Το μπρα-ντε-φερ, μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών, το επόμενο δεκαήμερο, θα έχει ένα νικητή. Κάθε πρόβλεψη, στην παρούσα φάση, όπου έχουν ανάψει κυρίως οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και σε πολιτικό επίπεδο, είναι παρακινδυνευμένη.
Ωστόσο η αγορά αναμένει και πάλι με κομμένη την ανάσα, εάν θα κληθεί να πληρώσει και το νέο «λογαριασμό» των 3,6 δισ. ευρώ, με βάση την πάγια μέχρι σήμερα πολιτική της κυβέρνησης, ή θα αναλάβει και ο δημόσιος τομέας μεγαλύτερη συμμετοχή στο κόστος των μέτρων.
Η αγορά έχει πληρώσει πολύ ακριβά τα τελευταία χρόνια τα Μνημόνια και εξακολουθεί να πληρώνει την «πτώχευση» του δημοσίου καθώς, κακά τα ψέματα, η Ελλάδα δεν πτώχευσε λόγω του ιδιωτικού τομέα.
Είναι δε γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιβάλλει, στο μικρό χρονικό διάστημα διακυβέρνησής της, τους περισσότερους φόρους από όλα τα υπόλοιπα Μνημόνια. Είναι αξιοσημείωτο ότι το πρώτο Μνημόνιο προέβλεπε φόρους 3,8 δισ. ευρώ, ενώ το δεύτερο 3,9 δισ. ευρώ.
Το τρίτο και «ακριβότερο» Μνημόνιο της Αριστεράς «κοστίζει» 5,4 δισ. ευρώ, ενώ πολύ σύντομα ο τελικός «λογαριασμός» θα ανέβει στα 9 δισ. ευρώ με την αποδοχή και του νέου «προληπτικού» Μνημονίου ύψους 3,6 δισ. ευρώ, το οποίο είναι προ των πυλών.
Και το ερώτημα που πλανάται είναι εάν αυτό το νέο «πακέτο» μέτρων, μπορεί να περιλαμβάνει και πάλι αύξηση φόρων και εισφορών, ή μόνο περικοπές δαπανών.
Ίσως ορισμένα νούμερα, που πιστοποιούν την κατάσταση της αγοράς, να δίνουν και την απάντηση στο οικονομικό επιτελείο για ποιό δρόμο πρέπει τελικά να διαλέξει.
Τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τις Εφορίες ξεπερνούν τα 90 δις. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων και των Τελωνειακών οφειλών, τα φορολογικά έσοδα «βουλιάζουν» καθώς ήδη καταγράφεται υστέρηση στο πρώτο τρίμηνο άνω των 230 εκατομ. ευρώ η οποία αναμένεται να διευρυνθεί τους επόμενους μήνες με δεδομένες τις υποχρεώσεις των φορολογουμένων.
Πρόσθετος φόρος εισοδήματος, με αυξημένες προκαταβολές για όλους, νέος ΕΝΦΙΑ 2016 αυξημένος κατά 300 – 350 εκατομ. ευρώ, αύξηση της παρακράτησης σε μισθούς και συντάξεις λόγω της αλλαγής της φορολογικής κλίμακας άμεσα με την ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου, αλλά και νέα έκτακτη εισφορά, καθώς και νέο καθεστώς φορολόγησης των Ι.Χ. και των τελών κυκλοφορίας.
Εάν φυσικά στα ανωτέρω προσθέσουμε την αύξηση του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ από το 23% στο 24%, καθώς και τις υπόλοιπες που έρχονται στην έμμεση φορολογία, που θα συμπαρασύρουν ανοδικά τις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να συνειδητοποιήσει κανείς την εικόνα της πραγματικής οικονομίας σε λίγους μήνες,.
Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση φαίρεται να εμμένει ότι το μίγμα του «έξτρα» πακέτου των 3,6 δισ. ευρώ πρέπει να περιλαμβάνει και αυξήσεις φόρων, προκειμένου να μην αναγκαστεί να θεσμοθετήσει «κόφτη» δαπανών που θα σημαίνει ότι σε περίπτωση αποκλίσεων από το στόχο για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, αυτόματα θα περικόπτονται μισθοί και συντάξεις στο δημόσιο τομέα.
Αγνοεί δε επιδεικτικά τις συστάσεις όλων των εμπλεκομένων, όχι μόνο του ΔΝΤ, αλλά και κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων ότι οι φόροι σε μια αγορά ρημαγμένη μόνο σε αποτυχία οδηγούν.
Διώχνουν τις επενδύσεις, αυξάνουν τα λουκέτα, εκτινάσσουν την ανεργία, δίνουν κίνητρα για φοροδιαφυγή και εν τέλει το δημόσιο εισπράττει λιγότερα απ' όσα μπορεί να αναμένει.
Άρα, φαύλος κύκλος. Η κρίση παραμένει και η οικονομία «βουλιάζει» στην ύφεση.
Η εξίσωση λοιπόν των φόρων, όπως και να σχεδιάζει να το «σερβίρει» το πακέτο η κυβέρνηση στο εσωτερικό της για να «χαϊδέψει» αυτιά και να μην στεναχωρήσει το εκκολαπτόμενο κομματικό της ακροατήριο που «γιγαντώνει» τους τελευταίους μήνες το δημόσιο, δεν πρόκειται να βγει.
Και το σίγουρο είναι ότι θα το βρει, αργά ή γρήγορα, μπροστά της.
Με το να εξαφανίσει ότι έχει μείνει όρθιο στην ιδιωτική οικονομία δεν πρόκειται τελικά ούτε το δημόσιο τομέα να «σώσει», ούτε τη χώρα.
Άλλωστε η επιλογή της … εξίσωσης όλων προς τα κάτω ανήκει σε άλλα καθεστώτα, τα οποία σε κανένα μέρος του πλανήτη δεν έχουν επιβιώσει.
Μένει λοιπόν να δούμε, ποιόν δρόμο θα επιλέξει η κυβέρνηση, αυτόν που θα δυσαρεστήσει ή αυτόν που θα καταστρέψει τα πάντα.
Κοντός ψαλμός αλληλούια…
