«Ο μόνος λόγος που είμαι στο Χόλυγουντ είναι ότι δεν έχω το ηθικό ανάστημα να αρνηθώ τα λεφτά» είχε δηλώσει με κυνική γενναιότητα ο Μάρλον Μπράντο. Θα μπορούσε να ισχύει και για την Ευρωβουλή και την Εύα Καϊλή, για ένα σκάνδαλο πρωτοφανές, που το Politico χαρακτηρίζει ως το «πιο σοβαρό, σοκαριστικό και διαβόητο» στις Βρυξέλλες εδώ και πολλά χρόνια.
Η Εύα βρέθηκε στον «Παράδεισο». Όμορφη, νέα, πετυχημένη, ευρωβουλευτής με ζηλευτό μισθό, με προβεβλημένη δράση σε ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Είχε κατορθώσει να δομήσει πολιτικό προφίλ που ξεπερνούσε το «κοριτσάκι» της ωραίας εμφάνισης που έλεγε εβδομαδιαίες μεσημεριανές ειδήσεις στην τηλεόραση.
Άλλωστε παρότι ήταν προϊόν της εγχώριας τηλοψίας, ξεπέρασε σε κύρος, «βάρος», δράση και ακτινοβολία ομοειδείς λαοπρόβλητες περσόνες. Ήταν πιο επιδραστική και πρόσβαρη από άλλους σταρ που ανέδειξε η λαϊκή επιδοκιμασία, όπως ηθοποιούς, ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές, κλπ., που στις Βρυξέλλες αποδείχτηκαν βουβά πρόσωπα.
Το γιατί αποδέχτηκε το «μήλον της δωροληψίας» δεν μας αφορά. Θα έχει το καιρό στο κελί να αναλογιστεί και να μετανιώσει. Ωστόσο, είναι πολύ φτηνή η διαχείριση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πολύ κατώτερη των περιστάσεων η διαχείριση από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Εξηγούμε: Έχουν επιδοθεί σε υπερωρίες εντεταλμένα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ να ψάχνουν δηλώσεις συμπαράστασης και ευαρέσκειας από τη ΝΔ άμα τη αναδείξει της Καϊλή στη θέση αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου. Μέσα στην αντιπολιτευτική τους μικρόνοια δεν κατανοούν ότι η ανάδειξη ενός ευρωβουλή στη θέση αντιπροέδρου, αφενός υποβοηθεί τα εθνικά συμφέροντα, αφετέρου προσθέτει γόητρο στη χώρα.
Γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης υποβοήθησε την αντιπροεδρία Καϊλή, όπως για τον ίδιο λόγο ο Μεϊμαράκης είχε ζητήσει από τους ευρωβουλευτές της ΝΔ να στηρίξουν την υποψηφιότητα Παπαδημούλη. Ήταν θέμα συμφέροντος πατρίδος.
Δικαίως ο Παπαδημούλης θεωρεί ότι όσα ανακοινώθηκαν για την Καϊλή δεν εκθέτουν μόνο την ίδια ή το κόμμα της αλλά και το δικομματικό λόμπι που τη στήριξε εδώ και χρόνια. Δεν είχε βεβαίως αρθρώσει κουβέντα όταν η Καϊλή κατήγγειλε (τέλη Μαΐου του 2016) ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τροποποίησαν διάταξη που απαγόρευε σε πολιτικούς και κρατικούς λειτουργούς να μετέχουν σε off shore εταιρίες, ώστε πλέον να επιτρέπεται η συμμετοχή τους σε εταιρείες με έδρα 28 χώρες, μεταξύ των οποίων οι Παρθένοι Νήσοι, οι νήσοι Κέιμαν, το Τζέρσεϊ, το Γκέρνσεϊ» κ.α. (τι τον ένοιαζε; Αυτός αγόραζε σπίτια κοψοχρονιά σε πλειστηριασμούς που δημοσίως κατήγγειλε).
Είναι μίζερο και ανώφελο να «ελληνοποιείται» ένα θλιβερό, ντροπιαστικό γεγονός χρηματισμού, για να παραγάγει εσωτερική πολιτική υπεραξία και είναι αφελής η προσπάθεια του Νίκου Ανδρουλάκη, να αποδώσει στη ΝΔ την Ευα, την οποία ο όφις του παράνομου πλουτισμού «εξηπάτησε».
Πρόκειται ούτως ή άλλως για ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, ενήργησε με αυτή την ιδιότητα, και αυτό δεν παραγράφεται. Το να προσπαθεί ο πρόεδρος και το ηγετικό απαράτ του ΠΑΣΟΚ να μεταθέσουν το πρόβλημα στη ΝΔ (λέγοντας ότι η Καϊλή απέκλινε από την στρατηγική του ΠΑΣΟΚ και συνέκλινε με την πολιτική της ΝΔ), το επωμίζονται βαρύτερα γιατί το κομματικοποιούν εντάσσοντάς το στην κομματική διαμάχη. Αν η ευρωβουλευτής αλληθωρίζει προς τη ΝΔ, αφορούσε το (προ σκανδάλου) μέλλον της. Το παρόν και το παρελθόν της είναι ΠΑΣΟΚ.
Ως εκ τούτου είναι ακατανόητη και πολιτισμικά παρωχημένη η προσπάθεια να μετατρέψει το πρόβλημα ως πρόβλημα της ΝΔ, επειδή η Εύα ήταν κατά τη γνώμη του Δούρειος Ιππος της κυβέρνησης. Στα τέλη του 2022 αυτά θυμίζουν επιχειρήματα της… ΠΑΣΠ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ των δεκαετιών ‘70 και ’80. Βέβαια, ο Ανδρουλάκης εκεί ανδρώθηκε, αλλά πέρασε πλέον η εποχή που αυτά έπειθαν.
Θέλουμε να πούμε ότι ένα γενναίο «Συγγνώμη» για τη συμπεριφορά της ευρωβουλευτού θα έδειχνε συστολή, συνείδηση του προβλήματος, μεταμέλεια, πολιτική υπευθυνότητα. Και θα αποσυνέδεε το ΠΑΣΟΚ από το πρόβλημα ενός απολωλότος προβάτου. Αντί γι’ αυτό, το ενέταξε στην κομματική διαμάχη και ως εκ τούτου το επωμίζεται.
