Όλα τα ακινητοποιημένα ρολόγια δείχνουν δυο φορές το εικοσιτετράωρο τη σωστή ώρα. Και ο Τσίπρας αυτή η φορά είχε δίκιο, όταν κατά την ομιλία του στο συνέδριο της Ναυτεμπορικής για την ελληνική οικονομία και την επιχειρηματικότητα, αναφέρθηκε στη δήλωση του πρωθυπουργού ότι μυρίζουν εκλογές. Όπως είπε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ «ο Πρωθυπουργός δεν μυρίζει εκλογές. Τις προκηρύσσει».
Συμπλήρωσε δε, ότι εάν υπάρχει ανάγκη να πάμε σε εκλογές, πρέπει να πάμε σε εκλογές. Και νομίζω ότι θα ήταν η καλύτερη δυνατή εξέλιξη και για τη δημοκρατία και για την οικονομία και για τον τόπο. Να ορίσει την ημερομηνία της εκλογικής αναμέτρησης και να μην αφήνει τον τόπο σε μια διαρκή πολιτική αβεβαιότητα με τη δική του παρουσία στον ρόλο του Πρωθυπουργού με ημερομηνία λήξης».
Η πρόταση Τσίπρα ανακαλεί βέβαια στη μνήμη την περσινή αντίδραση Μητσοτάκη σε παρόμοιο αίτημα: «Έχω μπερδευτεί με τον κ. Τσίπρα. Οι γαλοπούλες δε βιάζονται να έρθουν τα Χριστούγεννα».
Η περσινή πρωθυπουργική ειρωνεία θα μπορούσε να επικαιροποιηθεί και σήμερα καθότι η χθεσινή δημοσκόπηση της MARC για τον ΑΝτ1, επαναλαμβάνει με μικροδιαφορές όσες δημοσκοπήσεις άλλων εταιριών δημοσιεύτηκαν αυτόν τον μήνα. Η ΝΔ προηγείται κατά 8% στην πρόθεση ψήφου, και ο Μητσοτάκης σε εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά πρωθυπουργησιμότητας, που επηρεάζουν την επιλογή του ψηφοφόρου. Όπως ας πούμε η υπεροχή του στην ικανότητα διαχείρισης κρίσεων (50% έναντι 28% του Τσίπρα), ή την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας (με το συντριπτικό 56,5% έναντι 23,3%).
Ο Μητσοτάκης υπερτερεί ακόμη και σε αυτά που λόγω συγκυρίας αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης, όπως η ακρίβεια και οι ελευθερίες των πολιτών. Παρότι η ακρίβεια είναι εμφανής έως θεριεμένη, ίσως επειδή ο πολίτης κατανοεί ότι δεν είναι ακρίβεια Μητσοτάκη αλλά ακρίβεια Πούτιν, θεωρεί πιο ικανό τον Μητσοτάκη να την αντιμετωπίσει σε ποσοστό 41,8% έναντι του Τσίπρα με 35%. Αλλά και στο «λάιτ μοτίβ» του ΣΥΡΙΖΑ, τις υποκλοπές, οι πολίτες θεωρούν τον Μητσοτάκη με 40,7% ικανότερο να προασπίσει αυτές τις ελευθερίες και όχι τον καταγγέλλοντα Τσίπρα (37,6%).
Παρόλα αυτά έχει δίκιο ο Τσίπρας. Ο Πρωθυπουργός δεν μυρίζει εκλογές, τις προκηρύσσει. Άλλωστε ασχέτως Τσίπρα, με αυτή τη ρήση ο Πρωθυπουργός έδωσε το έναυσμα της προεκλογικής εκστρατείας. Και κυρίως το έδωσε, ηθελημένα ή όχι, στο κόμμα του. Το κόμμα δεν αποτελείται μόνο από τοπικές και νομαρχιακές οργανώσεις, δεν αποτελείται από τοπικά και νομαρχιακά στελέχη και μέλη που πρέπει να πέσουν στη μάχη. Αποτελείται και από υπουργούς, αναπληρωτές, υφυπουργούς, γραμματείς υπουργείων, διοικητές οργανισμών, συμβούλους.
Αυτοί που θα θέσουν υποψηφιότητα είναι φυσιολογικό να «κατεβάσουν τα μολύβια» και να επικεντρωθούν στην εκλογή τους. Η παραγωγή έργου πρόσκαιρα παρέλκει. Αλλά και όσοι δεν προτίθενται να εκθέσουν εαυτούς στη βάσανο της λαϊκής επιδοκιμασίας, είτε από κομματικό πατριωτισμό, είτε για να ξαναβρεθούν στις ίδιες θέσεις, θα επικεντρωθούν στον προεκλογικό αγώνα περισσότερο από τα καθήκοντά τους (ανθρώπινο είναι).
Τέλος, σε εκείνο που εντυπωσίασε αρνητικά ο Τσίπρας (και δεν κατανοεί ότι με αυτό χάνει), είναι ότι φόρεσε ξανά τον γνωστό χαμαιλεόντειο χιτώνα του. Επειδή απευθυνόταν σε επιχειρηματικό περιβάλλον, εκθείασε ακόμη και τη «φιλελεύθερη δημοκρατία» (όχι δεν έκανε αίτηση εγγραφής… στη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ). Και ου μόνον αλλά παραδέχτηκε και την αναγκαιότητα των στρατηγικών επενδυτών (αυτών που κάποτε απειλούσε ότι αν επενδύσουν στην Ελλάδα θα χάσουν τα λεφτά τους Ι).
Τώρα απλώς τους διαχωρίζει μεταξύ αυτών που είναι φορείς της υγιούς επιχειρηματικότητας, και εκείνων που είναι εφήμεροι, έρχονται για 2 – 3 χρόνια να βγάλουν κάποια χρήματα και να φύγουν (Φιλολογίες για δικαιολογίες της στροφής. Τέτοιοι επενδυτές, 2-3 χρόνων δεν υπάρχουν, παρά μόνο στα χρηματιστηριακά προϊόντα. Και αυτούς ούτε τους καλείς ούτε τους αποκλείεις. Υπάρχουν, εμφανίζονται και φεύγουν ανεξαρτήτως θελήσεων μιας κυβέρνησης).
Πάντως, στη «μυρωδιά» των εκλογών έχει δίκιο. Ο Πρωθυπουργός δεν τις μυρίζει, τις κηρύσσει.
