Του Γιάννη Σιδέρη
Θέλουν να αφήσουν ορατό το αποτύπωμά τους στη διοίκηση της χώρας, αλλά όχι με την ευγενή πρόθεση να μνημονεύεται ως θετικό και δημιουργικό το πέρασμά τους. Προσπαθούν δια της πρόσκαιρης ισχύος που απέκτησαν, να εμβάλουν, να επιβάλλουν και να διατηρήσουν δικούς τους θύλακες, οι οποίοι εν ευθέτω χρόνο και υπό το πρίσμα του κομματικού συμφέροντος, μπορεί να λειτουργήσουν παραλυτικά ως και υπονομευτικά, στο έργο των τοπικών αρχόντων.
Ο νόμος του υπουργείου Εσωτερικών Κλεισθένης Ι για την Τοπική Αυτοδιοίκηση κατατέθηκε αναλλοίωτος όσον αφορά στο σύστημα της απλής αναλογικής, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις Δημάρχων και Περιφερειαρχών κατά τους προηγούμενους μήνες, και παρά τις προειδοποιήσεις τους ότι η απλή αναλογική θα παραλύσει την αποτελεσματική διοίκηση Δήμων και Περιφερειών.
Ο τοπικός άρχοντας θα εκλέγεται εφόσον ο συνδυασμός του λάβει το 50+1 των έγκυρων ψήφων. Αν όμως η πλειοψηφία αυτή δεν επιτευχθεί, στο δεύτερο γύρο η εκλογή θα διεξάγεται μεταξύ των επικεφαλής των δύο πρώτων συνδυασμών. Δηλαδή οι έδρες των τοπικών συμβουλίων θα κατανέμονται στους συνδυασμούς, ανάλογα με τον αριθμό των ψήφων στον α' γύρο των εκλογών.
Κατά τον υπουργό κ. Σκουρλέτη, «οι δύο γύροι εκλογής ουσιαστικά δίνουν τη δυνατότητα μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου να υπάρξουν οι αναγκαίες συνθέσεις σε μία γνήσια προγραμματική βάση και ταυτόχρονα ο ίδιος ο λαός να επισφραγίσει ποιον θεωρεί καλύτερο περιφερειάρχη ή δήμαρχο αντίστοιχα, στη βάση των συμμαχιών και των συνθέσεων που θα γίνουν, από τη στιγμή, βέβαια, που δεν κατορθώνει κάποιος να πάρει το 50%+1 στον πρώτο γύρο».
Σε αυτό ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα της καταστροφικής του πρόθεσης. Οι «συνθέσεις» που θα πρέπει να βρει ο τοπικός άρχοντας, δεν θα είναι αυτόβουλες. Θα είναι αναγκαστικές. Θα σημαίνουν αναζήτηση στήριξης από άλλες παρατάξεις, μικρές και ενδεχομένως περιθωριακές, του αυτοδιοικητικού συμβουλίου. Αυτές για να του την παράσχουν, όχι μόνο θα του επιβάλουν όρους με τους οποίους θα τον καταστήσουν όμηρό τους απ΄αρχής, αλλά θα μπορούν να θέτουν υπό ομηρία και ολόκληρη την αυτοδιοικητική αρχή, καθ όλη τη διάρκεια της θητείας της, σαμποτάροντας την οποιαδήποτε πρωτοβουλία της.
Η εξήγηση της μεθόδευσης είναι απλή και ανάγεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ - όπως και στα συνδικάτα - στερείται δυνάμεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, εκεί που το πρώην (και νυν μάλλον) ΠΑΣΟΚ διέθετε και εξακολουθεί να διατηρεί ρωμαλέες δυνάμεις.
Το αποτύπωσε κατά την συνεδρίαση της ειδικής Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο, ο Γραμματέας του κόμματος Πάνος Ρήγας, με politically correct τρόπο φυσικά, αφού η ομιλία θα δημοσιευόταν. Αλλά μέσα από τις γραμμές αποτυπώνεται ανάγλυφα η πρόθεση. Επισήμανε ότι η παρέμβαση του κόμματος στις εκλογές «θα πρέπει να εδραιώσει την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς στις προηγούμενες εκλογές υπήρξε μεγάλη αναντιστοιχία τόσο του κοινωνικού ρεύματος υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και του εκλογικού σώματος που τον εμπιστεύτηκε δυο φορές το 2015»!
Το πρόβλημα με το σκεπτικό του κ. Ρήγα είναι ότι προδίδει ανάγλυφο και το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναντιστοιχία κοινωνικού και εκλογικού ρεύματος με τις δυνάμεις που κατέχει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, δείχνει και το περιστασιακόν του εκλογικού ρεύματος και της ψήφου που έλαβε. Το εκλογικό κοινό συσπειρώθηκε γιατί προσελκύθη από τη λάβρη «αντιμημονιακότητα», χωρίς η εκλογική επιλογή να έχει επιφέρει πολιτική και ιδεολογική ταύτιση με το κόμμα, και χωρίς να υπάρχει ιστορική και συναισθηματική σύνδεση μαζί του.
Οι «βλαχοδήμαρχοι» που έλεγε περιφρονητικά ο πρωθυπουργός είναι στοιχεία των τοπικών κοινωνιών, έχοντας γράψει ο καθένας τη μικρή του ιστορία, σε ώσμωση με τις κυρίαρχες ιδεολογικές συνισταμένες της εποχής. Ο ΣΥΡΙΖΑ διέθετε κάποια τοπικά στελέχη, αλλά ήταν μικρή ισχύος και ξέθωρης ακτινοβολίας, ακριβώς γιατί οι απόψεις του ήταν περιθωριακές στο κοινωνικό σώμα.
Γι'' αυτό τώρα ομνύει και πλησιάζει τους Πασόκους βλαχοδημάρχους, ευελπιστώντας να αξιοποιήσει υπέρ του, τη δύναμη που έχουν αυτοί στο πασοκογενές εκλογικό σώμα.
Το κοινό συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (δηλαδή όχι ένας ή δυο αντιπολιτευόμενοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, αλλά τα συλλογικά τους όργανα), επισήμαναν με ψήφισμά τους ότι η απλή αναλογική οδηγεί σε ακυβερνησία Δήμους και Περιφέρειες.
Θα το υποστούν και αυτό, όπως θα το υποστούν και οι δημότες, που ίσους γίνουν πιο σοφοί, ενθυμούμενοι τη γνωστή ρήση, για το τι συμβαίνει μετά την απομάκρυνση από το ταμείο…
