Δυο μήνες έμειναν περίπου ως τις δημοτικές εκλογές και η συζήτηση για ενδεχόμενη υποψηφιότητα του φυλακισμένου Ηλία Κασιδιάρη ξαναμπήκε στην ημερήσια προεκλογική διάταξη στο ίδιο περίπου πλαίσιο που είχε μπει και πριν από τις εθνικές εκλογές.
Τι θα γίνει στην περίπτωση που ο αρχι-χρυσαυγίτης αποφασίσει να διεκδικήσει το αξίωμα του Δημάρχου της πρωτεύουσας; Ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση της πολιτείας; Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η πιθανότητα, με βάση και τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, να περάσει ο ακροδεξιός συνδυασμός σε ένα πιθανό δεύτερο γύρο;
Φαίνεται ότι το φιάσκο του δικαστικού απαγορευτικού στην κάλπη του Ιουνίου που δεν στάθηκε ικανό να εμποδίσει την είσοδο στη Βουλή των φασιστοειδών του Κασιδιάρη με τη λεοντή των «Σπαρτιατών» αυτή τη φορά, δεν έπεισε κάποιους για το μάταιο τέτοιων εγχειρημάτων.
Ωστόσο, αποδείχτηκε πανηγυρικά ότι τέτοιες μεθοδεύσεις καταλήγουν τελικά στα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκουν αφού οδηγούν περισσότερο στη συσπείρωση των ακραίων στοιχείων αντί στην αποθάρρυνσή τους. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για αδίστακτους ανθρώπους όπως μαρτυράει η εγκληματική τους δράση για την οποία έχουν άλλωστε καταδικαστεί πρωτοδίκως.
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι διανύουμε μια περίοδο ανόδου ακροδεξιών - λαϊκιστικών κινημάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνον. Ολοένα και περισσότερα κόμματα του ακροδεξιού χώρου συμμετέχουν σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ή διεκδικούν τη συμμετοχή τους σε αυτές και μάλιστα σε χώρες όπως η Ιταλία και πρόσφατα η Ισπανία που πλήρωσαν ακριβά το κόστος των σκληρών φασιστικών δικτατοριών που βίωσαν επί δεκαετίες. Η αρνητική αυτή εξέλιξη, σε συνδυασμό με το φάντασμα της νίκης της Μαρί Λεπέν στις επόμενες προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, απειλεί να θέσει υπό αμφισβήτηση σημαντικές αρχές της φιλελεύθερης ευρωπαϊκής δημοκρατίας.
Η εφαρμογή του νόμου δεν μπορεί παρά να είναι αυστηρή και απαρέγκλιτη. Ωστόσο, ας μην τρέφουμε την παραμικρή αυταπάτη ότι τα νομικά εμπόδια θα υπερνικήσουν τους ουσιαστικούς λόγους που οδηγούν κάποιους πολίτες στην αγκαλιά των νεοναζιστών. Η πραγματική αντιπαράθεση γίνεται ανάμεσα στις δυνάμεις που υπερασπίζονται τις αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας και τις δυνάμεις του ολοκληρωτισμού και η παρουσία μιας δημοτικής παράταξης που θα επαναφέρει στο προσκήνιο τη βαρβαρότητα της Χρυσής Αυγής και το μίσος της για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αναδείξει αυτήν ακριβώς την θεμελιώδη για τη δημοκρατία αντιπαράθεση.
Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου κάθε δημοτική παράταξη, διεκδικώντας την ψήφο των Αθηναίων ψηφοφόρων, θα προβάλλει το πρόγραμμα και τις προτεραιότητές της για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και τη βελτίωση της ζωής στην πρωτεύουσα.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή, δεν θα πρέπει τόσο οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες όσο και οι πολιτικές ηγεσίες που στηρίζουν τις υποψηφιότητές τους να υποβαθμίσουν την ανάγκη οικοδόμησης ενός ισχυρού και συμπαγούς δημοκρατικού μετώπου ικανού να φράξει τον δρόμο στα σχέδια του φυλακισμένου εγκληματία και των συνενόχων του σε οποιαδήποτε περίπτωση. Το βέτο της δημοκρατίας δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικό και ιδεολογικό!
* Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι εκδότης του ηλεκτρονικού περιοδικού metarithmisi.gr
