Αποφασισμένη να κρατήσει σκληρή γραμμή μέχρι το τέλος δηλώνει η Αθήνα αναφορικά με την επιβολή πλαφόν στο αέριο. Στο παραπέντε της Συνόδου των υπουργών ενέργειας των 27 στις Βρυξέλλες, "φωτιά" έχουν πάρει οι ζυμώσεις στους διαδρόμους της ευρωπαϊκής επιτροπής, σε μία προσπάθεια εξεύρεσης μιας κοινής λύσης.
Σε ένα τόσο κομβικό θέμα που αφορά τις ζωές εκατομμυρίων Ευρωπαίων, όπως αυτό της ενεργειακής κρίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση αδυνατεί να βρει κοινό βηματισμό παρά την πρόσφατη απόφαση των αρχηγών κρατών. Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στις Βρυξέλλες είναι η πρόταση της επιτροπής για επιβολή πλαφόν στα 275 ευρώ, τιμή που κρίνεται από την πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών "εκτός τόπου και χρόνου".
"Πρόκειται για μία πρόταση που γίνεται γιατί όλοι γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να περάσει" έλεγε πηγή στο liberal.gr, επιβεβαιώνοντας την ανικανότητα της ΕΕ να λύσει ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Η Αθήνα θέλει ένα πλαφόν στο επίπεδο των 150-200 ευρώ και ήδη έχει στείλει το μήνυμα στους υπόλοιπους εταίρους ότι δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω. Στο πλαίσιο αυτό αφήνεται να εννοηθεί ότι το ενδεχόμενο του βέτο είναι πάντα πάνω στο τραπέζι, στην περίπτωση που η κατάσταση ξεφύγει και δε βρεθεί λύση σε λογικά επίπεδα.
Με αυτά τα δεδομένα κανείς δεν περιμένει κάποιο απτό αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια της συνόδου των υπουργών ενέργειας στη βελγική πρωτεύουσα. Αναλυτές επισημαίνουν ότι η συνεδρίαση των 27 υπουργών θα αναλωθεί σε μία γενική συζήτηση για την τιμή χωρίς να υπάρξει κάποια συγκεκριμένη απόφαση.
Για μία ακόμα φορά η όποια απόφαση θα μετατεθεί για το μέλλον, με τα ενδεχόμενα πλέον να είναι δύο :
- To ζήτημα να συζητηθεί στη σύνοδο κορυφής των 27 ηγετών της ΕΕ στις 19 Δεκεμβρίου. Εφόσον αυτό συμβεί θα πρόκειται για μία ομολογία ήττας της ΕΕ, μια και το ευρωπαϊκό συμβούλιο στην πρόσφατη συνεδρίαση του τον Οκτώβριο είχε περάσει το θέμα στους υπουργούς ενέργειας.
- Το ζήτημα του πλαφόν να βρεθεί στο επίκεντρο νέας έκτακτης συνόδου των υπουργών ενέργειας πριν από τη σύνοδο κορυφής στα μέσα Δεκεμβρίου.
Είτε πάντως το πρώτο συμβεί είτε το δεύτερο η αλήθεια είναι ότι σε ένα τόσο κομβικό θέμα η ΕΕ απέτυχε να δράσει άμεσα και επιθετικά.
