Όσοι χαρακτήριζαν την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας στη δεδομένη χρονική συγκυρία λανθασμένη και άσκοπη μάλλον επιβεβαιώθηκαν.
Με την λήξη της τριήμερης συζήτησης στη Βουλή κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε κερδισμένος χρησιμοποιώντας το «κοινοβουλευτικό υπερόπλο» που δίνει σε κάθε κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κανονισμός της Βουλής.
Ορισμένοι μάλιστα έμπειροι κοινοβουλευτικοί ακόμα αναρωτιούνται γιατί τελικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε μία τέτοια επιλογή. Μια επιλογή που έδωσε την ευκαιρία στον Κυριάκο Μητσοτάκη να ανοίξει όλα τα θέματα που «ενοχλούν» τον κ.Τσίπρα, θυμίζοντας σε όλους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνητικό παρελθόν, το οποίο πολλοί εντός του επιχειρούν να ξεχάσουν.
Τί κατάφερε ο Αλέξης Τσίπρας, σχεδόν δύο μήνες πριν από την προκήρυξη των εκλογών;
- Να δοθεί η δυνατότητα στον Κυριάκο Μητσοτάκη να προχωρήσει σε ευθεία σύγκριση των δικών του πεπραγμένων με εκείνων του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα ζητήματα: Oικονομία, εξωτερική πολιτική, κράτος δικαίου.Μια σύγκριση που σύμφωνα με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που διενεργούνται εδώ και αρκετούς μήνες βρίσκει νικητή τον κ. Μητσοτάκη.
- Να βάλει η κυβέρνηση σε μια πολύ συγκεκριμένη νομική βάση το ζήτημα των παρακολουθήσεων, βγάζοντας τον κ.Τσίπρα «εκτεθειμένο» καθώς φάνηκε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν περίμενε καμία ΑΔΑΕ, έχοντας ήδη πλήρη πληροφόρηση από την αρχή για όλη αυτή την υπόθεση μέσω δικών του δικτύων.
- Να λάβει ο κ.Μητσοτάκης, στην τελική ευθεία προς τις εθνικές εκλογές, την επιβεβαίωση ότι η κυβερνητική πλειοψηφία είναι αρραγής, συσπειρώνοντας το «γαλάζιο» ακροατήριο.
- Να αναγκαστεί ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει για τις σακούλες με τα «μαύρα» που πήγαιναν στον ΣΥΡΙΖΑ, για τα ποσοστά που μοίραζε στα κανάλια στο όνομα της ελευθεροτυπίας και της διαφάνειας, για τα Fake news σε βάρος της χώρας.
Σε μία περίοδο λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τη δυνατότητα να συνεχίσει τη σκληρή κριτική του για το θέμα των παρακολουθήσεων τελικά «πυροβόλησε τα πόδια του», δίνοντας την ευκαιρία στον κ.Μητσοτάκη να απλώσει τη θεματολογία και να πάει την κουβέντα εκεί που ο πρωθυπουργός ήθελε.
Το μόνο κέρδος που ίσως τελικά αποκόμισε ο Αλέξης Τσίπρας είναι ότι με την πρόταση μομφής συσπείρωσε το ακροατήριο του.
Ταυτόχρονα όμως απομακρύνθηκε από μία μικρή αλλά καθοριστική ομάδα ψηφοφόρων, τους λεγόμενους «αναποφάσιστους», που ζητούν ήπιους τόνους και απαντήσεις σε κρίσιμα θέματα διακυβέρνησης. Είναι οι ίδιοι που λένε «όχι» στις επικοινωνιακές κορώνες και στα έντονα πολιτικά πάθη, βάζοντας στην κορυφή των προτεραιοτήτων τους τη συνέπεια και τους χαμηλούς τόνους.
Το κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών η τριήμερη συζήτηση δεν έβγαλε κάποιο χειροπιαστό πολιτικό συμπέρασμα. Κάτι που όλοι αγνοούσαν και τελικά έμαθαν. Κάτι που θα δικαιολογούσε την απόφαση του κ.Τσίπρα να προχωρήσει στην πρόταση δυσπιστίας. Κάτι που θα άλλαζε την πολιτική ατζέντα των προσεχών ημερών.
