Του Γιάννη Σιδέρη
Μία εκ νέου καταβύθιση στην ανείπωτη φρίκη, στη θρηνωδία, την ανικανότητα και την ελαφρότητα των διοικούντων, αποτελεί το εισαγγελικό πόρισμα για την κόλαση του Ματιού.
Τρεις μέρες μετά την επέλαση του πύρινου θανάτου, η κοινή γνώμη άναυδη μπροστά στις σκηνές αποκάλυψης που μετέδιδαν τα κανάλια, σοκαρισμένη μπρος στην εκατόμβη των θυμάτων, συγκινημένη από τις σπαρακτικές αναζητήσεις όσων έψαχναν τους δικούς τους, είχε αρχίσει να ψυχανεμίζεται ότι η κυβέρνηση δεν είναι αμέτοχη της ευθύνης.
Τότε οι κυβερνητικοί αναβίωσαν την δοκιμασμένη συνταγή. Υπήρχε άλλωστε και το λαμπρόν παράδειγμα του πρώτου διδάξαντος. Ο ποιητικός Βύρων Πολύδωρας είχε αποδώσει την ευθύνη των νεκρών της Ηλείας στο «στρατηγό άνεμο».
Η συνωμοσιολογία ταίριαζε ηθολογικά στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τους οπαδούς της. Το «οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών», τέθηκε σε πρώτο πλάνο, και με την υποδόρια αιχμή ότι αυτά έγιναν για να πλήξουν τη λαοπρόβλητο της πρώτης φοράς αριστεράς. «Υπάρχει ύποπτο εύρημα για την πυρκαγιά στο Μάτι, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις εμπρησμού και εγκληματικής ενέργειας», είχε δηλώσει ο τότε υπουργός Νίκος Τόσκας.
Ήταν άσεμνη η προσβολή νεκρών το τηλεοπτικό θέαμα μιας συνέντευξης με χάρτες, στοιχεία υποτίθεται πάρθηκαν από δορυφόρους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, δήθεν λήψη στοιχείων από ευρωπαϊκά και διεθνή δορυφορικά συστήματα κλπ, έρευνες από μεικτά κλιμάκια Πυροσβεστικής και Στρατού, κλπ. Την ίδια στιγμή φιλικά της ΜΜΕ παρουσίαζαν και τα… αποδεικτικά ίχνη των εμπρηστών!
Καθώς μεταξύ των υπόπτων περιλαμβάνεται και ένας 65άρης, που βρήκε τη μέρα ο αχαρακτήριστος να ανάψει φωτιά για να κάψει ξερά κλαδιά στην αυλή του στο Νταού Πεντέλης, η αλήθεια της εκατόμβης ίσως είναι εξοργιστικά απλή. Και αυτό αφήνει ακόμη πιο γυμνή την κυβέρνηση τόσο σε διοικητική επάρκεια όσο και σε «ηθικό» πλεονέκτημα.
Φυσικά και έπρεπε να συλλεχθούν στοιχεία από κάθε πηγή και με κάθε λεπτομέρεια, προκειμένου να αποκαλυφθεί η αιτία της θανάσιμης πυρκαγιάς. Μόνο που αυτό ήταν αυστηρά μια εσωτερική διοικητική διαδικασία των αρμοδίων υπηρεσιών και των εισαγγελικών αρχών.
Σε καμιά περίπτωση δεν έπρεπε τα όποια πρώτα στοιχεία (που αποδείχτηκαν άλλωστε και ψευδή), να γίνουν θεατρική τηλεοπτική παράσταση, τρεις μόνο μέρες μετά το ολοκαύτωμα, για να διασκεδάσει η κυβέρνηση τις αρνητικές εντυπώσεις για την εγκληματική της ολιγάρκεια, καθώς και τις κάκιστες για την τηλεοπτική παράσταση του ανήξερου περί νεκρών Πρωθυπουργού, το βράδυ της τραγωδίας (πουθενά στη Δύση δεν θα είχε επιβιώσει κυβέρνηση μετά από αυτό).
