Του Γιώργου Φιντικάκη
«Νάρκη» στο παρά πέντε της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης με ένα από τα προαπαιτούμενα βάζουν οι τελευταίες εξελίξεις στο Ελληνικό. Την ώρα που η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να κλείσει τα δασικά και αρχαιολογικά ζητήματα του πρώην αεροδρομίου, καθώς αποτελούν ένα από τα 140 προαπαιτούμενα για να ολοκληρωθεί η συμφωνία, η απόφαση του Δασάρχη Πειραιά να χαρακτηρίσει τμήμα του ως δασική έκταση, ανοίγει ένα νέο μέτωπο.
Και ενώ ο Πρωθυπουργός από το Πεκίνο καλεί τις κινεζικές εταιρείες να ανοίξουν το πορτοφόλι τους, διαβεβαιώνοντας τις ότι τα χειρότερα πέρασαν, μια από αυτές, η Fosun που συμμετέχει στο έργο του Ελληνικού, έρχεται και πάλι αντιμέτωπη με την απρόβλεπτη ελληνική δημόσια διοίκηση. Ελάχιστες ημέρες μετά τις θριαμβολογίες του Α. Τσίπρα ότι η ολοκλήρωση της συμφωνίας σηματοδοτεί πρόσκληση επενδύσεων και αφετηρία δυναμικής ανάπτυξης, τα γνωστά προβλήματα με την διοίκηση, δείχνουν για μια ακόμη φορά ότι η κυβέρνηση πρέπει να «σπάσει αυγά» προκειμένου να αλλάξει πορεία η χώρα.
Το θέμα θα ήταν ήσσονος σημασίας αν η επίμαχη περιοχή των 37 στρεμμάτων δεν αφορούσε ακριβώς το τμήμα γης όπου είχε προγραμματιστεί η ανέγερση του ξενοδοχείου-καζίνο, ενός από τα βασικότερα τοπόσημα στο master plan του επενδυτικού σχήματος. Κοντά εκεί μάλιστα βρίσκεται και ένα από τα ακίνητα για τα οποία πίεζε η «Επιτροπή Αγώνα κατά του Ελληνικού» την υπουργό Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου να χαρακτηρίσει ως διατηρητέα, το κτίριο του πρώην Αμερικανικού Κολεγίου Pierce, προκαλώντας προ εβδομάδας την παρέμβαση του ίδιου του Πρωθυπουργού.
Το πράγμα θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν ένσταση κατά της απόφασης του Δασάρχη καταθέσει όχι μόνο ο επενδυτής, αλλά και η ίδια η Επιτροπή Αγώνα που θα ήθελε η χαρακτηρισμένη ως δασική έκταση να είναι αρκετά μεγαλύτερη των 37 στρεμμάτων, προκειμένου να μπλοκάρει εντελώς η επένδυση. Και αν σήμερα είναι ο Δασάρχης, πριν από μερικές ημέρες η προσγείωση στην πραγματικότητα είχε έρθει από το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού, που για άλλη μια φορά επιχείρησε να προκαλέσει εμπλοκή στο Ελληνικό αναπέμποντας για επανεξέταση μια απόφαση επειδή δεν κήρυσσε διατηρητέα κάποια κτίρια όπως απαιτούσε η συγκεκριμένη Επιτροπή Αγώνα.
Σύμπτωση επαναλαμβόμενη όμως παύει να είναι σύμπτωση. «Πονηρές» τρικλοποδιές από το πουθενά έρχονται να ενισχύσουν την άποψη ότι ένα πανίσχυρο ακόμη σύστημα μέσα σε υπουργεία έχει τη δύναμη να μπλοκάρει επενδύσεις, έχοντας προσβάσεις στις διάφορες Επιτροπές Αγώνα. Και ίσως να μην είναι τυχαίο ότι δεν λέει να συνεδριάσει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) για να αποφανθεί πόσα επιτέλους αρχαία έχει το Ελληνικό, που με πρωτοβουλία του Αριστείδη Μπαλτά, προκατόχου της Λυδίας Κονιόρδου επιχειρήθηκε τον περασμένο Αύγουστο να χαρακτηριστεί στο μεγαλύτερο μέρος του αρχαιολογικός χώρος.
