Του Γιάννη Σιδέρη
Οι ύμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας, τα λαϊκά έθιμα κάθε περιοχής ενταγμένα στην αναμονή του υπερούσιου γεγονότος της Ανάστασης, το δέος της ανάστασης Λαζάρου εκ νεκρών, η περιφορά του Επιταφίου με το φως τον κεριών να σμιλεύει απόκοσμα τα πρόσωπα των πιστών, ο ήχος της καμπάνας σα λυγμός, οι λυγερές μυροφόρες, η αξεπέραστη ποίηση της θρηνωδίας «ω γλυκύ μου έαρ» και «αι γενεαί πάσαι», το μυροβόλο της Άνοιξης, και φυσικά το ίδιο το γεγονός της Ανάστασης, που δίνει σε πιστούς ή μη, το μήνυμα ότι πάντα αυτή θα επανέρχεται δοξαστική - νικώντας τη φθορά, την ήττα, το θρήνο, το σκότος - ήταν και για κάποιους εξ ημών - αν όχι άθεους, τουλάχιστον αγνωστικιστές - βάλσαμο μνήμης και γλυκύτητας της παιδικής ηλικίας, για την Θεία εβδομάδα.
Ωστόσο σε αυτά τα έθιμα, σαρκωμένα στο διάβα του χρόνου με πίστη, αγάπη, προσμονή, ελπίδα, και διαφορετικά από τόπο σε τόπο, δεν ανήκει το προσφάτως καθιερωθέν «έθιμο» της μεταφοράς του Αγίου Φωτός με τιμές αρχηγού κράτους (!) από τον Πανάγιο Τάφο.
Η έναρξη του αναδείξεως του Αγίου Φωτός σε ..αρχηγό κράτους!
Τι έθιμο δεν είναι καν έθιμο, είναι πρόσφατο προϊόν έξυπνου εμπορικού μάρκετινγκ (που μάλλον εκπήγαζε και από το κίνητρο προσωπικής πίστης) ενός ταξιδιωτικού επιχειρηματία, του Ιάκωβου Οικονομίδη, ιδιοκτήτη του «Ζ» tours. Ο εν λόγω είχε ιδίοις εξόδοις αναλάβει τη μεταφορά του, με αεροσκάφος το 1988, σε συνεργασία με τον Θόδωρο Τσακιρίδη (μετέπειτα πρόεδρο των Ολυμπιακών Αερογραμμών), και τον τότε έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα και μετέπειτα πατριάρχη Ιεροσολύμων, Ειρηναίο.
Το 2002 ο Οικονομίδης, για προσωπικούς λόγους, σταμάτησε να χρηματοδοτεί την έλευση του φωτός, και ανέλαβε η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, να συνεχίσει το νέο «έθιμο»!
Η στήλη δεν υπεισέρχεται σε θέματα που δεν γνωρίζει, και δεν την αφορούν, αν δηλαδή αυτό καθ εαυτό το Άγιο Φως, έρχεται «εκ των άνω», τύποις θαυματουργής επεμβάσεως, ή αν απλώς αποτελεί συμβολικό «καθαγιασμό» της φυσικής φωτιάς, μεταλαμπαδευομένης από την Άσβεστη Κανδήλα, εντός του Παναγίου Τάφου. Αυτά αφορούν τους πιστούς, τους ιερείς και τους θεολόγους.
Τη στήλη αφορούν τρία τινά – ας ξεκινήσουμε από το απλοϊκότερο αυτών:
α) Τα έξοδα: Τα πρώτα χρόνια του μνημονίου γκρίνιαζαν στεντορείως οι προοδευτικοί Συριζαίοι, για τα χρήματα που σπαταλούνται, σε καιρούς λιτότητας, για τη ναύλωση αεροσκάφους προκειμένου να έρθει εδώ το Άγιο Φως. Σήμερα ουδείς αναφέρεται στο κόστος - ίσως …Θεία παρεμβάσει το ταξίδι …δεν έχει κόστος! ( σ.σ. το κόστος βέβαια είναι απειροελάχιστη - δηλ αστεία - συνισταμένη στο ύψος των κρατικών εξόδων).
β) Ο Παγανισμός της εκκλησίας. Μια θρησκεία της οποίας ο δημιουργός μακάρισε τους ταπεινούς «ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην», μια εκκλησία που υποτίθεται ότι επικεντρώνεται στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, πρεσβεύει στην τελείωσή του και την μετά θάνατον ζωή εν πλήρη ταπεινώσει, μια θρησκεία μου εμάχθη κατά της εικονολατρίας, δέχτηκε αρχικά, και απαιτεί τώρα, να έρχεται το Άγιο Φως με αεροσκάφος και τιμώμενο ως αρχηγός κράτους!
Συνεργεί και επιβάλει τέτοια και τόση εκκοσμίκευση, ενός θεωρούμενου ως θαυματουργού και ιερού γεγονότος, όπως το Άγιο Φως, το οποίο εκκοσμικεύεται σε παράτες, πρωτόκολλα, κόκκινα χαλιά, κουστωδίες αξιωματούχων, στρατιωτικές στολές και «παρουσιάστε αρμ» - μια εκδήλωση ενός είδους νεοπαγανισμού…
γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ: Η αριστερά που ήρθε με τη ρομφαία του διαχωρισμού κράτους - εκκλησίας, στέλνει ολόκληρη αντιπροσωπεία για να παραλάβει με τιμές αρχηγού κράτους του Άγιο Φως.
Η ελληνική αντιπροσωπεία έχει επικεφαλής τον Υφυπουργό Εξωτερικών, Γιάννη Αμανατίδη, ο οποίος συνοδεύεται από τους: κυβερνητική εκπρόσωπο Όλγα Γεροβασίλη, Αθανάσιο Μπούρα, βουλευτή, Ανδρέα Μιχαηλίδη, βουλευτή, Λευτέρη Κρέτσο, Γενικό Γραμματέα Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, καθώς και τον Εκπρόσωπο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτας, κ.κ. Θεολόγο και τον Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα.
Ο γράφων θυμήθηκε κάτι - από τα λίγα επιτυχημένα - που έχει πει ο νυν υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, πέρυσι τέτοια εποχή: Ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ οι μόνοι αρχηγοί κράτους που είχαν έρθει στην Ελλάδα ήταν …το Άγιο Φως και …τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας. Βέβαια πέρυσι ο κ. Φίλης δεν ήταν στην καρέκλα του υπουργού. Φέτος του διέφυγε η επανάληψη του γεγονότος…
Σε ερώτηση του γράφοντος γιατί η κυβέρνηση της Αριστεράς εξακολουθεί αυτή την αντιπνευματική παράσταση (και όχι παράδοση), η απάντηση (σε κάποιο τόνο αυτοσαρκασμού είναι αλήθεια), ήταν: «αφού το θέλει η εκκλησία μας» (δώστε έμφαση στο «μας») δεν μπορούμε να μην το φέρουμε». Ε! Βέβαια, τόσες ψήφους επηρεάζει η εκκλησία.
Άντε και του χρόνου να το συνοδεύσει ο πρωθυπουργός.
