Την ερχόμενη Πέμπτη ολοκληρώνεται η διαβούλευση για την «δεύτερη ευκαιρία» και μέχρι το τέλος του Οκτώβρη θα είναι νόμος του κράτους και θα έχει εκδοθεί η σχετική υπουργική απόφαση η οποία θα προβλέπει τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα λειτουργήσει ο ιδιωτικός φορέας που θα αποκτά τα ακίνητα των πτωχευμένων.
Η δεύτερη ευκαιρία αφορά τα χρέη προς όλους, ιδιώτες, λιανεμπορικές αλυσίδες, ΔΕΗ, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, της ΑΑΔΕ και του ΕΦΚΑ, το συνολικό χρέος του ιδιωτικού τομέα – ιδιώτες και επιχειρήσεις – ανέρχεται στα 234 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 91,7 δισ. ευρώ ή ποσοστό 39,3% αφορά σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια που ανήκουν στον ευρύτερο χρηματοπιστωτικό τομέα, 105,6 δισ. ευρώ ή ποσοστό 45,2% αφορά σε οφειλές προς τη φορολογική αρχή και 36,3 δισ. ευρώ ή ποσοστό 15,5% αφορά σε οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι επιχειρήσεις καταλαμβάνουν περίπου τα 2/3 του χρέους, ενώ το υπόλοιπο 1/3 αφορά ιδιώτες.
Πρόκειται για μία ολιστική λύση ε την οποία διευθετούνται ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είτε μέσω εξωδικαστικού συμβιβασμού με πιστωτές είτε μέσα από πτώχευσης. Στην δεύτερη περίπτωση μόλις ρευστοποιηθούν όλα τα περιουσιακά στοιχεία ενός φυσικού ή νομικού προσώπου σε ένα διάστημα από 1 έως το πολύ 3 ετών απαλλάσσεται από όλες τις οφειλές και θα μπορεί να ξεκινήσει από την αρχή, Μία δεύτερη ευκαιρίας επί της ουσίας. Βασικό προνόμιο του σχεδίου νόμου είναι ότι οι διαδικασίες θα είναι πιο απλές και πιο γρήγορες από όλα τα προηγούμενα καθεστώτα διευθέτησης οφειλών.
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου θα δημιουργηθεί μηχανισμός έγκαιρης προειδοποίησης όπου θα ενημερώνονται τα φυσικά και τα νομικά πρόσωπα, προκειμένου να μπορέσουν να καλύψουν ή να αναδιαρθρώσουν τις οφειλές τους για να αποφύγουν τις διαδικασίες ρευστοποίησης.
Οι οφειλέτες που αποδεδειγμένα βρίσκονται σε οικονομική δυσκολία ή αδυναμία έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα, με δύο τρόπους:
-Είτε θα ρυθμίζουν όλες τις οφειλές τους.
-Είτε θα αποκτούν μία «δεύτερη ευκαιρία» μέσω της απαλλαγής από τα χρέη τους, εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, ύστερα όμως από τη ρευστοποίηση όλων των περιουσιακών τους στοιχείων. Η δεύτερη ευκαιρία διασφαλίζει ότι τα χρέη της μιας γενιάς δεν θα μεταφέρονται στην επόμενη, διαιωνίζοντας το πρόβλημα της υπερχρέωσης.
Σημειώνεται ότι η προστασία των ευάλωτων νοικοκυριών διασφαλίζεται με την έμπρακτη στήριξη του Κράτους ως εξής:
-Παρέχοντας επιδότηση των δανείων 1ης κατοικίας, στο στάδιο της συνολικής ρύθμισης οφειλών, έτσι ώστε να διασώσουν το σπίτι τους. Παρέχεται δηλαδή ένα κίνητρο επαναφοράς στη συνέπεια κάλυψης όλων των υποχρεώσεων.
-Εφόσον οι πιστωτές προβούν σε ενέργειες ρευστοποίησης της 1ης κατοικίας, τότε το Κράτος παρεμβαίνει με σκοπό να αποφευχθεί η έξωση. Στο στάδιο της ρευστοποίησης από τους πιστωτές, παρέχεται ουσιαστική στήριξη από την πολιτεία, μέσω της δημιουργίας ενός ιδιωτικού φορέα για την απόκτηση των ακινήτων, ο οποίος θα επιλεγεί από το Κράτος, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας. Ο εν λόγω φορέας θα υποχρεούται να αποκτήσει το ακίνητο που συνιστά την 1η κατοικία ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, η οποία έχει δρομολογηθεί σε διαδικασία πλειστηριασμού, κατόπιν κήρυξης πτώχευσης ή αναγκαστικής εκτέλεσης. Επιπρόσθετα, ο φορέας υποχρεούται να παραχωρήσει την κατοικία προς χρήση στο ευάλωτο νοικοκυριό για 12 έτη, κατόπιν της καταβολής μισθώματος, το οποίο θα υποστηρίζεται από το Κράτος, με τη μορφή επιδόματος ενοικίου. Έτσι, αποφεύγεται μια έξωση που θα επερχόταν εάν αποκτούσε κάποιος τρίτος το ακίνητο. Επίσης, ο φορέας υποχρεούται να προσφέρει στον οφειλέτη τη δυνατότητα επαναπόκτησης του ακινήτου εντός 12 ετών.
