Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Στην πολιτική και ειδικά στην ελληνική πολιτική σκηνή η συνέπεια έργων και λόγων δεν είναι και τόσο συνηθισμένο φαινόμενο. Ειδικά στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ η αναντιστοιχία των όσων έλεγαν και έκαναν τα στελέχη του αλλά και ο ίδιος ο κ.Τσίπρας πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας με τα όσα τελικά υλοποίησαν μετά την εκλογική νίκη του 2015 είναι μεγάλη. Ορισμένοι θα πουν ότι αναγκάστηκαν να αλλάζουν. Άλλοι θα επικαλεστούν την σύμφωνη γνώμη των πολιτών μέσα από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, ενώ κάποιοι θα μιλήσουν για τις καλές προθέσεις του κ.Τσίπρα.
Όποια άποψη και αν λάβουμε υπόψιν, το συμπέρασμα είναι ένα. Η αξιοπιστία του κυβερνώντος κόμματος δεν αποτελεί και το μεγάλο του ατού. Το τελευταίο μάλιστα 24ωρο στάθηκε ικανό προκειμένου η παραπάνω διαπίστωση να επιβεβαιωθεί, για μία ακόμα φορά.
Πιο συγκεκριμένα η κυβέρνηση επέλεξε να επιτεθεί στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αφορμή την ομιλία του κ.Μητσοτάκη ενώπιον επενδυτών, κατηγορώντας τον κ.Μητσοτάκη ότι απέτρεψε τους υποψήφιους επενδυτές, να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας, περιγράφοντας με μελανά χρώματα την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας.
Δυστυχώς όμως για το κυβερνών κόμμα φαίνεται η μνήμη αποδεικνύεται «κοντή». Πώς αλλιώς να δικαιολογήσεις το γεγονός ότι ξέχασαν τα όσα οι ίδιοι έλεγαν και ειδικά ο κ.Τσίπρας πριν από μόλις πέντε χρόνια.
Ήταν Οκτώβριος του 2013 όταν ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισκεπτόταν τα γραφεία του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ). Ο κ. Τσίπρας μιλώντας στους εργαζόμενους θέλησε να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στους υποψήφιους επενδυτές.
«Όσοι έρθουν να κερδοσκοπήσουν θέτοντας σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρα να το υπολογίσουν και δεύτερη φορά. Θα χάσουν τα λεφτά τους, αλλά θα τεθούν και υπόλογοι έναντι του νόμου» είπε απευθυνόμενος στους επίδοξους αγοραστές χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας, αποτρέποντας κάθε σκέψη ενδιαφερόμενου επενδυτή.
Θα μου πείτε αφού έκανε λάθος ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης πριν από πέντε χρόνια πρέπει τον ίδιο δρόμο να τον ακολουθήσει και ο σημερινός; Η απάντηση είναι πως όχι γιατί πολύ απλά ο κ. Μητσοτάκης στο τέλος της ομιλίας του φρόντισε να τοποθετηθεί ανοιχτά.
«... Σας κοιτάω στα μάτια και σας προσκαλώ να επενδύσετε στην Ελλάδα. Να αξιοποιήσετε τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζει ο τόπος μας. Θα κερδίσετε κι εσείς, ωφελημένη θα είναι και η πατρίδα μας. Ελάτε λοιπόν να επενδύσετε στην Ελλάδα. Και να γνωρίζετε ότι τα προβλήματα τα οποία σας περιέγραψα είναι πραγματικά, αλλά είναι ταυτόχρονα και αντιμετωπίσιμα» είπε χαρακτηριστικά.
Το δεύτερο «χτύπημα» στην κυβερνητική αξιοπιστία ήρθε μερικές ώρες αργότερα, όταν ο κ.Τσίπρας κατηγόρησε τον κ.Μητσοτάκη πως ο πρόεδρος της ΝΔ δεν είναι σύμφωνος στο να προχωρήσουν οι αλλαγές στο νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Για άλλη μία φορά όμως το κυβερνητικό στρατόπεδο «πιάστηκε αδιάβαστο», μια και μία πρόσφατη πολιτική πρωτοβουλία (σχεδόν δώδεκα χρόνια πριν) δίνει από μόνη της απάντηση.
Ήταν 17 Νοεμβρίου 2006, όταν ο τότε βουλευτής Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αναλάβει πρωτοβουλία για την αναθεώρηση του άρθρου 86 του συντάγματος, με συγκεκριμένο μάλιστα κείμενο.
Στο κείμενο υπήρχε το παρακάτω απόσπασμα:
«Κατά την άποψη των συντακτών της παρούσης πρότασης η αναθεώρηση του άρθρου 86 πρέπει να αποσκοπεί ιδίως στα εξής:
- διεύρυνση της προθεσμίας μέσα στην οποία μπορεί να ασκηθεί η δίωξη υπουργών. Η εξομοίωση της προθεσμίας αυτής με τις γενικές ρυθμίσεις περί παραγραφής ή η υιοθέτηση άλλης, βραχύτερης, θα αποφασισθεί κατά την επί της ουσίας συζήτηση του ζητήματος.
- περιορισμός της σχετικής αρμοδιότητας της Βουλής στην χορήγηση της άδειας για την δίωξη, χωρίς δικαίωμα ανάκλησης της απόφασης ή αναστολής της δίωξης
- θέσπιση ειδικού δικαστηρίου (ενδεχόμενα διατήρηση του ΑΕΔ ή χρήση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου) για την εκδίκαση της δίωξης».
Την πρόταση υπέγραφαν έξι βουλευτές της ΝΔ και ένας του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Λοβέρδος. Στις υπογραφές δεν υπήρχε κανένας εκπρόσωπος του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, αποτυπώνοντας την παντελή απουσία πολιτικής βούλησης από το κόμμα του σημερινού πρωθυπουργού προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση. Εκείνη την πρόταση την υπέγραφαν οι:
- Κυριάκος Μητσοτάκης
- Νίκος Γεωργιάδης
- Κώστας Τασούλας
- Σοφία Καλαντζάκου
- Γιώργος Κοντογιάννης
- Δημήτρης Γαλαμάτης
- Μιχαήλ Μπεκίρης
- Ανδρέας Λοβέρδος
Είναι σαφές λοιπόν ότι κάθε επιλογή στην πολιτική ακολουθεί εκείνον που την κάνει για πολλά χρόνια μετά, ειδικά όταν αναλαμβάνει υψηλά αξιώματα.
