Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Ο,τι και να κάνει είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Όσο και αν προσπαθεί να αλλάξει την ατζέντα, δυστυχώς για τον ίδιο πάντα κάτι θα συμβαίνει και θα επισκιάζει το όποιο αφήγημα θέλει να επικοινωνήσει προς την κοινωνία. Ο λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εδώ και περίπου έναν χρόνο επιχειρεί μάταια να αναπτύξει τη δική του ατζέντα, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Μία από τις κυριότερες αιτίες βρίσκεται εντός της κυβερνησής του και δεν είναι άλλος από τη δραστηριότητα του Πάνου Καμμένου.
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ με τις επιλογές και τις δημόσιες παρεμβάσεις του καταφέρνει να επισκιάσει κάθε επικοινωνιακή επιλογή του Μαξίμου, στρέφοντας το επίκεντρο της συζήτησης εντός του κυβερνητικού συνασπισμού.
Τελευταίο παράδειγμα η επιχείρηση «χειροπέδες» στον πρώην υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου, την οποία το Μέγαρο Μαξίμου θέλησε να εκμεταλλευθεί πολιτικά. Σειρά κυβερνητικών στελεχών προχώρησαν σε δηλώσεις καταγγελτικού χαρακτήρα κατά του «παλαιού πολιτικού συστήματος», σε μία προσπάθεια αναγέννησης της παμπάλαιας τακτικής, που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «άρτος και θεάματα». Παρά την κυβερνητική σπουδή, ο κ.Καμμένος με μία σειρά δημόσιων παρεμβάσεων είτε μέσω διαδικτύου είτε μέσα προσωπικών δηλώσεων μετατόπισε το ενδιαφέρον στην κόντρα του με τον τέως υπουργό εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, βάζοντας ένα «αυτογκόλ στα κυβερνητικά γκολπόστ».
Ακόμα και ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, ο υπουργός Άμυνας ήταν το κεντρικό πρόσωπο ενός περιστατικού που ασφαλώς το Μαξίμου δε θα ήθελε να συμβεί, αφού ενίσχυσε το κλίμα εσωστρέφειας. Πρόκειται για την αποδοκιμασία πολίτη στο πρόσωπο του κ.Καμμένου, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Εδώ και περίπου έναν χρόνο, κάθε φορά που ο κ.Τσίπρας επιθυμεί να βγει επικοινωνιακά μπροστά και να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΑΝΕΛ ή πιο συχνά ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος είναι κάπου εκεί για να ακυρώσουν την συγκεκριμένη προσπάθεια.
Η υπόθεση με την πώληση στρατιωτικού υλικού στη Σαουδική Αραβία και η εμπλοκή ενός φερόμενου ως μεσάζοντα επιχειρηματία, το ταξίδι του υπουργού Άμυνας στο Λονδίνο και η επισκεψή του στο καζίνο, η μετάβασή στη Βραζιλία προκειμένου να «βγει από το κάδρο» στη ψηφοφορία για την αλλαγή φύλου στη Βουλή αλλά και η «απουσία» του λόγω στρατιωτικής άσκησης από την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα αποτελούν μερικά μόνο από τα θέματα με πρωταγωνιστή τον Πάνο Καμμένο που θέλουν να ξεχάσουν στο Μέγαρο Μαξίμου και τα οποία ασφαλώς και βοήθησαν στο να οδηγηθεί η ατζέντα σε άλλο δρόμο από αυτόν που επιθυμούσε ο κ.Τσίπρας.
Η πολιτική συμβίωση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ μοιάζει πλέον χωρίς αμφιβολία περισσότερο με ισορροπία τρόμου. Άραγε πόσο μπορεί να κρατήσει μία συμβίωση, όταν τα δύο μέρη ξέρουν ότι το πολύ μέσα στους επόμενους μήνες θα εκδοθεί το χαρτί του διαζυγίου; Μπορούν να παραμείνουν μονιασμένοι μέχρι τέλους; Οι πιθανότητες ασφαλώς και δεν είναι με το μέρος τους και η φθορά της σκληρής καθημερινότητας αναμένεται να λειτουργήσει καταλυτικά. Για τον Αλέξη Τσίπρα η συνύπαρξη με τους ΑΝΕΛ δείχνει μονόδρομος για την παραμονή στην εξουσία. Παράλληλα όμως ο χρόνος αρχίζει να μετράει αντίστροφα για την στιγμή που η συμφωνία των Πρεσπών θα φτάσει στην ελληνική βουλή και οι δύο κυβερνητικοί εταίροι θα επισημοποιήσουν, όπως όλα δείχνουν, το διαζύγιο. Μέχρι τότε όλα θα κινούνται σε μία λεπτή γραμμή, με τους ΑΝΕΛ να βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, εξαιτίας και των κακών δημοσκοπικών ποσοστών...
