Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την καλύτερη ρεκλάμα στο σκληρό δίλημμα με το οποίο οι ψηφοφόροι καλούνται να ψηφίσουν στην κάλπη της 21ης Μαΐου: Μητσοτάκης ή χάος. Διότι η προγραμματική πρόταση που παρουσίασε από το Λαύριο επιχειρεί να δημιουργήσει την παραίσθηση ότι η χώρα βρίσκεται στον προθάλαμο της αστάθειας και μετά την ενδεχόμενη έγκριση της από τη λαϊκή εντολή θα επιστρέψει στον «γκρεμό» που την οδήγησε η κυβέρνηση Τσίπρα το 2015.
Με κυνική άνεση ο κ. Τσίπρας τόλμησε να χρησιμοποιήσει το σλόγκαν «Έτσι θα γίνουμε Ευρώπη» για να πλαισιώσει την νέα πολιτική ταφόπλακα που σχεδιάζει να βάλει στην πορεία προόδου που διαγράφει η οικονομία μαζί με την κοινωνία εδώ και σχεδόν 48 μήνες υποσκελίζοντας ή μετριάζοντας τις εισαγόμενες κρίσεις καθώς επίσης κόντρα στις «Κασσάνδρες» με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ, επιχείρησε να προσδώσει πολιτικό περιεχόμενο στην αδιέξοδη στρατηγική του.
Ο πυλώνας στο όραμα του κ. Τσίπρα για τον καθοριστικό εξευρωπαϊσμό της χώρας είναι η απλοποίηση της διαδικασίας της απόδοσης ιθαγένειας. Δεν είναι μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική που διαχέει την ασφάλεια από άκρη σε άκρη των ελληνικών και των ευρωπαϊκών συνόρων. Δεν είναι η αποκατάσταση της ντροπής της Μόριας, ή το ξήλωμα του απάνθρωπου σκηνικού της Ειδομένης, αλλά ούτε και η προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων και η απομάκρυνση κάθε κηλίδα στην εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου.
Η πολιτικάντικη συνταγή του Αλέξη Τσίπρα που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να καλύψει το χαμένο έδαφος από την Ευρώπη, περιλαμβάνει την κατάργηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Ενδεχομένως ως το πρώτο βήμα για να τυπωθούν οι «Δήμητρες» του αυριανού συγκυβερνήτη στην πτέρυγα της ανοχής, Γιάνη Βαρουφάκη ή για να υλοποιηθεί η πολιτική απάτη της νέας «Σεισάχθειας» την οποία λανσάρει ως προεκλογική δέσμευση. Ο οίστρος του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την αμεριμνησία των συγγραφέων του ανοσιουργήματος που παρουσιάστηκε ως πρόγραμμα για τη διακυβέρνηση μιας ευρωπαϊκής χώρας που ανήκει στον στενό πυρήνα του ενιαίου νομίσματος, οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα και τους επιτελείς του σε ακόμη μια γκάφα. Διότι η μονομερής κατάργηση του Τ.Χ.Σ. δεν επιτρέπεται από τη συμφωνία χρηματοδότησης με την οποία έδεσε χειροπόδαρα τη χώρα η περήφανη διαπραγμάτευση της «πρώτης φοράς».
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με περισσό θράσος θέλησε να εμφανίσει στην αιχμή της πρότασης διακυβέρνησης την επένδυση στο μέλλον «με τη γενναία στήριξη όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης». Η επένδυση Τσίπρα θα στηριχτεί στην ιδεοληπτική πολιτική της κατάργησης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Ένα πολιτικό τζογάρισμα που καιροσκοπικά κίνητρα που υπονομεύει τις Πανελλήνιες Εξετάσεις και ταυτόχρονα ακόμη ένα τεκμήριο της προσήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην ολική επαναφορά των συνθηκών μπαχαλοποίησης και ανομίας. Μια κίνηση με στενόμυαλη ιδιοτέλεια που δεν αποπνέει καμία οραματική στρατηγική αλλά την στόχευση να επέλθει το χάος. Μια καμπάνια με φτηνά χαρακτηριστικά και με χυδαία κίνητρα να σαμποτάρει την τελική προσπάθεια χιλιάδων παιδιών που δεν ελκύονται από το μέλλον που προοιωνίζονται οι στρατηγικές αναρχίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε μετά την κυβέρνηση έμεινε μετεξεταστέος και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Ο δε αρχηγός του, επιμένει να μιλάει για δικαιοσύνη παντού, εφαρμόζοντας δυο μέτρα και δυο σταθμά με την παρουσία δυο καταδικασμένων, στενών συνεργατών του από το ειδικό δικαστήριο. Η λέξη δικαιοσύνη χρησιμοποιήθηκε δώδεκα φοράς από τον Αλέξη Τσίπρα, που δεν του περίσσεψε καμία αναφορά, ακόμη και επικριτική, για την έκφραση της από τον Άρειο Πάγο και τον αποκλεισμό Κασιδιάρη.
