Η άστοχη ενέργεια του Βολοντίμιρ Ζελένσκι να προβάλει, κατά την ομιλία του στην ελληνική Βουλή, ένα βίντεο με έναν μαχητή του «τάγματος του Αζοφ» αποτέλεσε το δέντρο πίσω από το οποίο η αντιπολίτευση της χώρας επιχειρεί να κρύψει ένα ολόκληρο δάσος, την εισβολή δηλαδή του Πούτιν στην Ουκρανία και τις σφαγές που γίνονται με θύματα αμάχους. Η αξιωματική αντιπολίτευση κρύβει τον ισαποστακισμό της και την «επιτηδευμένη ουδετερότητά της» ενώ τα αλλά κόμματα σκεπάζουν τα κενά έδρανα.
Οι ίσες αποστάσεις που επιχειρεί να τηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα «ναι μεν αλλά», η στάση του ΚΚΕ και της Ελληνικής λύσης αλλά και του ΜεΡΑ25 προϋπήρχαν της άστοχης και λανθασμένης όπως τη χαρακτήρισε και η κυβέρνηση, ενέργειας του προέδρου της Ουκρανίας. Όμως το να επιχειρείται να δημιουργηθεί μείζον πολιτικό θέμα στο εσωτερικό της χώρας και να χαθεί η ουσία του μηνύματος που έστειλε, δείχνει ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο.
Εξηγεί, δε, εν μέρει και τη στάση του Κρεμλίνου αλλά και της ρωσικής πρεσβείας απέναντι στη χώρα μας. Τη μόνη, μεταξύ των χωρών που έχουν απελάσει Ρώσους διπλωμάτες, με επιπτώσεις και άλλα δεινά, εκτιμώντας ότι υπάρχουν ευήκοα, για τους ισχυρισμούς και την επιχειρηματολογία Πούτιν, ώτα, αναφορικά πάντα με την εισβολή στην Ουκρανία και την τάση εξίσωσης θύματος και θύτη,
«Ο Πρόεδρος Ζελένσκι, στην ομιλία του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, περιέγραψε τα δεινά που προκαλεί στον ουκρανικό λαό η ρωσική εισβολή και εστίασε στην ηρωική αντίσταση του λαού του. Η συμπερίληψη στην ομιλία του μηνύματος μέλους του τάγματος Αζόφ ήταν λανθασμένη και άστοχη. Είναι όμως εξοργιστική και ανέντιμη η χρήση αυτού του λάθους από μερίδα της αντιπολίτευσης, με πρωτοστάτη τον κ. Τσίπρα, ώστε να δικαιολογήσουν για άλλη μια φορά τη ρωσική εισβολή» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απαντώντας στην προσπάθεια που γίνεται να μεγεθυνθεί το δέντρο τόσο ώστε να χαθεί το δάσος μιας συνεχιζόμενης αιματοχυσίας.
Και συνέχισε σημειώνοντας πως «Μια εισβολή που προκαλεί εκτελέσεις αμάχων και ανθρωπιστική καταστροφή. Αν κάτι είναι ντροπή είναι να μην παίρνουν καθαρή θέση. Ντροπή είναι οι ίσες αποστάσεις και η στάση αγγαρείας που κράτησαν σήμερα στη Βουλή. Ήλθε η ώρα των καθαρών απαντήσεων: είναι με τους Ουκρανούς, που μάχονται για την ελευθερία τους, ή με τους εισβολείς του Πούτιν; Άλλη εναλλακτική δεν υπάρχει».
Η κυβέρνηση έχει πάρει σαφή θέση. Ακόμη και η απάντηση που δόθηκε στις απειλές που έχουν εξαπολύσει οι Ρώσοι αξιωματούχοι ήταν ξεκάθαρη θέτοντας θέμα «αρχών και αξιών» που δεν συνδέονται σε καμία περίπτωση με διπλωματικές και διμερείς σχέσεις.
Ναι, ήταν άστοχη και λανθασμένη η ενέργεια του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Όμως το να δηλώνει για παράδειγμα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκτιμώντας ενδεχομένως ως ευκαιρία τη συγκεκριμένη εξέλιξη, πως η ομιλία Ζελένσκι δεν ήταν ιστορική αλλά «ιστορική ντροπή» λέγοντας ότι «Η ομιλία μελών του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ στη Βουλή των Ελλήνων αποτελεί πρόκληση. Την απόλυτη ευθύνη φέρει ο Πρωθυπουργός. Μίλησε για ιστορική ημέρα αλλά είναι ιστορική ντροπή. Η αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό είναι δεδομένη» προκαλεί ερωτήματα.
