Η χώρα μας αποτελεί μοναδικό παράδειγμα στον ελεύθερο δυτικό κόσμο πολιτικού αναχρονισμού και υστέρησης. Το πιστοποιεί το γεγονός ότι κόμματα που έχουν στο πολιτικό τους DNA το σπέρμα του σταλινικού ολοκληρωτισμού, το καθένα σε διαφορετική δόση, καταλαμβάνουν περίπου το 40% του εκλογικού σώματος.
Ο εκδημοκρατισμός των πολιτών που ψηφίζουν αυτά τα κόμματα έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολος. Σε δυτικές χώρες με ισχυρή μεταπολεμική παράδοση σε σταλινικά κομμουνιστικά κόμματα η παρουσία αυτών των κομμάτων είναι σήμερα σχεδόν μηδαμινή. Ιδιαίτερα σε χώρες που οι πολίτες τους τον έζησαν μεταπολεμικά και έκαναν αγώνα να τον αφήσουν πίσω τους, προοδεύοντας σήμερα ως αστικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες.
Στη χώρα μας λειτουργούν τουλάχιστον 3 κοινοβουλευτικά κόμματα με ζωντανό το σταλινικό πνεύμα στις διάφορες εκφάνσεις του. Το ΚΚΕ που εκφράζει την ορθοδοξία του, η ΜΕΡΑ25 που διακατέχεται από την ασυνείδητη νοσταλγία του και ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι εμποτισμένος από το πνεύμα των σταλινικών συνιστωσών του.
Ο τελευταίος απαρτιώνει όλο το φάσμα του ολοκληρωτισμού του σταλινισμού, αγγίζοντας ακόμη και την ακραία μορφή που σχετίζεται με τον ένοπλο αγώνα και την τρομοκρατία. Λησμονείται συχνά το γεγονός ότι στελέχη του και συνεργαζόμενοι του ήταν οι νομικοί και πολιτικοί υποστηρικτές της εγκληματικής 17Ν. Ακόμη και σήμερα κορυφαία στελέχη του αναφέρονται στην οργάνωση αυτή ως πολιτική και όχι εγκληματική, τρομοκρατική.
Γενιές πολιτών μετά τον πόλεμο αλλά και τη μεταπολίτευση μεγαλώσαμε με το πολιτικό πνεύμα του σταλινισμού. Γενιές μαθητών και φοιτητών της μεταπολίτευσης σπούδασαν έχοντας ως καθηγητές τους συμπαθούντες η οργανωμένους σταλινικούς. Τα ποσοστά των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης στα συνδικαλιστικά τους όργανα (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΠΟΣΔΕΠ) που εμφιλοχωρούνται από σταλινικά αισθήματα το πιστοποιούν.
Η ισχυρή παρουσία αυτών των κομμάτων στην κοινωνία, περισσότερο όμως στην εκπαίδευση συνέβαλε καθοριστικά στον εθισμό της, ιδιαίτερα των νέων πολιτών της, στην πολιτική βία και στην καθημερινή ανοχή στον κοινωνικό βίο ακραίων μορφών διαμαρτυρίας: καταλήψεις ακόμη και για χρόνια δημοσίων αλλά και ιδιωτικών χώρων, φραστική επίθεση και στοχοποίηση του αντιπάλου ακόμη και φυσικός προπηλακισμός του διαφωνούντος, καταστροφή δημοσίων και ιδιωτικών χώρων, παρακώλυση της οικονομικής ζωής, κατάχρηση διαδηλώσεων κλπ.
Τα ακραία φαινόμενα λοιπόν των τελευταίων ημερών που έχουν ως δημιουργούς τους κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (βουλευτές και πρώην υπουργούς του) δεν προκαλούν καμία έκπληξη: η ευθεία δημόσια αμφισβήτηση του καθοριστικού πυλώνα της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, στο πρόσωπο του ομόφωνα καταδικασθέντος πρώην υπουργού Ν. Παππά από δικαστήριο ανώτατων δικαστικών που επελέγησαν με κλήρωση μέσα στη Βουλή, ή η δημόσια προγραφή 32 δημοσιογράφων και δικαστικών λειτουργών από τον πρώην υπουργό Π. Πολάκη έχουν ευήκοα ώτα στην κοινωνία.
Τα φαινόμενα αυτά καταδεικνύουν αδιαμφισβήτητα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που λειτουργεί στα όρια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το επικαλούνται με υπερηφάνεια κορυφαία στελέχη του όταν δηλώνουν δημόσια ότι η κανονικότητα δεν τους ταιριάζει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει, κάτω από την πίεση της πιθανής εκλογικής ήττας, όλο και περισσότερο ολοκληρωτικό κόμμα. Η εκλογική πίεση απελευθερώνει τον ενδόμυχο σταλινισμό του. Οι πρακτικές του και η φρασεολογία του θυμίζουν πλέον έντονα αυτές της Χρυσής Αυγής. Δεν γνωρίζω αν καν το αντιλαμβάνονται αυτό αλλά είναι πρόδηλο σε πολλούς.
Οι δημοκράτες πολίτες που προσανατολίζονται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές οφείλουν να έχουν υπόψιν τους ότι συμβάλουν στην προσπάθεια αναίρεσης των δημοκρατικών θεσμών, όπως η ελεύθερη ενημέρωση και έκφραση, η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η ανοχή στη διαφορετική άποψη.
Συμμετοχή στην αναίρεση των δημοκρατικών θεσμών θα έχουν και όσοι πολιτικοί, κόμματα, διανοητές και οικονομικοί παράγοντες συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ η τον στηρίξουν άμεσα η έμμεσα. Να είναι σαφές αυτό στους πολίτες που θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.
Στις εκλογές που έρχονται θα μετρηθεί η δημοκρατία με την απολυταρχία και τον ολοκληρωτισμό. Αν η χώρα θα προοδεύσει ως μια ευρωπαϊκή δημοκρατία ή θα αναζητήσει μια τριτοκοσμική απολυταρχία και όχι μόνο αν θα έχουμε οικονομική πρόοδο η οπισθοδρόμηση. Ελπίζω το ΠΑΣΟΚ να έχει συναίσθηση αυτής της πραγματικότητας και να μην λειτουργήσει αυτοαναιρετικά της δημοκρατικής του πορείας.
* Achilleas Gravanis, Professor of Pharmacology, Medical School University of Crete, Affiliated Research Professor, Center Drug Discovery, Northeastern University, Vice-Chair Board of Directors, Athens LifeTeck Park
