Του Γιώργου Φιντικάκη
Δρομολογημένη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα πρέπει να θεωρείται η πώληση μονάδων της ΔΕΗ, εφόσον φυσικά κλείσει η συμφωνία και στα υπόλοιπα θέματα, και αυτό που απομένει είναι να καθοριστεί ο χρόνος και το μείγμα των πακέτων που διατεθεί.
Απομένει να βρεθεί η χρυσή τομή στο ασφαλιστικό και στο εργασιακό την ελάφρυνση του οποίου η κυβέρνηση δέχεται σύμφωνα με πληροφορίες να "ανταλλάξει" με την πώληση κάποιων μονάδων, δίχως ωστόσο να είναι σαφές αν η τρόικα δέχεται παρόμοιο παζάρι ή απαιτεί να εφαρμοσθούν ως έχουν όλα όσα απαιτεί.
Επιστρέφοντας χθες από τις Βρυξέλλες ο Γιώργος Σταθάκης μετέφερε στις βαλίτσες του δύο μεγάλους πονοκεφάλους. Αφενός ποιό θα είναι το μείγμα των προς πώληση μονάδων της ΔΕΗ, αφετέρου πως θα περιορίσει τον αριθμό τους, καθώς και πως θα καταφέρει να σπρώξει όσο πιο μακριά γίνεται μέσα στο 2018 -ει δυνατόν και στο 2019- το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής τους.
Είναι ευνόητη η επιδίωξη της κυβέρνησης για παραπομπή σε βάθος χρόνου της έναρξης των πωλητηρίων, εκτός και αν το επιθυμούν και οι ίδιοι οι θεσμοί, ώστε να τα εφαρμόσουν αυτοί, που είναι και πιο πρόθυμοι (ΝΔ).
Στην ΔΕΗ πάντως δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις. Κύκλοι της επιχείρησης μιλώντας στο liberal.gr, εκτιμούν ότι τέτοιου είδους ανατροπές σαν αυτές που ζητούν οι δανειστές είναι επικίνδυνες για την βιωσιμότητα της εταιρείας, επισημαίνουν ότι είναι λάθος να συνδέεται η τυχόν πώληση μονάδων με την ανάγκη ρευστότητας της ΔΕΗ, και ευελπιστούν ότι το τελικό αποτέλεσμα θα διαμορφώσει ένα διαχειρίσμο επιχειρηματικά πλαίσιο. Επί ποδός βρίσκεται και η συνδικαλιστική παράταξη της ΓΕΝΟΠ, ο πρόεδρος της οποίας Γ. Αδαμίδης προειδοποίησε με γεγονότα 2014 (σσ: καταλήψεις, κλπ) εφόσον προχωρήσει η πώληση μονάδων.
Σεναριολογία στο φουλ
Στο δια ταύτα, και δίχως να αποκλείεται κάποιες από τις πληροφορίες να είναι αποτέλεσμα απλής φημολογίας, εντούτοις λέγεται ότι στο τραπέζι των συζητήσεων στις Βρυξέλλες συζητήθηκαν όλα τα πιθανά σχήματα : Από την αναβίωση του μοντέλου της "μικρής ΔΕΗ" και την πώληση πέραν του ενός πακέτων μονάδων με λιγνιτικές, υδροηλεκτρικές και φυσικού αερίου, έως την διάθεση πέραν των γηρασμένων και προς απόσυρση εργοστασίων, και των πλέον "φιλέτων". Δηλαδή εκτός των προς απόσυρση λιγνιτικών μονάδων Αμύνταιο 1 και 2, και των υδροηλεκτρικών Πουρνάρι 1 και 2 – τα ονόματα των οποίων φερεται όντως να έχουν πέσει στο τραπέζι – λέγεται ότι στο στόχαστρο των δανειστών μπήκαν και τα πλέον σύγχρονα εργοστάσια της ΔΕΗ, σαν την λιγνιτική Μελίτη 1 στη Φλώρινα, την φυσικού αερίου της Μεγαλόπολης στην Αρκαδία (εγκαίνια το 2015), και ένα από τα μεγαλύτερα υδροηλεκτρικά, εκείνο του Νέστου.
Άλλες πληροφορίες ανέφεραν ότι η ελληνική γραμμή άμυνας παραμένει η εκχώρηση μόνο λιγνιτικών σταθμών, δηλαδή στη βάση της απόφασης του Ευρωδικαστηρίου, ίσως και κάποιων υδροηλεκτρικών, (και επ' ουδενί φυσικού αερίου), καθώς επίσης ότι έχουμε αντιπροτείνει να διαθέσουμε και το φράγμα της Μεσοχώρας, που ακόμη δεν έχει τεθεί σε λειτουργία, λόγω των πολλών καθυστερήσεων και μιας σειράς δικαστικών εμπλοκών.
Σε ένα θολό ακόμη τοπίο, που προσφέρεται για μπόλικη σεναριολογία ακόμη και για σκόπιμη διοχέτευση πληροφοριών χωρίς πραγματική βάση, το μόνο βέβαιο είναι ότι στο στόχαστρο έχουν μπει και μονάδες που είχαν εξαιρεθεί από την "μικρή ΔΕΗ". Δηλαδή από το νόμο της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όπου και είχε ενταχθεί το 30% του δυναμικού της μητρικής εταιρείας, και που εν συνεχεία ακύρωσε ο πρώην υπ. Ενέργειας Π. Σκουρλέτης. Λίστα ωστόσο με ακριβή αριθμό προς πώληση μονάδων δεν φαίνεται να υπάρχει.
Βέβαιο επίσης είναι και ότι η πλευρά του κ. Σταθάκη έχει δεσμευθεί να απαντήσει στους δανειστές σε ένα εκτενές ερωτηματολόγιο με τα αναλυτικά χαρακτηριστικά όλου του στόλου της ΔΕΗ, όπως επίσης και ότι το προς πώληση πακέτο θα οριστικοποιηθεί στην Αθήνα, όταν επιστρέψει η τρόικα, και ανάλογα πάντα με την πρόοδο της συμφωνίας στα υπόλοιπα μέτωπα.
Λέγεται πάντως ότι το προς διάθεση χαρτοφυλάκιο που θα οριστικοποιηθεί φυσικά με την συμμετοχή της διοίκησης της ΔΕΗ όταν θα έρθει εκείνη η ώρα, θα είναι κάτω του 40% του λιγνιτικού και υδροηλεκτρικού δυναμικού της ΔΕΗ, το οποίο και είχαν αρχικά ζητήσει οι δανειστές.
