Του Γιάννη Κ.Τρουπή
Τσίπρας ή Μητσοτάκης; Μητσοτάκης ή Τσίπρας; Το δίλημμα είναι σαφές και θα εκφραστεί στις επερχόμενες πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις. Στον πυρήνα του βασικού κυβερνητικού αφηγήματος της τελευταίας τετραετίας ήταν αναμφίβολα η προσπάθεια αποστολής του επικοινωνιακού μηνύματος ότι ο πρωθυπουργός “παίζει χωρίς αντίπαλο” σε προσωπικό επίπεδο.
Γιαυτό άλλωστε και η επιχείρηση “debate” από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου. Η πραγματικότητα όμως δείχνει να είναι διαφορετική. Εάν υποθέσουμε ότι οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια, τότε στο Μέγαρο Μαξίμου θα πρέπει να ανησυχούν, εξαιτίας όλων των δημοσκοπήσεων ανεξαρτήτως εταιριών ειδικά σε ότι έχει να κάνει με το δίπολο Τσίπρα Μητσοτάκη.
Η διαφορά των δύο πολιτικών αρχηγών τόσο στην δημοτικότητά τους, όσο και στο ερώτημα της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία είναι συντριπτική και διαρκώς αυξανόμενη υπέρ του προέδρου της ΝΔ, από τον αρχή σχεδόν της περιόδου διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιο συγκεκριμένα στις αρχές του 2018, ο μέσος όρος σχεδόν όλων των ερευνών κοινής γνώμης δημοσκοπήσεων έδειχνε τη διαφορά των δύο πολιτικών αρχηγών στο 9,2%, ενώ πλέον έχει ανέβει πάνω από το 10%.
Το τελευταίο διάστημα μάλιστα η διαφορά αυτή είναι μεγαλύτερη από την διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων, το οποίο σημαίνει ότι ο μεν Κυριάκος Μητσοτάκης προσθέτει στο κόμμα του, ο δε Αλέξης Τσίπρας περιορίζεται στον στενό κομματικό του πυρήνα, εξελισσόμενος στον αδύναμο κρίκο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι για πρώτη φορά από τότε που μετράται ο συγκεκριμένος δείκτης ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπερτερεί σταθερά και για μεγάλο χρονικό διάστημα του εν ενεργεία πρωθυπουργού. Ακόμα και σε περιπτώσεις που η αντιπολίτευση είχε εκλογικό προβάδισμα, ο εν ενεργεία πρωθυπουργός υπερείχε του αντιπάλου του. Την τελευταία διετία έχουμε πλήρη αντιστροφή αυτής της δημοσκοπικής άτυπης «παράδοσης».
Παρά όμως τις μικρές διακυμάνσεις κακή παραμένει η δημοσκοπική εικόνα για τον ΣΥΡΙΖΑ και στο επίπεδο της πρόθεσης ψήφου, σχεδόν δέκα μέρες πριν από το κρίσιμο ραντεβού της 26ης Μαίου.
Η διαφορά δείχνει να είναι παγιωμένη υπέρ της ΝΔ, σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις των τελευταίων μηνών.
Η ΝΔ, από όποια πλευρά και αν το δεις, διατηρεί την πρώτη θέση με σημαντική διαφορά, δημιουργώντας τη βεβαιότητα (εάν υπάρχει ασφαλώς) ότι η πρωτιά είναι δεδομένη.
Επειδή όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται, ενδιαφέρον έχει να θυμηθούμε ότι η προσπάθεια αντιστροφής του πολιτικού κλίματος που επιχειρεί τις μέρες αυτές, μέσω του πακέτου παροχών, το Μέγαρο Μαξίμου δεν είναι κάτι το καινούργιο.
Πριν από περίπου δύο χρόνια ,τον Φεβρουάριο του 2017, η κυβέρνηση είχε τότε εξαπολύσει μία μεγάλη «χειμερινή επίθεση», με στόχο την ανατροπή των αρνητικών πολιτικών τάσεων της περιόδου εκείνης. Όπλο εκείνες τις μέρες ήταν η διανομή του υπερπλεονάσματος, την οποία μάλιστα είχε ανακοινώσει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας με τηλεοπτικό του μήνυμα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η οργανωμένη εκείνη προσπάθεια εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο “κάζο” για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η διαφορά μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν μειώθηκε εκείνο το διάστημα, αλλά αντιθέτως παγιώθηκε.
