Προφανώς και οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν το πόσο ευνοϊκή είναι η τρέχουσα χρονική συγκυρία για την κυβέρνηση. Προφανώς και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες του μετά τις αποκαλύψεις στη Βουλή για τον πρώην υπουργό επικρατείας Νίκο Παππά. Προφανώς και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει πως είναι ικανός να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής κυριαρχίας για την ΝΔ. Ομως σε όλα τα παραπάνω υπάρχει ένα μεγάλο... αλλά.
Όσο λοιπόν και αν μοιάζουν όλα θετικά για τη διακυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη υπάρχει ένας κομβικός παράγοντας που θα πρέπει να προσεχθεί από τα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου. Πρόκειται για τον παράγοντα “εφησυχασμός” που οδηγεί σε περίεργα μονοπάτια.
Ένα από αυτά είδαμε χθες στη διαχείριση του ζητήματος των κυοφορούμενων αλλαγών στο υπουργικό συμβούλιο. Ένα θέμα που “πάει και έρχεται” εδώ και αρκετές εβδομάδες. Η διαφορετική δημόσια προσέγγιση πάνω στο ίδιο θέμα , αυτό του ανασχηματισμού, από δύο στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού επιβεβαιώνουν όλους όσοι προειδοποιούν ότι οι όποιες αλλαγές δε θα πρέπει να μετατραπούν σε ...σίριαλ. Αντιθέτως θα πρέπει να σταματήσει κάθε δημόσια αναφορά και οι όποιες διορθωτικές κινήσεις απλώς να συμβούν, όταν ο κ.Μητσοτάκης το αποφασίσει. Οποιοσδήποτε άλλος χειρισμός μόνο επικοινωνιακούς κινδύνους κρύβει για το Μέγαρο Μαξίμου.
Προκαλεί μία εικόνα εσωστρέφειας, η οποία εν πολλοίς αδικεί το έργο που συντελείται, προκαλώντας αρρυθμίες.
Σε κάθε περίπτωση ανασχηματισμός θα γίνει, απλώς μέχρι στιγμής ο πρωθυπουργός μοιάζει να μην έχει πατήσει το κουμπί.
Ως πιθανή ημέρα αλλαγών, όπως ήδη έχει γράψει το liberal.gr, φέρεται να είναι η 13η Ιουλίου, η πρώτη Δευτέρα μετά από την 7η Ιουλίου, ημέρα συμπλήρωσης ενός χρόνου από την εκλογική νίκη της ΝΔ. Αυτό μπορεί να είναι το κυρίαρχο σενάριο όμως δεν είναι το μοναδικό. Δεν αποκλείεται λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης να θελήσει τελικώς να μεταφέρει το χρόνο του ανασχηματισμού στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, λίγο πριν από τη ΔΕΘ. Την ίδια στιγμή δείχνει να έχει “κλειδώσει” και η απόφαση του πρωθυπουργού ότι θα πρόκειται για στοχευμένες και όχι για σαρωτικές αλλαγές, ενώ θα έχει έντονο και το στοιχείο της αξιοποίησης της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ.
Όποια πάντως και αν είναι η τελική “ζαριά” του κ.Μητσοτάκη πάνω στο ζήτημα, οι πολλές δηλώσεις γύρω από αυτό μόνο καλό δεν κάνουν. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τους πολίτες ελάχιστα ενδιαφέρει το ποιος θα κάνει τη δουλειά. Το μόνο μεγάλο τους άγχος είναι αυτός που θα την αναλάβει να τη φέρει εις πέρας...