Όπως και η αναφορά του σύμφωνα με την οποία «οι ναζί όμως δεν μπορεί να έχουν το λόγο στη Βουλή» τη στιγμή που ως πρωθυπουργός διά του τότε προέδρου της Βουλής θεωρούσε ως ευπρόσδεκτες τις ψήφους του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής προκειμένου να περάσει τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής ώστε αυτός να είχε ισχύσει από τις προηγούμενες εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα παραμένει το δάσος και η ομιλία Ζελένσκι. Που βρήκε τη Βουλή με άδεια έδρανα πολύ πριν την ομιλία και την προβολή του επίμαχου βίντεο από τον πρόεδρο της Ουκρανίας ο οποίος σημειωτέον έχει μιλήσει τουλάχιστον σε άλλα 20 κοινοβούλια. Σε κανένα από αυτά ακόμη και οι μεγαλύτεροι πουτινόφιλοι, δεν απείχαν από τη συνεδρίαση. Στην Ελλάδα όμως βρέθηκαν κόμματα που άφησαν τα έδρανα τους και άλλα οι βουλευτές των οποίων επέλεξαν να μην παραστούν, έχοντας ήδη λάβει θέση που παραπέμπει σε αυτή της «επιτήδειας ουδετερότητας» και των ίσων αποστάσεων μεταξύ θύτη και θύματος.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας μιλάει στα κοινοβούλια μεταφέροντας αφενός το δράμα του ουκρανικού αφετέρου επιχειρώντας να πιέσει για περαιτέρω βοήθεια. Απευθύνεται όμως και στον κάθε λαό επικοινωνώντας, μέσα από αυτή τη 15λεπτη παρέμβαση, με πολίτες που στο πλαίσιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας τάσσονται κατά της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών, κυρίως κατά των σφαγών αμάχων όπως αυτή στην πόλη Μπούκα.
Στην Ελλάδα, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση απείχαν. Το ΜεΡΑ25 έστειλε… εκπρόσωπο και ο ΣΥΡΙΖΑ μετέχει στη συζήτηση, την έχει χαιρετήσει ως εξέλιξη αλλά θα ήθελε όπως ανέφερε και ο Αλέξης Τσίπρας να μιλήσει ο Ζελένσκι και για το ζήτημα της Κύπρου. Και αυτό την ώρα που ο ίδιος ενεφανίσθη σε συνέντευξη του μια μόλις ημέρα πριν να δηλώνει πως οι κυρώσεις δεν θα πετύχουν το στόχο τους καθώς και ότι πλήττουν τις χώρες που τις αποφασίζουν και τις εφαρμόζουν ενώ ο αρμόδιος για τα εξωτερικά θέματα τομεάρχης Γιώργος Κατρούγκαλος εμφανίσθηκε αρνητικός ως προς την απέλαση των 12 Ρώσων διπλωμάτων.
Μικροκομματικές σκοπιμότητες και ιδεολογικές… στασιμότητες οδηγούν σε αποφάσεις που εκθέτουν. Και μπορεί, μεν, η ρωσική προπαγάνδα, τα περί… ορθόδοξης συμμαχίας και ξανθού γένους «που θα μας σώσει» να βρίσκουν ακροατές σε όλο το μήκος του πολιτικού σκηνικού σήμερα στην Ελλάδα εν τούτοις η αποχή και οι ίσες αποστάσεις με τις δικαιολογίες ρίχνουν νερό στο μύλο των καθεστώτων που λειτουργούν με την αναθεωρητική λογική, ανάλογη με αυτή του Βλάντιμιρ Πούτιν.
Χωρίς να δικαιολογείται το λάθος του Ζελένσκι (ο ίδιος έχει δηλώσει στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο FOX ότι το τάγμα Αζόφ έχει ενταχθεί στον ουκρανικό στρατό και δεν λειτουργεί αυτόνομα καθώς και ότι όλοι όσοι στο παρελθόν συμμετείχαν σε θηριωδίες έχουν συλληφθεί) η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αποδώσει ευθύνες στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση τη στιγμή που ο πρόεδρος της Βουλής ξεκαθάρισε ότι δεν γνώριζε ότι θα υπήρχε παρέμβαση από μέλος του συγκεκριμένου τάγματος δείχνει ότι ακόμη και σε αυτή την περίπτωση θα στηθεί ένα γαϊτανάκι το οποίο αφενός θα συντηρεί την εικόνα των ίσων αποστάσεων όπως αυτή έχει αποτυπωθεί αφετέρου θα δοθεί πολιτική χροιά με στόχο την κυβέρνηση και τον επικεφαλής της.
Μόνο που αυτό τελικά οδηγεί στο να χαθεί το μήνυμα του Ουκρανού προέδρου που εκπροσωπεί έναν λαό ο οποίος δέχεται μια στρατιωτική εισβολή από ένα καθεστώς που δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξή του ως προς την έννοια του κράτους, καταπατά τα κυριαρχικά του δικαιώματα και γίνεται θύμα εγκληματικών πράξεων οι οποίες καταδικάζονται απ όλους, έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων ενώ τίθεται και θέμα διώξεων κατά Ρώσων αξιωματούχων αλλά και εκπροσώπων του καθεστώτος ως εγκληματιών πολέμου.
