Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Μετά τον Αύγουστο 2018, οι επιλογές είναι δύο:
- είτε θα συνεχισθεί η μικρή και ασήμαντη χρηματοδοτική συμμετοχή του ΔΝΤ που θα παραμείνει ως «εγγυητής» και «αξιολογητής» των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα
- είτε θα αποσυρθεί το ΔΝΤ και τότε οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να βρουν έναν άλλο αυστηρό «Επόπτη» και να έχουν στα χέρια τους ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα με συγκεκριμένες αποκρατικοποιήσεις οι οποίες θα λειτουργούν ως εγγύηση για την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας ώστε να συνδεθεί η αποπληρωμή του Χρέους με το ΑΕΠ, σύμφωνα με το «γαλλικό κλειδί».
Σε κάθε περίπτωση αναζητείται Εγγυητής για την Ελλάδα ο οποίος να έχει άμεσα διαθέσιμα άφθονα δισεκατομμύρια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, σε περιόδους κρίσης αλλά ταυτόχρονα πρέπει να διαθέτει επαρκή εργαλεία «μεταμνημονιακής παρακολούθησης» της Οικονομίας αφού η Ελλάδα –σε αντίθεση με τις άλλες μνημονιακές χώρες- θα συνεχίσει να απολαμβάνει χαριστικών ρυθμίσεων για το Χρέος της.
Το σχέδιο Τσακαλώτου ήταν μεγαλεπήβολο αλλά δεν «πέρασε». Ήταν εντυπωσιακό σε σύλληψη. Τόσο εντυπωσιακό που είναι ασύλληπτη η εφαρμογή του.
Ο Τσακαλώτος απαιτεί από τους δανειστές της χώρας, αμέσως μετά τον Αύγουστο 2018 να του «δώσουν» αμέσως τα «μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος», δηλαδή να αγοράσει ο ESM τα δάνεια του ΔΝΤ αλλά και των Κεντρικών Τραπεζών που λήγουν τα επόμενα 3 χρόνια.
Περίπου 11 δισ. ευρώ είναι τα δάνεια του ΔΝΤ και 13 δισ. ευρώ είναι ομόλογα της ΕΚΤ και των άλλων κεντρικών τραπεζών που δάνεισαν την Ελλάδα στο παρελθόν. Ο ESM μαζί με τις απαραίτητες επιμηκύνσεις και παρατάσεις πληρωμών, θα κληθεί να χρησιμοποιήσει τα υπόλοιπα, τα αδιάθετα 27 δις του Μνημονίου ΙΙΙ, τα λεφτά που θα μπορούσαν να μην έχουν πληρώσει οι Έλληνες σε επιπλέον φόρους, λιτότητα και δημοσιονομικά υπέρ-πλεονάσματα.
Με απλά λόγια, το ««Ελληνικό Ολιστικό Αναπτυξιακό Σχέδιο» (με τίτλο Growth Strategy for the Future of Greece) είναι επίτηδες αισιόδοξο και «κοινωνικά ευαίσθητο» επειδή –σύμφωνα με το σχέδιο Τσακαλώτου- τα επόμενα 3 χρόνια η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί μεγάλα ποσά από τις αγορές και –το σημαντικότερο- θα μπορεί να διαχειριστεί –μέχρι τις επόμενες εκλογές- τις ανάγκες της με το «μαξιλάρι ασφαλείας» (cash buffer) που έχτισαν με τις θυσίες τους οι Έλληνες βαριά φορολογούμενοι.
Το Σχέδιο Τσακαλώτου απορρίφθηκε χωρίς επαίνους. Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς, αφού συναντήθηκε με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο έδωσε συνέντευξη στην Κυριακάτικη Frankfurter Allgemeine και μετέφερε επισήμως το μήνυμα «θα πρέπει η Αθήνα να καταθέσει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα που θα αναδεικνύει προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης και μετά θα συζητήσουμε μαζί τα επόμενα βήματα».
Τελικά το Ελληνικό Σχέδιο για την Ανάπτυξη, θα το γράψουν το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, στην Ουάσιγκτον, οι δανειστές της χώρας.
Και τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να επιλέξει είτε τον δρόμο της φυγής μέσω εκλογών είτε τον δρόμο της υποταγής…
