Η κατάσταση στην Κουμουνδούρου αντικατοπτρίζεται στη στάση του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό σκηνικό. Όσο ανεβάζει τους τόνους τόσο ανεβασμένο είναι και το… θερμόμετρο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπου τα στελέχη του θέτουν μέχρι και θέμα δημοκρατικής λειτουργίας με αποτέλεσμα ο ίδιος να επιχειρεί να ξεφύγει μέσα από την αρένα της πόλωσης στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Οι τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν, ενόψει συνεδρίου, μετατρέψει το εσωτερικό του κόμματος σε μια εμπόλεμη ζώνη επικράτησης ή διατήρησης “κεκτημένων”. Η αρθρογραφία και κυρίως η διά των σόσιαλ μίντια αντιπαράθεση εκφεύγει σε αρκετές περιπτώσεις των ορίων με αποτέλεσμα ακόμη και στελέχη να αντιδρούν και να δηλώνουν ότι αδυνατούν να παρακολουθήσει αυτό που εξελίσσεται μεταξύ συντρόφων.
Οι τάσεις δεν αποτελούν πλέον ομάδες με ιδεολογικές διαφοροποιήσεις αλλά με έναν κοινό στόχο αυτόν της επικράτησης της αριστεράς και προσφάτως του σοσιαλισμού. Αποτελούν πολεμικές φατρίες που δε διστάζουν να ασκήσουν μπούλινγκ στους εσωτερικούς αντιπάλους με απειλές που αγγίζουν τα όρια της στοχοποίησης.
Οι προεδρικοί βάλουν κατά όλων των τάσεων. Εκπροσωπούμενοι απο τους Νίκο Παππά, Χρήστο Σπίρντζη και κυρίως Παύλο Πολάκη, έχουν στοχοποιήση τα στελέχη της Ομπρέλας που αντιδρούν στην μετατροπή του κόμματος σε αρχηγικό και στην εκλογή αρχηγού και Κεντρικής Επιτροπής από τη Βάση. Η κόντρα είναι παλαιά. Οι της Ομπρέλας εκτιμούν πως επιχειρείται ιδεολογική αλλοίωση του κόμματος από νεότερα στελέχη κυρίως όμως από πασοκογενείς που επιθυμούν να μετατρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε νέο ΠΑΣΟΚ και αντιδρούν
Οι της Ομπρέλας ζητούν να παραμείνει ως έχει το ιδεολογικό υπόβαθρο να αποφευχθεί η εκλογή αρχηγού από τη βάση, βάλουν κατά του Παύλου Πολάκη για τη στάση και τη συμπεριφορά του και ενοχλούνται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που κάνει λόγο για ανανέωση στο κόμμα μέσω της εισροής στελεχών της κεντροαριστεράς. Κυρίως όμως βάλουν κατά του Αλέξη Τσίπρα. Τον εγκαλούν για τη λειτουργία του κόμματος, για έλλειψη δημοκρατικότητας και ζητούν εμμέσως να απεγκλωβιστεί από βαρίδια που βρίσκονται στο περιβάλλον του.
Την ίδια στιγμή οι γεφυροποιοί που προστέθηκαν το 2018 και αποτέλεσαν την αιτία να προστεθεί στον τίτλο ΣΥΡΙΖΑ το Προοδευτική Συμμαχία αποστασιοποιούνται από τους προεδρικούς ως προς τους υψηλούς τόνους και την ακραία εμφυλιοπολεμική τακτική αλλά και από την Ομπρέλα που εκτιμούν ότι δεν επιθυμεί τη διεύρυνση και το «μπόλιασμα» με στελέχη από την κεντροαριστερά.
Οι Πασοκογενείς εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως. Στηρίζουν το σκληρό ροκ και βγαίνουν και μπροστά σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι είναι πιστοί στον αρχηγό του κόμματος, συνδιαλέγονται με τους προεδρικούς εν τούτοις τηρούν αποστάσεις από τους γεφυροποιούς τους οποίους θεωρούν θιασώτες των ίσων αποστάσεων.
Στα σόσιαλ μίντια η μάχη είναι ακόμη πιο ισχυρή. Οι οπαδοί των τάσεων ξεσπαθώνουν σε σημείο που να προκαλούν αντιδράσεις από μετριοπαθή στελέχη που δηλώνουν εραστές της αριστεράς και της ιδεολογίας που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ενσωματώσει μέχρι την ώρα που έγινε κυβέρνηση.
Οι πλατφόρμες πάντως που έχουν καταθέσει μέχρι στιγμή οι δύο εκ των τάσεων, η Ομπρέλα και οι εκπρόσωποι της Γέφυρας, αναδεικνύουν διαφορές που δείχνουν στην παρούσα φάση ότι δύσκολα θα επιλυθούν μέσα από το συνέδριο που αναμένεται να διεξαχθεί στις αρχές Απριλίου. Ειδικά αυτή της πρώτης τάσης αποτέλεσε δείγμα αμφισβήτησης τόσο της λειτουργίας του κόμματος όσο και της επόμενης ημέρας σε αυτό, ενώ αυτή της Γέφυρας έδειξε να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου με αφορμή την τοξική ρητορική και τους υψηλούς τόνους.
Οι σχέσεις μεταξύ συντρόφων βρίσκονται σε οριακά σημεία. Στο συνέδριο αναμένεται να ξεκαθαρίσουν παλαιοί και νέοι λογαριασμοί, ενώ αν τεθεί θέμα εκλογής αρχηγού και μελών της ΚΕ. Του κόμματος από την βάση τα πράγματα εκτιμάται πως θα λάβουν διαστάσεις εσωκομματικής κρίσης με ανεξέλεγκτες ίσως διαστάσεις.
Στο πλαίσιο αυτό η στάση Τσίπρα δύναται να χαρακτηριστεί μονόδρομος. Έχασε πολύτιμο χρόνο μετεκλογικά για να λύσει τα εσωκομματικά προβλήματα και να προχωρήσει σε μια ανάλυση των αιτιών της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με την κατάρτιση προγραμματικού λόγου, προτάσεων και θέσεων. Η τοποθέτηση του Στέλιου Κούλογλου χθες αναδεικνύει τους λόγους για τους οποίους Αλέξης Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ δεν κερδίζουν από την όποια κυβερνητική φθορά αλλά και την βασική αιτία της αδυναμίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προχωρήσει τώρα σε μια άλλη στρατηγική απέναντι στην κυβέρνηση.
Η πόλωση αποτελεί τον μοναδικό δρόμο της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ίσως και τον εύκολο. Η επένδυση σε μια αντιπολίτευση που στόχο έχει να «κατεδαφίσει» την κυβερνώσα παράταξη με κάθε μέσο στο παρελθόν είχε πετύχει. Επαναλαμβάνεται με ανάλογη ρητορική ως μοναδική λύση αν και το να βρεθούν ακροατές πρόθυμοι να ακούσουν και να συμμετάσχουν σε αυτή την νέα «οργή και αγανάκτηση» είναι δυσκολότερο.
Η ακρίβεια δύναται να προκαλέσει θυμό στους πολίτες από τα προβλήματα που φέρνει σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Δύσκολα όμως θα οδηγήσει σε συνθήκες 2014 και ακόμη πιο δύσκολα θα υπάρξουν ευήκοα ώτα σε υποσχέσεις που φέρνουν μνήμες προγράμματος Θεσσαλονίκης και δεσμεύσεων για σκίσιμο μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο ή για κατάργηση άμεση του ΈΝΦΙΑ...
