Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου*
Ο στόχος για ξένες επενδύσεις ύψους 100 δισ. ευρώ μέχρι το 2020 είχε τεθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ήδη από το 2014 και είχε επικαιροποιηθεί το 2015 από τους υπουργούς της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου που έχουν χαρτοφυλάκια σχετικά με τις επενδύσεις.
Κοινός τόπος είναι λοιπόν πως η έλευση 100 δισ. ευρώ επενδυτικών κεφαλαίων αποτελεί τη μόνη αναγκαία και ικανή συνθήκη για την καταπολέμηση της ανεργίας και την αναστροφή του οικονομικού τέλματος που κυριαρχεί στην ελληνική οικονομία.
Για να πάρουμε μια εικόνα του μεγέθους αυτού, ας μελετήσουμε κάποια στοιχεία από την ετήσια έκθεση της Ernst & Young, για τις άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ε.Ε. δημιούργησαν περισσότερες από 350.000 θέσεις εργασίας. Στην Ελλάδα, οι άμεσες ξένες επενδύσεις το 2017 ανήλθαν σε 4 δισ. ευρώ, προσφέροντας 1.194 θέσεις εργασίας.
Είναι προφανές πως οι άμεσες ξένες επενδύσεις, ύψους 2 δισ. ευρώ το 2016 και 4 δισ. ευρώ το 2017, δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εγχώριας οικονομίας και της κοινωνίας που αναζητεί διεξόδους απέναντι στην ανεργία και την ημιαπασχόληση. Κάτι δεν γίνεται καλά.
Η κυβέρνηση πράττει τα τελείως απαραίτητα για να κρατάει ικανοποιημένους τους εταίρους και δανειστές, ψηφίζοντας μέτρα και μεταρρυθμίσεις τις οποίες ακολούθως δεν εφαρμόζει και τις παραπέμπει στις καλένδες. Θριαμβολογεί για τα υπέρμετρα πλεονάσματα που πετυχαίνει, τα οποία πολυδιαφημίζει στο εξωτερικό, και ταυτόχρονα υπόσχεται στους πάντες τα πάντα, στο εσωτερικό. Και μόλις αντιληφθεί πως τα πράγματα ζορίζουν, δημιουργεί αναφλέξεις, αυξάνει τη χαοτική εντροπία, έτσι ώστε να επιπλέει μέχρι να φτάσει στις εκλογές.
Ακόμα και το χρηματιστήριο ως προεξοφλητικός κερδοσκοπικός μηχανισμός αδυνατεί και αυτός να διακρίνει τις ευκαιρίες που θα μπορούσαν να υπάρχουν. Οι ξένοι επενδυτές, που κατέχουν πλέον το 67,5% της συνολικής κεφαλαιοποίησης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, το παρακολουθούν να κινείται σε ένα στενό εύρος τιμών με ημερήσιο τζίρο που απαξιώνει όλους όσοι δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην ελληνική αγορά κεφαλαίων και αναμένουν.
Όλοι βρίσκονται σε θέση αναμονής. Κάποιοι περιμένουν να δουν ποιες θα είναι οι κυβερνητικές κινήσεις μετά τον Αύγουστο του 2018. Κάποιοι άλλοι περιμένουν τις έμπρακτες αποδείξεις πως η κυβέρνηση θα πράξει αυτά για τα οποία έχει δεσμευτεί, όπως για παράδειγμα το πρότζεκτ του Ελληνικού και η συνέχιση του ανοίγματος της αγοράς στο θέμα της ενέργειας. Κάποιοι άλλοι περιμένουν τις εκλογές. Ο χρόνος που κυλάει επιβαρύνει το παρόν και υποσκάπτει το μέλλον.
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο, της Τετάρτης 18 Ιουλίου
