Μοιάζει σαν η αντιπολίτευση να είναι περιχαρακωμένη μέσα σε ένα αδιαπέραστο τείχος, που δεν μπορεί να δημιουργήσει ρωγμές, να το διασπάσει και να διεισδύσει στην περιοχή του αντιπάλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει καθηλωμένος υστερώντας από 7 έως και 10 μονάδες πίσω από τη ΝΔ, ενώ το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να επανεμπνεύσει την ορμητική, ενθουσιώδη ατμόσφαιρα που το συνόδευε καθ' όλη τη 40ετή μεταπολιτευτική του πορεία.
Στην αδυναμία τους αυτή στρέφουν οφθαλμόν ελπίδας προς την Ευρώπη, προκειμένου μέσα από φίλια ή θεσμικά κανάλια να θρυμματίσουν την εικόνα της κυβέρνησης. Να την φιλοτεχνήσουν ως ακροδεξιά και ανελεύθερη, μια κυβέρνηση που προσομοιάζει σε εκείνες του Ούγγρου Ορμπάν και του Πολωνού Μοραβιέτσκι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δια μέσου καναλιών στρατευμένων δικαιωματιστών, κατόρθωσε να πείσει ότι η χώρα μας, στην οποία ο καθένας γράφει ό,τι θέλει, είναι καμιά πενηνταριά θέσεις πίσω από την Μπουρκίνα Φάσο, κατά την αξιολογική κατάταξη της λίστας των «Δημοσιογράφων χωρίς σύνορα» (προσωπικά δεν θα είχαμε καμία αντίρρηση να το αποδεχτούμε, αρκεί να δημοσιεύονταν τα ονόματα εκείνων από τους οποίους πήραν συνεντεύξεις, και επί των «αξιόπιστων» μαρτυριών τους κατέταξαν την Ελλάδα).
Ωστόσο, πάντα μια προσπάθεια αφήνει ίχνος. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές λάνσαραν διαδικτυακή καμπάνια με τίτλο «Εχθροί της ελευθεροτυπίας», στην οποία απεικονίζονται ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο Ούγγρος Ορμπάν, και ο Πολωνός ηγέτης του κόμματος «Δικαιοσύνη και Τάξη», Κατσίνσκι.
Παράλληλα ο αλληλέγγυος δικαιωματιστής ανταποκριτής του Spiegel δημοσίευσε το γνωστό τεράστιο ψεύδος για το ανύπαρκτο νεκρό κοριτσάκι σε εξίσου ανύπαρκτη ελληνική νησίδα του Έβρου. Και το Spiegel και ο δικαιωματιστής «δημοσιογράφος» δεν έχουν ζητήσει ακόμη συγγνώμη για το ψεύδος. Ούτε φυσικά και το Βρετανικό Channel 4 που υπερθεμάτισε στην ψευδή γελοιότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει να επενδύσει στην απομείωση της κυβέρνησης καταγγέλλοντας την μέσω της ευρωπαϊκής οδού. Παρόμοια οδό έχει αρχίσει να ακολουθεί κι ο Νίκος Ανδρουλάκης, επειδή διαπιστώνει ότι η μονοθεματική επένδυση στην επισύνδεση δεν ανταποδίδει τα αναμενόμενα στην κοινωνική ευαισθητοποίηση.
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πρόκειται την Πέμπτη να καταθέσει στην Pega, την Εξεταστική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο ίδιος έχει προαναγγείλει ότι θα προσφύγει και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Προσανατολίζεται δε και σε πρωτοβουλία προκειμένου να αλλάξει η ευρωπαϊκή νομοθεσία για την πώληση των κακόβουλων λογισμικών (το τελευταίο είναι άκρως θετική φυσικά ενέργεια, αλλά θα μπορούσε να γίνει αυτονομημένα ).
Την ίδια στιγμή το περιβάλλον του διαχέει ότι παραμένει ως ενεργό ενδεχόμενο η μήνυση στην ΕΥΠ, ενώ υπενθυμίζουν ότι ο Χάρης Καστανίδης, μέλος της Επιτροπής θεσμών και Διαφάνειας είχε κάνει νύξη για πρωτοβουλία μιας κοινής μηνυτήριας αναφοράς εκ μέρους των μελών της Επιτροπής προς συγκεκριμένα πρόσωπα που πέρασαν από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και δύνανται να κατηγορηθούν «τουλάχιστον για ψευδή κατάθεση» ( θα είχε ενδιαφέρον πάντως η αιτιολόγηση της κοινής υπογραφής: Του ΠΑΣΟΚ που παρακολουθείτο ο υποψήφιος αρχηγός του, του ΚΚΕ που παρακολουθούντο τα γραφεία του , και του ΣΥΡΙΖΑ που παρακολουθούσε αποδεδειγμένα τουλάχιστον τον Πιτσιόρλα!).
Εν τω μεταξύ η εντύπωση που δίνει ο κ. Ανδρουλάκης πως έχει επικεντρώσει την αντιπολιτευτική του στόχευση στην επισύνδεση, τον καθιστά τρωτό στη σπερμολογία και τις σκόπιμα διοχετευόμενες «υποψίες» των κοινωνικών δικτύων. Όταν δηλώνει ότι η επισύνδεση έγινε προκειμένου ο ίδιος να τελεί υπό εκβιασμό και «η παράταξη υπό ομηρία», διεγείρει σκόπιμα κατευθυνόμενες υποψίες: Γιατί άραγε είναι εκβιάσιμος και κινδυνεύει «η παράταξη» να τεθεί υπό ομηρία; Εκβιάσιμος και υπό ομηρία είναι κάποιος που ενέχεται σε κάτι. Δεν το ισχυριζόμαστε, περιγράφουμε τα ιοβόλα βέλη που εξακοντίζονται στα κοινωνικά δίκτυα, και δυστυχώς γι' αυτόν, πιάνουν τόπο.
Επίσης, η συνεχής προσφυγή και αναφορά στους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν είναι σίγουρο ότι δεν θα γυρίσει μπούμερανγκ. Η έντονη παρεμβατικότητα των Ευρωπαίων στα εσωτερικά μας διεγείρει το λαϊκό θυμικό. Απόδειξη ο εκνευρισμός με την οποία υποδέχτηκε η κοινή γνώμη τις αιτιάσεις της Επιτρόπου Ίλβα Γιόχανσον για τις επαναπροωθήσεις, και τις γελοίες προτάσεις να συγκροτηθεί εξωελληνική επιτροπή που θα ελέγχει τα σύνορά μας για το μεταναστευτικό (κουμάντο στη χώρα τους ήταν η αυθόρμητη αντίδραση). Λογικό! Όταν δεν θέλουμε να είμαστε αποικία της Αμερικής, δεν θα γίνουμε αποικία και της κάθε Γιόχανσον ή του κάθε ευρωπαίου γραφειοκράτη.
Και εν τέλει, ακόμη και αν υποθέσουμε - για την οικονομία της συζήτησης - ότι ο Μητσοτάκης είναι ένας «Έλληνας Ορμπάν», σε τι ελπίζουν; Ποιές ήταν οι επιπτώσεις των ευρωπαϊκών καταγγελιών την στιγμή που εν μέσω αυτών ο Ορμπάν επανεξελέγη δοξαστικά με ποσοστό 53 % ,σε εκλογές που δεν καταγγέλθηκαν ως νοθευμένες;
