Του Γιάννη Σιδέρη
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τέκνο της ανορθολογικής οργής που ακολούθησε την οικονομική κρίση. Στο κύμα αυτής αναπτύχθηκε και γιγαντώθηκε, σε φόντο κοινωνικού μίσους, άναρθρων κραυγών, εμφυλιοπολεμικών συνθημάτων, απόρριψης και ποινικοποίησης συνολικά της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Και όλα αυτά στο φόντο των συγκρούσεων και τη γεύση των δακρυγόνων.
Η κανονικότητα, η όποια στοιχειώδης κανονικότητα, δεν του πάει. Αποτελεί νεκρό τοπίο το οποίο απειλεί να παρασύρει και τον ίδιο σε νεκροφάνεια. Η κανονικότητα απαιτεί τεκμηριωμένες προτάσεις, διάλογο, και ενίοτε συναίνεση και συνεργασία. Αυτά δηλαδή στα οποία εκ φύσεως αδυνατεί να αντεπεξέλθει.
Την απόφαση της πλειοψηφίας της Προανακριτικής Επιτροπής να εξαιρεθούν από μέλη της οι Πολάκης και Τζανακόπουλος, καθώς ως υπό κλήση μάρτυρες δεν μπορούν να ασκούν ανακριτικά καθήκοντα, ο ΣΥΡΙΖΑ την εκλαμβάνει ως δώρο εξ ουρανού. Αφορμή για να υψώσει ξανά τους τόνους, να καταγγείλει, να παρουσιάσει την απαίτηση εξαίρεσης ως μια καρικατούρα «μιας ακόμη φοράς δίωξης της αριστεράς».
Δεν είναι φυσικά παράδοξο που χθες την σημαία της οργίλης «ανυπακοής» σήκωσε ο Γιάννης Ραγκούσης, παίρνοντας την σκυτάλη από τον Πολάκη. Ως νεοσύλλεκτος (κάποιοι λένε ως «Γενίτσαρος») πρέπει να δείξει ζήλο στο νέο αρχηγό. Τόλμησε αστοχάστως να χαρακτηρίσει «χουντοεξεταστική» την Επιτροπή η οποία προβλέπεται από τους κανονισμούς της ελληνικής δημοκρατίας, και να ισχυριστεί ανίερα ότι ΝΔ και ΚΙΝΑΛ με το να ζητούν την εξαίρεση των δύο ξεφτιλίζουν «ό,τι ήταν ιερό σε αυτή τη Βουλή» και «με τη βία της πλειοψηφίας τα δύο κόμματα αποφασίζουν να μετατρέψουν την επιτροπή σε χούντα»!
Εδώ να σημειωθεί πως «ό,τι είναι πιο ιερό» είναι η τήρηση των κανονισμών της Βουλής. Να σημειωθεί επίσης ότι την αρχή της πλειοψηφίας, κοινοβουλευτικός ανήρ, τη θεωρεί «βία» πλειοψηφίας. Ίσως επειδή δεν ήταν στη Βουλή τότε και… δεν είχε μάθει, ότι με τη «βία της πλειοψηφίας» το νυν κόμμα του είχε παραπέμψει με μια «φαντασμαγορική» σκηνοθεσία δέκα καλπών, αντίστοιχο αριθμό εκ των πλέον επιφανών στελεχών της αντιπολίτευσης.
Τότε η αντιπολίτευση είχε μιλήσει για σκευωρία, αλλά σεβόμενη την δημοκρατική διαδικασία, απέφυγε τοξικές λέξεις, όπως «χούντα». Μόνο ο Βαγγέλης Βενιζέλος μίλησε για πράξη «εσχάτης προδοσίας» και «σκευωρία σε βάρος θεμελιωδών θεσμών του πολιτεύματος, όπως η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και η διάκριση των εξουσιών». Αλλά ο Βενιζέλος έχει την επιστημοσύνη να το στηρίξει.
Βουλευτές της Επιτροπής υπενθύμισαν ότι -πέραν της εξαίρεσης που έχουμε αναφέρει των Βορίδη και Γεωργιάδη από την Εξεταστική του ΚΕΕΛΠΝΟ, που δέχτηκε η ΝΔ- είχε υπάρξει εξαίρεση το 2010 στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Παπουτσή και Αργύρη Λαφαζάνη στην υπόθεση Βατοπεδίου. Την εξαίρεση είχε ζητήσει η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συναινέσει διά του εκπροσώπου του Ν. Τσούκαλη. Τώρα που αφορά δικούς του ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει δεν θα αποχωρήσει και κάνει λόγο για «χουντοεξεταστική».
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κόμμα κοινοβουλευτικής ευταξίας μόνος του δεν θα πρότεινε δυο βουλευτές που ήταν γνωστό ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται στην υπόθεση. Δεν γνωρίζουμε αν το έκανε, όπως ισχυρίζεται η Κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με δόλια στόχευση την ακύρωση των πιθανών ευρημάτων που θα εντόπιζε η έρευνα, αλλά σίγουρα το κάνει προκειμένου να σηκώσει κουρνιαχτό και να θολώσει την εικόνα.
Ο Πολάκης δήλωσε αρειμανίως «Δεν αναγνωρίζουμε τη δυνατότητα των μελών της Επιτροπής να εξαιρεί μέλη, θα συνεχίσουμε να παριστάμεθα». Όμως είναι εντυπωσιακή - στην στρεψοδικία της - η δήλωση της Γραμματέως της Κ.Ο. Ολγας Γεροβασίλη, ότι το κόμμα της «δεν αναγνωρίζει στην πλειοψηφία της Επιτροπής αρμοδιότητα και δικαίωμα να καθορίσει αυτή με ποια πρόσωπα θα εκπροσωπείται το κάθε κόμμα σε αυτή». Κατ' αρχάς δεν έχει δημοκρατικό δικαίωμα να μην αναγνωρίζει την πλειοψηφία. Στις πλειοψηφίες βασίζεται η Δημοκρατία. Δεύτερον, η πλειοψηφία δεν όρισε ποιοι θα μετέχουν στην Επιτροπή, απλώς εξαιρεί 2 από τους 86 της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως έχει ξαναγίνει στο παρελθόν, τη συναινέσει ή τη πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως η Γραμματέας καταλήγει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αποδεχθεί ή να νομιμοποιήσει αυτή την κατάπτυστη απόφαση που προσβάλει τους δημοκρατικούς θεσμούς».
Εδώ έχουμε πλήρη αντιστροφή της έννοιας της δημοκρατίας. Ο νουνεχής πολίτης το κατανοεί αλλά είναι αμφίβολο πόσο θα το κατανοήσει το αφιονισμένο ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Θεωρούμε ότι μπαίνουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια.