Πολλά πρόσωπα
Σαν άλλοι «χαμαιλέοντες» συγκεκριμένοι υπουργοί της κυβέρνησης συνεχίζουν να παίζουν με αρκετά πρόσωπα όταν πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις, ακολουθώντας την συνταγή του «λίγο απ' όλα», προκειμένου όσο αυτό είναι δυνατόν, να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι: Και η αριστερή πελατεία που ουδέποτε συμφιλιώθηκε με αυτές, όπως οι διάφορες Επιτροπές Αγώνα κατά του Ελληνικού, και οι δανειστές που χαίρονται βλέποντας την κυβέρνηση να αλλάζει ρητορική και να ομνύει στις αγορές και στις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και οι επενδυτές που ενώ αρχικά ταλαιπωρούνται, στο τέλος ικανοποιούνται όλα τους τα αιτήματα.
Στην πραγματικότητα, παρ' ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι απολήξεις του στον κρατικό μηχανισμό διανύουν φάση γενναίας ιδεολογικής μετάλλαξης, εντούτοις σκιές του παλιού τους εαυτού διακρίνει κανείς πολλές παντού.
Και αν το Ελληνικό θυμίζει ταινία σε slow motion, τι να πει κανείς για την επένδυση στην Αφάντου της Ρόδου που στις 29 Ιουλίου συμπληρώνει τρία χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός. Έκτοτε η επένδυση γίνεται μπαλάκι από τη μία υπηρεσία στην άλλη, όχι μόνο λόγω συντονισμού αλλά κυρίως επειδή κάποιες δυνάμεις στην κρατική μηχανή έχουν τη δύναμη να το μπλοκάρουν. Έπειτα από αρκετές παλινωδίες, όπως εισήγηση του Αλ. Φλαμπουράρη για γεωφυσική διασκόπηση της περιοχής προκειμένου να διαπιστωθεί αν πράγματι υπάρχουν αρχαία, την οποία όμως αρνήθηκε το υπουργείο Πολιτισμού, συντάχθηκαν τελικά δύο διαφορετικά μνημόνια συνεργασίας τα οποία και βρίσκονται στο γραφείο της κας Κονιόρδου. Ένα προτείνει να αναλάβουν το κόστος διενέργειας των εκσκαφών οι επενδυτές και ένα να το αναλάβει η πολιτεία (περίπου 1 εκατ. ευρώ), δίχως όμως ακόμη να έχει βρεθεί το σχετικό κονδύλι για την πληρωμή των αρχαιολόγων.
Ενδιαφέρον επίσης θα έχει η στάση που θα ακολουθήσει προσεχώς ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης για την πώληση του 17% της ΔΕΗ -μετά και την προκήρυξη από το ΤΑΙΠΕΔ πρόσκλησης για σύμβουλο- εναντίον της οποίας ανέμιζε μέχρι πρότινος τη δική του παντιέρα. Ενδιαφέρον θα έχει και αν τελικά θα τραβήξουν το σχοινί οι υπουργοί που διαφωνούν με την μεταβίβαση στο υπερ-Ταμείο μιας σειράς νέων ΔΕΚΟ, καθώς δημόσιες επιχειρήσεις όπως οι ΓΑΙΑΟΣΕ, Εγνατία Οδός, ΛΑΡΚΟ, ΕΑΣ, Ελ. Βενιζέλος (25%), και ΟΚΑΑ, συνεχίζουν να διχάζουν τους Χρ. Σπίρτζη, Δ. Παπαδημητρίου, Γ. Σταθάκη, και Μ. Κόλλια Τσαρουχά.
