Απάδει της αισθητικής ο χαρακτηρισμός που αποδίδεται στον Πολάκη από το βαθύ διαδίκτυο ως «γιδοβοσκός». Όχι γιατί το επάγγελμα έχει κάτι το υποτιμητικό, κανένα επάγγελμα δεν έχει, αλλά γιατί η πρόθεση της προσφώνησης είναι απαξιωτική.
Ωστόσο τέτοιοι χαρακτηρισμοί, όπως και για άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πηγάζουν από ανώνυμου χρήστες, και δεν βρίσκονται στα χείλη των αντιπάλων πολιτικών προσώπων, ούτε για τον ίδιο, ούτε για τους δημοσιογράφους που βρίσκονται υπό την πολιτική επήρεια του ΣΥΡΙΖΑ και εξυπηρετούν την πολιτική γραμμή του (δεν αναφερόμαστε στα κομματικά ΜΜΕ, όπου αυτό είναι αυτονόητο).
Όμως κατά το χθεσινό παραλήρημα Πολάκη κατά του ΣΚΑΙ, ο βουλευτής υπερέβη εαυτόν. Εγραψε με την ιδιότυπη εκφραστικότητά του: «ΤΕΣΤ ΑΝΑ ΚΡΟΥΣΜΑ!!!!! ΕΛΕΟΣ!!!! Τι λες βρε λοιμωγμένο σούργελο, βρε σκοϊλικιασμένη ΕλλικικοΣΚΑΙταισμενη. γ@μω το μεζτη του νεούκτη μου μέσα;;;;;;
Στο ΚΕΚ που αποφοίτησες έμαθες αυτή τη στατιστική;;;;; Ου να χαθείτε ΤΣΙΡΚΟΥΛΑ!!!»
Ας ξεπεράσουμε, από την συνέχεια το διαλόγου με το fan club του, ότι ο πρώην αναπληρωτής Υγείας εξέλαβε το αναφερόμενο «πολλαπλό test ανά κρούσμα», ως test επί του ιδίου κρούσματος. Αντιθέτως ο δείκτης στον οποίο αναφερόταν ο ΣΚΑΙ αφορούσε test επί των επαφών εκάστου κρούσματος, προκειμένου να εντοπισθούν και να τεθούν σε καραντίνα τα άτομα που μολύνθηκαν, προκειμένου να ανακοπεί η μετάδοση. Σε αυτόν τον δείκτη όντως είμαστε στις πρώτες θέσεις, μάλλον όχι στην πρώτη, αν και δεν είναι στατικός δείκτης, και αφορά κυρίως φτωχές χώρες που δεν είχαν τη δυνατότητα των μαζικών test.
Ωστόσο το πρόβλημα είναι άλλο, δεν είναι καν ο Πολάκης. Ο βουλευτής έχει έναν ιδιόμορφο, οξύ και αγενή τρόπο να εκφράζεται. Αφορά τον ίδιο, το κόμμα του και τους ψηφοφόρους που τον επέλεξαν. Αφορά επίσης και όλον εκείνο τον κόσμο που τον επιδοκίμασε και στον λογαριασμό του στο facebook ή στο twitter έλεγε «και λίγα τους είπε»!
Ο Πολάκης ασχέτως της προσωπικής του γλώσσας, εκφράζει το σύνολο του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ, σε μια πολεμική που ξεκίνησε από το 2010, με την είσοδο στα μνημόνιο, όπου στο δημοσιογραφικό επάγγελμα βρήκαν τον εχθρό του λαού. Προσπάθησαν να απαξιώσουν κάθε δημοσιογραφική παρουσία που δεν την ήλεγχαν, με την ιταμή κατηγορία ότι όλοι οι δημοσιογράφοι ήταν φερέφωνα, καθοδηγούμενα τσιράκια, μίσθαρνοι. Ηταν η μεγαλύτερη προσπάθεια στοχοποίησης και απαξίωσης της κριτικής που υπήρξε ποτέ από πολιτικό κόμμα. Ο Τραμπ δυστυχώς θα ήταν περήφανος.
Και το χειρότερο ήταν πως δεν επιτίθονταν τόσο στα ΜΜΕ, όσο προσωπικά στους δημοσιογράφους επιχειρώντας δολοφονίες χαρακτήρων. Πριν τον ΣΥΡΙΖΑ απέχθεια για τους «συστημικούς» δημοσιογράφους είχαν οι αναρχικοί που εφηύραν και το σύνθημα «Αλήτες, ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι». Χάρις στην ευγενή χορηγία του ΣΥΡΙΖΑ το ενστερνίστηκαν ακρίτως και οι οπαδοί του.
Οι εκτρωματικές κατηγορίες έφτασαν στο κρεσέντο τους κατά την περίοδο του Δημοψηφίσματος, όπου τα ΜΜΕ τάχθηκαν υπέρ του «ναι» (αλλά όχι όλοι ο δημοσιογράφοι), με το σκεπτικό του κινδύνου μιας ανεξέλεγκτης εξόδου και των τραγικών συνεπειών που θα ακολουθούσαν.
Το εντυπωσιακό, και απαράδεκτο φυσικά, είναι ότι παρόλο που τα ΜΜΕ δικαιώθηκαν στην εκπεφρασμένη θέση τους υπέρ του «ναι», αφού το ίδιο είπε και ο Τσίπρας, κατοχυρώνοντας στη διεθνή πολιτική ορολογία τη λέξη «kolotouba», ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εσιώπησε αιδημόνως. Εξακολούθησε την επιθετική συμπεριφορά κατά των Μέσων και των δημοσιογράφων, λες και είχε δικαιωθεί!
Πλέον έχει δημιουργήσει μια συμπαγή μάζα οπαδών που στο πρόσωπο των δημοσιογράφων δεν βλέπει επαγγελματίες της ενημέρωσης, με όλα τα στραβά τους και τις όποιες δεοντολογικές διαφορές μεταξύ τους, όπως σε όλα τα επαγγέλματα άλλωστε, και η οποία μάζα έχει γίνει εύπλαστη στην κατασκευή εχθρών.
Και αυτή η ομογενοποίηση, η εχθρική στάση, η μη αντιμετώπιση των ΜΜΕ σαν λειτουργικό στοιχείο της αστικής δημοκρατίας (πάντα με τα όποια στραβά τους, ξαναλέμε), ουδεμία σχέση έχει με την κεντροαριστερά ή την σοσιαλδημοκρατία που υποτίθεται ότι θέλει να ενταχθεί. Κεντροαριστερά και Σοσιαλδημοκρατία διέπονται από διάθεση συνεργασίας και αποδοχής της θεσμικότητας των ΜΜΕ, ανεξαρτήτως πολιτικής θέσεως ενός εκάστου.
Αντιθέτως εξακολουθεί την άλογη εχθροποίηση η οποία του έχει προσπορίσει επιπλέον εχθρούς. Ας το χαίρεται!
