Γιώργος Φιντικάκης
Δύο μνηστήρες περίμεναν στη κυβέρνηση για τον ΑΔΜΗΕ, τέσσερις τελικά προέκυψαν για την διεκδίκηση του 24% της ελληνικής εταιρείας δικτύων ηλεκτρισμού, περιορίζοντας έτσι τις πιθανότητες να κηρυχθεί άγονος.
Τα ονόματα έχουν τη σημασία τους. Κρατικές και οι τέσσερις εταιρείες, προέρχονται από χώρες που παραδοσιακά εμπλέκονται με επενδύσεις στην Ελλάδα, και θεωρούνται από τα πιο σημαντικά ονόματα διεθνώς σε επίπεδο δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με παρουσία τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων.
* Η Ιταλική TERNA συμμετείχε και στο διαγωνισμό του 2014 για το 66% του ΑΔΜΗΕ, και ανήκει σε όμιλο που ελέγχει ένα δίκτυο μήκους 72.000 χλμ, ενώ απασχολεί 3.700 άτομα προσωπικό και προγραμματίζει για φέτος επενδύσεις 900 εκατ. ευρώ.
* Η Γαλλική RTE θυγατρική του ομίλου EDF ελέγχει το μεγαλύτερο δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρισμού στην Ευρώπη, μήκους 105.331 χλμ. Κάνει τζίρο πάνω από 4,5 δισ. ευρώ και απασχολεί περισσότερα από 8.000 άτομα προσωπικό.
* Η China State Grid (SGCC) είναι η μεγαλύτερη εταιρεία δικτύων στον κόσμο, απασχολεί 1,5 εκατ εργαζόμενους, και το 2014 διαχειριζόταν assets αξίας 351 δις δολαρίων. Δημιουργήθηκε το 2002, όταν "έσπασαν" σε πέντε ομίλους τα περιουσιακά στοιχεία της State Electric Power Corporation. Είναι η έβδομη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο σύμφωνα με τη λίστα του Fortune Global 500 για το 2011 και έχει δυνατότητα παραγωγής 6,47 gigawatts. Σημειωτέον ότι ελέγχει το 35% της Ιταλικής CDP Reti, της εταιρείας holding υπό την ομπρέλα της οποίας υπάγεται και η TERNA.
* Όσο για την China Southern Power Grid είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία δικτύων ηλεκτρισμού της Κίνας, καλύπτει πέντε επαρχίες της Νότιας Κίνας και ιδρύθηκε το 2002. Το πιθανότερο είναι ότι θα αποκλειστεί από το διαγωνισμό, καθώς δεν πληροί έναν από τους βασικούς όρους, να συμμετέχει σε ευρωπαϊκή εταιρεία μέλος του δικτύου ευρωπαίων διαχειριστών ENTSO-E. Δεν ισχύει το ίδιο για την China State Grid, που καλύπτει το σχετικό κριτήριο καθώς κατέχει το 25% της πορτογαλικής REN.
Τι "βλέπουν" στον ΑΔΜΗΕ
Το βασικό επομένως ερώτημα είναι τι ακριβώς "βλέπουν" στον ΑΔΜΗΕ οι τέσσερις αυτοί κολοσσοί ; Ευκαιρίες επέκτασης στα Βαλκάνια με βάση την Ελλάδα, είναι η απάντηση. Τα δίκτυα της ΝΑ Ευρώπης είναι πεπαλαιωμένα, δεν αντέχουν την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση για ρεύμα, και μια εταιρεία χώρας-μέλους της ΕΕ, όπως ο ΑΔΜΗΕ, θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή βάση για διείσδυση στις γειτονικές χώρες.
Την προοπτική αυτή έχουν μεταφέρει στις κατά καιρούς κουβέντες τους με Έλληνες αξιωματούχους, τόσο οι Ιταλοί της TERNA και οι Γάλλοι της RTE, όσο και οι Κινέζοι.
Οι Ιταλοί θέλουν να "ανοιχθούν" στα Βαλκάνια, και εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, βλέπουν σαν 1ο βήμα την είσοδό τους στον ΑΔΜΗΕ, και σαν 2ο βήμα τη δημιουργία διασυνδέσεων για τη μεταφορά ρεύματος από και προς Βουλγαρία και Τουρκία. Το αυτό ισχύει και για τους υπόλοιπους, ενώ ειδικά οι Γάλλοι, θα έβλεπαν συνέργειες αν τελικά η μητρική εταιρεία του ομίλου, δηλαδή η EDF εκδηλώσει ενδιαφέρον για την απόκτηση του 17% της ΔΕΗ (αν και εφόσον ποτέ πουληθεί). Το είχαν μεταφέρει άλλωστε ως ιδέα το 2014 στη κυβέρνηση Σαμαρά, και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη ο διαγωνισμός για την πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ.
Μπορεί το 24% να γίνει 49%;
Τότε βέβαια, πωλούνταν το 66% του ΑΔΜΗΕ, και όχι το 24%. Ειδικοί ωστόσο της αγοράς δεν αποκλείουν μεσο-μακροπρόθεσμα, ο στρατηγικός επενδυτής να βρεθεί στα χέρια με υψηλότερο από το 24% ποσοστό. Είθισται άλλωστε οι επενδυτές να επιδιώκουν τη καταστατική μειοψηφία μιας εταιρείας, δηλαδή το 33%. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν αποκλείεται όταν θα εισαχθεί το 25% του ΑΔΜΗΕ στο χρηματιστήριο, κάποια φιλικά funds προς τον στρατηγικό επενδυτή του ΑΔΜΗΕ, να αρχίσουν να αγοράζουν από την ελεύθερη διασπορά. Ουδείς έτσι αποκλείει κάποια στιγμή o στρατηγικός επενδυτής του ΑΔΜΗΕ, να βρεθεί να κατέχει και το 49% της εταιρείας.
Στο δια ταύτα του τρέχοντος διαγωνισμού, αν και όλα θα κριθούν στη δεύτερη φάση, όταν και οι ενδιαφερόμενοι θα κληθούν να καταθέσουν οικονομικές προσφορές, η παρουσία τεσσάρων υποψηφίων απομακρύνει αυτό που εξαρχής φοβόταν η κυβέρνηση : Το ενδεχόμενο δηλαδή να κηρυχθεί άγονος ο διαγωνισμός και να οδηγηθούμε αναγκαστικά στην πώληση του 100% της εταιρείας δικτύων.
Τα χρονοδιαγράμματα πάντως του διαγωνισμού είναι πολύ σφιχτά. Η πρώτη φάση εκδήλωσης μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος ολοκληρώνεται με την προεπιλογή των εταιρειών που πληρούν τα κριτήρια του διαγωνισμού, και αμέσως μετά ξεκινά η δεύτερη φάση, οπότε και θα οριστεί η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή προσφορών. Σε αυτήν οι προεπιλεγέντες θα αποκτήσουν πρόσβαση στο virtual data room που ξεκινά να λειτουργεί στις αρχές Αυγούστου, ενώ παράλληλα θα πάρουν στα χέρια τους τα χρηματοοικονομικά στοιχεία και τα σχέδια της συμφωνίας αγοραπωλησίας και της συμφωνίας μετόχων.
