(Φωτ.: Η ΡΑΕ, σύμφωνα με το Συμβούλιο των Ευρωπαίων Ρυθμιστών, διαθέτει αποφασιστικές ευθύνες μόνον για τον υπολογισμό και την κατανομή της εισφοράς (ΕΤΜΕΑΡ) σε διάφορες κατηγορίες καταναλωτών, που βασίζεται, ωστόσο, σε μεθοδολογία υποκείμενη στις εγκρίσεις του εκάστοτε αρμόδιου υπουργού.)
Της Αθηνάς Καλαϊτζόγλου
Ρόλο κομπάρσου και όχι πρωταγωνιστή έχει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας στη διαμόρφωση ενός νέου υποστηρικτικού σχήματος για τις ΑΠΕ, με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες της Κομισιόν για τις κρατικές ενισχύσεις. Οι ευθείες βολές για τον περιορισμό του ρόλου του Ρυθμιστή έρχονται από το Συμβούλιο των Ευρωπαίων Ρυθμιστών Ενέργειας (Council of European Energy Regulators - CEER), που αποτελεί τη φωνή των εθνικών Ρυθμιστών όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά και σε διεθνές επίπεδο.
Σε Έκθεση που δημοσιοποίησε το CEER πριν από δύο ημέρες υπογραμμίζεται ότι δεν υπάρχει θεσμική ευθύνη της ΡΑΕ για να σχεδιάσει όλο ή μέρος του νέου καθεστώτος που θα αφορά στις ΑΠΕ. Η συμβολή της περιορίζεται στο πλαίσιο της συμμετοχής της στην αρμόδια Επιτροπή που σύστησε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στην οποία μετέχουν, επίσης, εκπρόσωποι του υπουργείου, του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας), του ΔΕΔΔΗΕ (Διαχειριστή του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας), του ΛΑΓΗΕ (Λειτουργού της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) και του ΚΑΠΕ (Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας).
Στους Ρυθμιστές εναπόκειται η διαμόρφωση του πλαισίου...
Αντίθετα, το CEER στην ίδια Έκθεση, που έχει να κάνει με τα βασικά στοιχεία στήριξης των ΑΠΕ, στην πορεία προς την ενοποίηση της ευρωπαϊκής ενεργειακής αγοράς, τονίζει ότι στους εθνικούς Ρυθμιστές εναπόκειται ο αποκλειστικός ρόλος για τη γνωμοδότηση και εν τέλει διαμόρφωση του νέου πλαισίου για τις ΑΠΕ. Όχι μόνον γιατί ο κάθε Ρυθμιστής, ως ουδέτερος εταίρος, διασφαλίζει την κριτική προσέγγιση για την υιοθέτηση των εθνικών υποστηρικτικών σχημάτων για τις ΑΠΕ, με βάση το ρυθμιστικό πλαίσιο. Αλλά και γιατί μπορεί να λειτουργήσει και ως ανάχωμα απέναντι σε διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχουν, τόσο το αρμόδιο υπουργείο μιας χώρας, όσο και άλλοι φορείς της αγοράς, όπως, οι δημόσιες επιχειρήσεις ενέργειας και οι επαγγελματικοί φορείς.
...ειδάλλως δημιουργείται διγλωσσία
Το CEER εμφανίζεται ιδιαίτερα αυστηρό ειδικά για το τελευταίο ζήτημα. Ενώ υπάρχει καθορισμένη νομοθεσία, με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ε.Ε., λέει, όπως και το πώς πρέπει να διαμορφωθούν τα εθνικά υποστηρικτικά σχήματα για τις ΑΠΕ, εμφανίζεται η διοίκηση, αλλά και άλλοι φορείς να έχουν διαφορετική άποψη, με συνέπεια να ακυρώνεται η σχετική νομοθεσία. Και το δια ταύτα καταλήγει σε διγλωσσία ανάμεσα στους Ρυθμιστές και την εθνική πολιτική κάθε κράτους-μέλους.
Σύμφωνα με τις οδηγίες της Ε.Ε., οι νέες ρυθμίσεις για τις ΑΠΕ θα πρέπει να λειτουργούν αφενός, ως κίνητρο για την ενοποίηση της ηλεκτρικής αγοράς που θα προέρχεται από πηγές ΑΠΕ και να προετοιμάσουν αφετέρου το έδαφος, ενόψει των στόχων του 2030. Πώς θα το κάνουν αυτό; Με τρόπο που να «πατά» σε αποδοτικό κόστος, το οποίο θα στηρίζεται στα εργαλεία της αγοράς, όπως είναι οι ανταγωνιστικές προσφορές, που θα προσδιορίζουν και το επίπεδο του εφοδιασμού. Η υιοθέτηση αυτής της οπτικής υπολείπεται ακόμη στα περισσότερα κράτη-μέλη, επισημαίνει το CEER. Η ριζοσπαστική πρόκληση για το νέο καθεστώς υποστήριξης των ΑΠΕ, κατά το CEER, έγκειται στο πώς θα κινείται ισορροπητικά ανάμεσα στα κίνητρα για επενδύσεις και την αποφυγή μεγάλων αποζημιώσεων.
Περιορισμένες οι ευθύνες της ΡΑΕ, με... υπουργική σφραγίδα
Αναφερόμενο, ειδικότερα, στην Ελλάδα το CEER αναγνωρίζει ότι επίκειται ένα νέο υποστηρικτικό σχήμα για τις ΑΠΕ, αλλά με υπεύθυνο φορέα το ΥΠΕΝ. Όπως αναφέρει, δεν υπάρχει ακόμη οριστική απόφαση με βάση τα εργαλειακά μέσα των Οδηγιών, ούτε χρονοδιάγραμμα υλοποίησης.
Σε ό,τι αφορά τη ΡΑΕ, το CEER, πέραν του περιοριστικού ρόλου που της ανατέθηκε, αναφέρει ότι διαθέτει αποφασιστικές ευθύνες μόνον για τον υπολογισμό και την κατανομή της εισφοράς (ΕΤΜΕΑΡ) σε διάφορες κατηγορίες καταναλωτών, που βασίζεται, ωστόσο, σε μεθοδολογία υποκείμενη στις εγκρίσεις του εκάστοτε αρμόδιου υπουργού.