Το πόρισμα των εισαγγελέων ήταν αποκαλυπτικό για το χάος, τους υπευθύνους να αγνοούν που βρίσκεται το μέτωπο της φωτιάς, τον ανύπαρκτο συντονισμό, την άναρχη λειτουργία, την αδυναμία των μονάδων να εκτελέσουν εντολές, την έλλειψη ενημέρωσης των κατοίκων, την μη έγκαιρη εκκένωση του οικισμού, τις παραλείψεις, τις αρρυθμίες, τον θανάσιμο εγκλεισμό ανθρώπων, το χάος.
Και να μη φύσαγε με τέτοια έλλειψη οργάνωσης θα συνέβαιναν τα ίδια, κατά την εισαγγελική γνώμη (Παρεμπιπτόντως τα ίδια διαπίστωνε και το πόρισμα του καθηγητή Συνολάκη, τον οποίο τόσο δαιμονοποίησαν οι κυβερνητικοί ως εντεταλμένο του Μητσοτάκη - όλοι εντεταλμένοι είναι όσοι κάνουν κριτική).
Το πόρισμα καταρρίπτει το μόνιμο αφήγημα των κυβερνητικών στελεχών και των εντεταλμένων τους στα social media, ότι το δράμα προήλθε από την αυθαίρετη δόμηση.
Αφήγημα βολικό για τους πρώτους καιρούς, για όλα φταίνε οι προηγούμενοι. Πλέον βρίσκονται ενώπιον του καθρέφτη τους. Έχουν κλείσει ήδη τον τέταρτο χρόνο διακυβέρνησης και τα αποτελέσματα είναι εγνωσμένα. Στη θεωρία αλλιώς μαζεύουν οι αριστεροί δήμαρχοι τα σκουπίδια. Στην πράξη τα μαζεύουν χειρότερα!
Θα πει κανείς οι άλλοι καλύτεροι ήταν; Μάλλον ναι! Δεν αναφερόμαστε στην επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα, στην οποία κατά τις πλείστες των περιπτώσεων σαφώς υπερτερούσαν. Αναφερόμαστε στο κάποιο ήθος και την κάποια συστολή που επεδείκνυαν στις αποτυχίες τους, ειδικά όταν αυτές είχαν κόστος ανθρώπινες ζωές (συνήθως, γιατί υπήρξε και η φαιδρότητα του «στρατηγού ανέμου»).
Ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξε τέτοια αναισθησία, τέτοια αναισχυντία επί νεκρών. Και άλλοτε καίγονταν και πνίγονταν αυθαιρετούχοι, αλλά οι κυβερνήσεις δεν τους ενοχοποιούσαν ως άλλοθι για την ανεπάρκειά τους.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι το μαζικό πύρινο θυσιαστήριο δεν θα γίνει μάθημα και παράδειγμα προς αποφυγήν – για τους νυν τουλάχιστον. Ελπίζουμε να γίνει για τους επόμενους (αλλά και για το λαό). Το να μαζέψεις τα σκουπίδια και να έχεις την πόλη σου καθαρή, το να βάλεις τους καταλληλότερους σε θέσεις ευθύνης για να σώσουν ανθρώπινες ζωές, δεν απορρέει από κανένα αριστερο-δεξιό πλεονέκτημα.
Απορρέει από σοβαρούς ανθρώπους που έχουν ευθύνη καθήκοντος (ξεχασμένη έννοια στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης). Που «δεν κοιμούνται» πριν σιγουρευτούν ότι τα σχέδιά τους θα σώσουν ανθρώπινες ζωές – τώρα γνωρίσαμε και αυτούς που κοιμούνται ήσυχα ακόμη και όταν οι ζωές χάνονται υπ' ευθύνη τους. Οι Ερινύες μπορεί να μην τους αγγίζουν, αλλά τη θέση τους παίρνει το εισαγγελικό πόρισμα.
ΥΓ: Ο καθησυχαστικές κυβερνητικές διακηρύξεις περί γρήγορης αποκατάστασης των πληγέντων του Ματιού, και οι ρωμαλέες περί μαζικών κατεδαφίσεων αυθαιρέτων σε όλη την επικράτεια, τι απέγιναν; Ακούστηκε τίποτα;
