Του Σάκη Μουμτζή
Δύο δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών φέρνουν την Νέα Δημοκρατία στο κατώφλι της αυτοδυναμίας. Πλησιάζει το 40%, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές. Φαίνεται πως ο πρώτος στόχος, ο καθοριστικός, θα επιτευχθεί, προς μεγάλη λύπη όλων αυτών που βυσσοδομούν να μην γίνει ο Κ.Μητσοτάκης πρωθυπουργός.
Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ ηττάται πανηγυρικά, αλλά δεν συντρίβεται. Όλα τα στοιχεία δείχνουν πως θα κινηθεί στο 25-27%, ένα ποσοστό που θα τον συντηρήσει βασικό παίκτη στην κεντρική πολιτική σκηνή. Σε αυτό συντελεί και η αδυναμία του ΚΙΝΑΛ να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Έγιναν κατασκευαστικά λάθη στον σχηματισμό του, υπήρξε και αστοχία υλικού, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να πείσει τους πολίτες πως αποτελεί μιαν αξιόπιστη μεταρρυθμιστική δύναμη.
Ανησυχητικό φαινόμενο αποτελεί η εδραίωση της Χρυσής Αυγής στην τρίτη θέση. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην τυχοδιωκτική, εθμομηδενιστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο Σκοπιανό ζήτημα, που απελευθέρωσε ακραίες δυνάμεις.
Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τι θα γινόταν αν η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν τηρούσε πατριωτική στάση στο συγκεκριμένο ζήτημα. Θα βλέπαμε τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής σε διψήφια νούμερα. Είναι γνωστόν πως τα δύο άκρα αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Το ένα άκρο, με την πολιτική του, τροφοδοτεί το άλλο.
Το ενδεχόμενο η Νέα Δημοκρατία να αποκτήσει αυτοδυναμία ανατρέπει τους σχεδιασμούς των οικονομικών κύκλων, και όχι μόνον, που επιδιώκουν την συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και κάποια –ελάχιστα ευτυχώς—στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που, άνευ λόγου και αιτίας, έχουν «καβαλήσει το καλάμι».
Φαντασιώνονται την πρωθυπουργική καρέκλα.
Είναι προφανές πως η πρωθυπουργία Μητσοτάκη κλείνει οριστικά το ζήτημα της αρχηγίας της Νέας Δημοκρατίας για τα επόμενα τέσσερα—τουλάχιστον—χρόνια. Κάτι που κάποιοι δεν μπορούν να το ανεχθούν και άρχισαν από τώρα την γκρίνια και την μεμψιμοιρία. Αλλά με 13 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθίστανται γραφικοί.
Το δεύτερο ζητούμενο για την Νέα Δημοκρατία είναι ο πολυπόθητος αριθμός 180. Ίσως να τον εξασφαλίσει σε μια πεντακομματική βουλή, με δεδομένο πως ο ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ δεν θα συγκεντρώσουν τους 121 βουλευτές. Επιπροσθέτως, αν η βουλή είναι εξακομματική πιο πιθανόν είναι να εισέλθει σε αυτήν κόμμα που θα συναινέσει στην εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.
Άρα, εκτός απροόπτου, η επόμενη κυβέρνηση θα έχει ορίζοντα τετραετίας. Το ερώτημα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ—ένα κόμμα που συντηρεί τις δυνάμεις του λόγω νομής της εξουσίας, θα αντέξει τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση. Βέβαια, αυτό θα είναι μια καλή ευκαιρία, η ηγετική ομάδα του να πραγματοποιήσει την στροφή προς μετριοπαθέστερες θέσεις, αποβάλλοντας τις παιδικές ασθένειες της περιόδου 2011-2019.
Για το Ποτάμι και τους ΑΝΕΛ δεν υπάρχει μέλλον, εφ όσον τα κόμματα τους διατηρήσουν την υπάρχουσα μορφή τους. Επειδή το πολιτικό τοπίο στις περιοχές της άκρας Δεξιάς είναι ρευστό, ο Π. Καμμένος, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να παλέψει την είσοδο του στην βουλή, μετέχοντας σε κάποιο ευρύτερο σχήμα.
Το συμπέρασμα είναι πως στην τελική ευθεία προς τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία, ενωμένη, διαθέτει ένα σαφέστατο δημοσκοπικό προβάδισμα που δεν μπορεί να ανατραπεί. Απεναντίας, έχοντας τον αέρα της νίκης, μπορεί αυτό το προβάδισμα να το διευρύνει έτι περαιτέρω.
