Τη στρατηγική που μυρίζει ναφθαλίνη και καταδικάστηκε από τη λαϊκή ετυμηγορία ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιλέξει ως εργαλείο διαχείρισης και της επερχόμενης ήττας του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η νέα εμμονή του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλάται από την προσπάθεια του, μαζί με το σιγόντο του Νίκου Ανδρουλάκη, ότι στις 25 Ιουνίου οι πολίτες δεν ψηφίζουν για την κυβέρνηση της χώρας αλλά για τον επόμενο κάτοχο των εδράνων της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Εξού και η διατήρηση της συνταγής της αποτυχίας που τον καταβαράθρωσε εκλογικά στις 21 Μαΐου. Η επιμονή του κ. Τσίπρα στον πολιτικό κατήφορο της τοξικότητας και των fake news για την παρουσίαση μια ανύπαρκτης εικόνας, μιας κατεστραμμένης Ελλάδας με υποτιθέμενο θύτη το κόμμα που την αναμόρφωσε παρά τις εξωγενείς κρίσεις. Τις ανυπόστατες ανοησίες για τον «οδοστρωτήρα» του Κυριάκου Μητσοτάκη που θα ιδιωτικοποιήσει το νερό, την ενέργεια, θα ισοπεδώσει τα εργασιακά δικαιώματα με πρώτο το οκτάωρο. Με αυτά τα «όπλα» που τον αυτοεξουδετέρωσαν εκλογικά πορεύεται ο Αλέξης Τσίπρας.
Ξεχνάει ότι μετά τις αυταπάτες του για την κατάργηση του μνημονίου που κόστισαν στη χώρα πάνω από 100 δισεκατομμύρια, τώρα οι φορολογούμενοι φορτώνεται τον λογαριασμό ακόμη μιας αριστερής πλάνης, περίπου μισού δισεκατομμυρίου που υπολογίζεται το κόστος από την ακυβερνησία που επέβαλλε στη χώρα με τη νάρκη της απλής αναλογικής. Μισή κουβέντα απολογίας δεν εκφράστηκε από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ που όμως εφευρίσκει διαρκώς πολιτικά καλύμματα για τον εκχυδαϊσμό του δημοσίου διαλόγου, την πολιτική αλητεία, τα ψέματα και τον διασυρμό της χώρας για μικροκομματικά οφέλη. Ο κ. Τσίπρας είναι μπροστάρης στη διχόνοια, τις έξυπνες λύσεις για να χωρέσουν τα νέο-πειράματα Βαρουφάκη, ή στα προσκλητήρια στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής.
Η χώρα ακόμη και αυτή τη στιγμή πληρώνει ακριβά τον πολιτικό καιροσκοπισμό του Αλέξη Τσίπρα που θα θυσιάσει τα πάντα στον βωμό της πολιτικής του επιβίωσης. Διότι η φράση του στην προηγούμενη προεκλογική περίοδο ότι δήθεν θέλει «να κάνει πράγματα για την αριστερά ανεξάρτητα από το εάν θα κατέχει αξιώματα», είναι ακόμη ένα αδειανό πουκάμισο στην πολιτική «μόστρα» του ισόβιου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως αδειανό πουκάμισο είναι και οι κινήσεις τις οποίες κάνει ο Αλέξης Τσίπρας στην προεκλογική σκακιέρα για να γυρίσει την παρτίδα των εκλογών και να διασώσει τη δεύτερη θέση. Με το ίδιο έλλειμμα λογοδοσίας ο κ. Τσίπρας συντηρεί την αόριστη πρόταση διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με την άγνωστη πηγή χρηματοδότησης, μέρος της οποίας βέβαια έχει προδώσει εγκαίρως ο αποπεμφθείς, Γιώργο Κατρούγκαλος.
Ο κ. Τσίπρας όμως θεωρεί ότι για το εκλογικό του ναυάγιο η αποκλειστική αιτία είναι τα φάλτσα και οι γκάφες που πέταξαν τη μάσκα της αριστερής ευαισθησίας και ακύρωσαν στην πράξη το σύνθημα για δικαιοσύνη παντού. Προσπαθεί δε, να την θεραπεύσει με την επέκταση τη μαδουρικής μεθόδου με την οποία έκανε και τον απολογισμό στα όργανα του κόμματος. Ένα σιωπητήριο που για ολόκληρο το κόμμα εκτός από το κλειστό γκρουπ, ολίγων εκλεκτών και δασκαλεμένων, που θα εκπροσωπούν κατ’αποκλειστικότητα τον ΣΥΡΙΖΑ, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Αυτή η λύση είναι ξεκάθαρο, ότι δεν ξεγυμνώνει απλώς τον βαθύτατο αντιδημοκρατισμό που χαρακτηρίζει την Προεδρία του Αλέξη Τσίπρα, αλλά αναδεικνύει και τη «Βαβέλ» που χαρακτηρίζει την οργανωτική λειτουργία του κόμματος του. Διότι μόνο ως δείγμα προχειρότητας μπορεί να εκληφθεί η στελέχωση της τασκ φορς του Αλέξη Τσίπρα από στελέχη που υπόκεινται σε περιορισμούς εμφανίσεων.
