Ο εκλογικός πανικός είναι διάχυτος στην Κουμουνδούρου με την διαμόρφωση στη στρατηγική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να είναι πρόδηλο ότι γίνεται με όρους επικαιρότητας και όχι προγραμματικής ουσίας. Στην πολιτική σκόνη με την οποία η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να θολώσει το πολιτικό τοπίο, από τη μια χρησιμοποιούνται ως σταθερή πηγή οι κυριακάτικες λίστες για τις παρακολουθήσεις.
Από την άλλη το επιτελείο Τσίπρα αποδύεται σε έναν μαραθώνιο εναλλασσόμενης προπαγάνδας κατά των κυβερνητικών δράσεων για τη στήριξη του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών και την αναχαίτιση του κύματος της ακρίβειας. Μια στείρα, πολιτικά, αντίδραση που έχει ως αφετηρία τη διάψευσης ακόμη και της «αλήθειας των αριθμών» σε ότι αφορά παρεμβάσεις όπως το καλάθι του νοικοκυριού που ήδη αποδίδουν καρπούς. Στο αντιπολιτευτικό σαμποτάζ κάθε προσπάθειας συμπεριλαμβάνεται και η θρασύτατη τοποθέτηση για το μπρα-ντε-φερ κυβέρνησης και τραπεζών για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ώστε να αποτραπεί η δημιουργία ενός νέου κύματος κόκκινων δανείων.
Σε αυτό το φόντο μόνιμοι κατηγορούμενοι κατά την εμμονική προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά και οι δημοσκόποι. Οι έρευνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν αποτυπώνουν μόνο το προβάδισμα του πρωθυπουργού έναντι του Αλέξη Τσίπρα, στην καταλληλότητα για τη διακυβέρνηση της χώρας. Η προτίμηση των πολιτών στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη εκφράζεται και για την ικανότητα του να διαχειριστεί τις κρίσεις. Αυτές τις κρίσεις που τη μια ημέρα για τον Αλέξη Τσίπρα έχουν ονοματεπώνυμο και την ακριβώς επόμενη ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχεται ότι είναι εισαγόμενες.
Το ερώτημα είναι εάν με αυτά τα δεδομένα στις δημοσκοπήσεις αλλά και το κλίμα στην κοινωνία είναι αληθινή η επιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ να στηθούν οι κάλπες εδώ και τώρα. Σε αυτήν την περίπτωση όπως συζητείται έντονα στους διαδρόμους της Βουλής η εξήγηση είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδεχθεί την ανάλυση συμβούλων και συνεργατών, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, «κλείνει» τη δημοσκοπική ψαλίδα, δημιουργώντας έτσι προοπτική ανατροπής στη δεύτερη κάλπη. Ένα ριμέικ του πολιτικού εφιάλτη που καταδιώκει τον Αλέξη Τσίπρα από το 2019, όταν και αποδέχτηκε τις αναλύσεις που έφερναν τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ, στη θέση να κοντράρει το ρεύμα νίκης που διαμορφωνόταν υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας.
Μια άλλη ανάγνωση όμως θέλει τον Αλέξη Τσίπρα να συμφιλιώνεται με το ενδεχόμενο ότι σε ακόμη μια εκλογική αναμέτρηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα βρίσκεται από την όχθη του ηττημένου. Η διεύρυνση όμως του αρνητικού σερί στις κάλπες είναι προφανές ότι θα ραγίσει την εικόνα του αδιαμφισβήτητου Προέδρου που δεν επηρεάστηκε από τις τρεις τελευταίες ήττες. Σε αυτό το πεδίο η πόλωση, φαίνεται να διευκολύνει καταλυτικά και τα σχέδια του Αλέξη Τσίπρα ώστε να παραμείνει αλώβητος εσωκομματικά την επαύριον των εθνικών εκλογών που στείλουν το κόμμα του ξανά στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το μάρμαρο φαίνεται ότι θα το πληρώσουν και πάλι οι σύντροφοι από τα χρόνια της αυταπάτης.
