Τα ναυπηγεία της Ελευσίνας επαναλειτουργούν προς όφελος της χώρας, της ταλαιπωρημένης κοινωνίας της Δυτικής Αττικής και των εργαζομένων τους χάρη στην ευτυχή και επιτυχή σύμπτωση και συνένωση δυνάμεων. Το εγχείρημα αναγέννησης επετεύχθη μετά από πολύ κόπο και χρόνο με τον συγχρονισμό της υγιούς επιχειρηματικότητας εκείνης, που διαθέτει σχέδιο και κεφάλαια, την αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, το μίνιμουμ της πολιτικής συναίνεσης, και την εμπιστοσύνη και υποστήριξη των εργαζομένων.
Η πορεία και τα στάδια, μέχρι την ώρα που ο υπουργός Ανάπτυξης πήρε στα χέρια του την περίφημη ευχαριστήρια επιστολή, μπορεί άριστα να είναι το manual για το πως μπορούν όλα να λειτουργήσουν ρολόι στη χώρα, που επί δεκαετίες ήταν προγραμματισμένη να τα κάνει όλα λάθος, οδηγώντας στην απαξίωση και την καταστροφή μια τεράστια βιομηχανία, έναν πραγματικό εθνικό πλούτο.
Οι εργαζόμενοι αποζημιώνονται στο ακέραιο με όσα τους χρωστούν εδώ και 12 χρόνια, διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας τους και (με ελπίδα) μπορούν να προσβλέπουν στο «αύριο», με ελπίδα.
Σε τρία χρόνια από τώρα, το σχέδιο προβλέπει ότι άλλοι 1.400 άνθρωποι θα βρουν δουλειά, αξιοπρέπεια και ασφάλεια.
Στα κρατικά ταμεία υπολογίζεται ότι από άμεσους και έμμεσους φόρους, τα επόμενα 25 χρόνια, θα εισρεύσουν επιπλέον έσοδα 1.1 δις ευρώ και η εθνική οικονομία θα ωφεληθεί με περισσότερα από 1,6 δισ. ευρώ.
Η αξιωματική αντιπολίτευση ψήφισε τον σχετικό νόμο, ο αρμόδιος Υπουργός τους απένειμε δημόσια τα εύσημα - οι αρχικές συζητήσεις είχαν ξεκινήσει επί κυβέρνησης Τσίπρα - οι εργαζόμενοι ευχαρίστησαν τον κ. Γεωργιάδη.
Και απέμεινε η αμηχανία του ΠΑΜΕ που δεν μπορεί ούτε να καταγγείλει τώρα όπως έκανε το καλοκαίρι την κυβέρνηση «για έγκλημα κατά των εργαζομένων» ούτε να εμφανίσει το deal ως απευκταίο σενάριο για τις αντίστοιχες περιπτώσεις της Λάρκο ή των Λιπασμάτων Καβάλας.
Δεν μαγεύτηκαν οι εργάτες των Ναυπηγείων από τον Μητσοτάκη και τον Γεωργιάδη και υποχρεώθηκαν να απαρνηθούν την ταξική τους συνείδηση. Είδαν στην πράξη ότι τα κενά συνθήματα και οι αγώνες, μόνο για τους αγώνες, τίποτα καλό δεν προοιωνίζουν για τη ζωή του κοσμάκη που θα έλεγε και ο αγαπητός γγ του ΚΚΕ.
Οι 600 της ναυπηγο-επισκευαστικής στην Ελευσίνα κουράστηκαν και μαζί απελπίστηκαν να τους αντιμετωπίζουν οι διάφοροι αγωνιστές ως «κοσμάκη» και έκαναν αυτό που τους προτρέπουν τόσα χρόνια: πήραν την τύχη τους στα χέρια τους …
