Η απόφαση της ΕΚΤ να εντάξει τα ομόλογα EFSF στην λίστα των αγορών της δικαιολογημένα προκάλεσε ως πρώτη αντίδραση τον ενθουσιασμό στο ΧΑ και τις τράπεζες.
Θα ήταν όμως περισσότερο φρόνιμο να είναι κανείς πιο προσεκτικός στην «ανάγνωσή» του.
Είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν τον τρόπο παρέμβασης της ΕΚΤ ότι πάντα κινείται με κριτήριο την πρόληψη των εξελίξεων για να είναι αποτελεσματική. Και αυτό θα πρέπει να καταλάβει κανείς ότι έκανε και χθες. Κινείται προληπτικά και αυτό σημαίνει ότι δημιουργεί ένα ενισχυτικό μαξιλάρι – περισσότερο σε επίπεδο κλίματος – για τις ελληνικές συστημικές τράπεζες.
Γιατί όμως; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι η διοίκηση της ΕΚΤ διαβλέπει νέα περίοδο αναταράξεων και προσπαθεί να ενισχύει την εικόνα των ελληνικών τραπεζών. Το γιατί μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να προκαλέσει τον υπερενθουσιασμό του ΧΑ μπορεί να ερμηνευθεί μόνο ως υπεραντίδραση στα όσα έχουν υποστεί οι τιμές των μετοχών τους μέχρι σήμερα.
Η αντίθετη ερμηνεία, αυτή που υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ με την κίνηση αυτή προετοιμάζει το κλίμα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και έτσι της επιστροφής στην κανονικότητα της χρηματοδότησης από την Φρανκφούρτη, μάλλον αδύνατη θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί από όπου και να προσπαθήσει να την στηρίξει κανείς. Στο δια ταύτα η κίνηση της ΕΚΤ σημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες όταν ολοκληρωθεί η αγορά των διαθέσιμων ομολόγων EFSF θα μπορέσουν καταγράψουν κέρδη από την πώληση αυτή και ταυτόχρονα να αποτυπώσουν στα βιβλία τους την αξία των υπολοίπων στην ονομαστική τιμή που αυτά θα πωληθούν στην ΕΚΤ.
Μαριάνθη Θεοδοσίου
Διαβάστε ακόμη:
