Του Γιάννη Σιδέρη
Ο αρχηγός της ελληνικής διπλωματίας, υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, επιτίθεται στις πατριωτικές ευαισθησίες του λαού, άλλοτε με γλώσσα μετεμφυλιακής Δεξιάς και άλλοτε γλώσσα μαχαλόμαγκα των '50s.
Όσοι αντιδρούν για την εκχώρηση γλώσσας και εθνικότητας στον θηριώδη εθνικισμό των Σκοπιανών, είναι κατά τον Έλληνα ΥΠΕΞ «προσκυνημένοι που παριστάνουν τους υπερπατριώτες». Ποιος του εκχώρησε το δικαίωμα να βάζει ως μέτρο πατριωτισμού την δική του ενδοτικότητα στις επιταγές των Δυτικών; Ποιος του έδωσε το δικαίωμα να κρίνει και να αποτιμά τον πατριωτισμό του άνω του 70% των Ελλήνων που είναι αντίθετοι με την συμφωνία, χαρακτήριζοντάς τους ως προσκυνημένους;
Χθες πάλι, με εξέχουσα διπλωματική αβρότητα δήλωσε ότι «η εποχή που θεωρούνταν διπλωματία το να κάνες την κότα, πέρασε. Αυτή είναι μια διπλωματία για το κοτέτσι και όχι για εξωτερική πολιτική», είπε. Στην ίδια συνέντευξη δήλωσε ότι τον ανησυχεί «μια ανατροπή που αναπτύσσεται στη χώρα μας, που όταν εγώ ζητάω να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο, μου λένε όχι δεν είναι πατριωτικό αυτό, άφησε μερικά (τουρκικά στρατεύματα).
Ξεκινώντας από το τελευταίο, ας κατονομάσει ποιοι είναι εκείνοι οι Έλληνες που του είπαν να μη ζητά να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο, καθώς όσοι παρακολουθούν την ειδησεογραφία, δεν τους έχουν εντοπίσει.
Θέλοντας επίσης να δικαιολογήσει την απέλαση των Ρώσων διπλωματών είπε παραληρηματικά: «δεν αντιλαμβάνομαι γιατί από τη μια μεριά χρησιμοποιούν τη ρητορική του μίσους για το εσωτερικό της χώρας και απέναντι σε μικρές χώρες όπως η μελλοντική Βόρεια Μακεδονία, Αλβανία κλπ, και από την άλλη, όταν μεγάλες χώρες παραβιάζουν τους κανόνες μας, να λένε ότι πρέπει να ανεχόμαστε και να υποκλινόμαστε.
Καταρχάς ρητορική του μίσους χρησιμοποιεί ο ίδιος για όσους αντιτίθεται στις συμφωνίες της ήττας. Για τα Σκόπια προείπαμε. Για την Αλβανία, ετοιμάζεται να επιχειρήσει μια συμφωνία όπου η Ελλάδα θα υποχωρήσει σε όλα τα θέματα που ζητεί η Αλβανία, ΑΟΖ, Βόρεια Ήπειρος, περιουσίες Τσάμηδων. Δεν είναι θέμα μεγέθους χωρών, όπως υστεροβούλως το παρουσιάζει, αλλά εθνικών δικαίων.
Και τίθεται το ερώτημα: Αφού ο ίδιος δεν υποχωρεί στις μεγάλες χώρες, γιατί εναρμονίζεται με τα συμφέροντα των μεγάλων; Πρόσφατα προκάλεσε κάκιστη εντύπωση, αυτονομηθείς από την κυβέρνηση για τα γεγονότα της Παλαιστίνης με τους δεκάδες νεκρούς. Όταν όλος ο πλανήτη καταδίκαζε το Ισραήλ για τη χρήση θανατηφόρας βίας, το ΥΠΕΞ εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία «οι περιστάσεις επιβάλλουν την επίδειξη αυτοσυγκράτησης» - λες και μιλούσε για επεισόδια σε πορεία μπαχαλάκηδων και συγκρούσεις με τα ΜΑΤ. (βέβαια και ο Πρωθυπουργός είχε χαρακτηρίσει την Ιερουσαλήμ ως «Ιστορική πρωτεύουσα του Ισραήλ» αλλά αυτό μάλλον ανάγεται στο σύνδρομο … Λέσβου-Μυτιλήνης).
Και αφού δεν ανέχεται τις μεγάλες χώρες που παραβιάζουν τους κανόνες μας, γιατί αφήνει τους Τούρκους διπλωμάτες και δη τον Τούρκο Πρόξενο Κομοτηνής, να αλωνίζουν στη Θράκη και δεν τους απελαύνει; Και επίσης αφού δεν υποκλίνεται στις μεγάλες χώρες, γιατί δεν έκανε διάβημα διαμαρτυρίας στον υπερδραστήριο αμερικανό πρέσβη κ. Πάιατ όταν δημοσίως δυσανασχετούσε και εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του – όπως δεν όφειλε – για τον «μέτοχο του ΟΛΘ»;
Ας… ενημερωθεί ότι ήδη προχωρούν οι διεργασίες για αμερικανική βάση ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, με μέρος του λιμανιού να μετατρέπεται σε κέντρο υποστήριξης και εκπαίδευσης, ενώ το λιμάνι φαίνεται ότι θα εξυπηρετεί και τις ανάγκες για τη μεταφορά υλικού προς τις βάσεις των Αμερικανών στη Βαλκανική (Evros-news). Παρόμοια χρησιμότητα θα έχει και το λιμάνι της Καβάλας, ενώ και τα δύο προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν και για μεταφορά στρατευμάτων σε περίπτωση ανάφλεξης στην Ουκρανία, ενώ σε συνδυασμό με βάσεις σε άλλες σε Βαλκανικές χώρες θα επιτηρούν την ευρύτερη περιοχή των στενών με επικέντρωση στις περιοχές που περιβάλλουν δυτικώς και νοτίως τη Ρωσία. (αυτά βέβαια μοιάζουν παρωχημένα υπό το φως της νέας πολιτικής συνεργασίας με τη Ρωσία που εγκαινίασε o Τραμπ, αλλά δεν αφορούν στο παρόν κείμενο).
Η Ελλάδα υπό την «αριστερή» κυβέρνηση έχει καταστεί εντολοδόχος των ΗΠΑ, θυμίζοντας παλιές εποχές. Άγνωστοι οι λόγοι. Αν αυτό αποτελεί μια επεξεργασμένη πολιτική που θα αποβεί υπέρ των συμφερόντων της χώρας, η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να καταστήσει κοινωνούς, κάποια τουλάχιστον εκ των κομμάτων της Βουλής που έχουν ασκήσει εξωτερική πολιτική - την περίπτωση που δεν θέλει να το φέρει στην αρμόδια επιτροπή Εξωτερικών της Βουλής. Αν η πρόσδεση υπακούει στην ανάγκη να βρει σωσίβιον ίδιας σωτηρίας η κυβέρνηση, θα κριθεί από την ιστορία, και θα κριθεί αρκούντως σκληρά, όπως κρίθηκαν εκείνες της ενδόξου εποχής Πιουριφούι.
Σε κάθε περίπτωση ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ρητορική του μίσους απέναντι σε Έλληνες πολίτες και σε κόμματα που αντιδρούν στις συμφωνίες της ήττας που υπογράφει.
Να θυμάται ότι η ιστορία γράφει…
