οι λίγοι, που απευθύνθηκαν στους πολλούς επικαλούμενοι την αδιάψευστη πραγματικότητα, επικαλούμενοι στοιχεία και, ναι, αριθμούς, προσέφεραν χθες ένα μικρό μάθημα δημοκρατίας. Και με έναν τρόπο, έδωσαν το μέτρο του πολιτικού προσωπικού που τους αξίζει – που αξίζει σε όλους μας.
