Η βιωσιμότητα των παραγωγικών επιχειρήσεων πλήττεται βαθιά από τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές ενέργειας που συμπαρασύρουν το παραγωγικό κόστος, παρά το ότι σε ορισμένες περιπτώσεις φαίνεται να αυξάνεται ο τζίρος των επιχειρήσεων.
Η αναστολή μόνο των ΥΚΩ είναι ευπρόσδεκτο μεν μέτρο, αλλά ούτε καν πλησιάζει στην αντιμετώπιση του πρωτοφανούς προβλήματος. Οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μία μετά την άλλη λαμβάνουν μέτρα στήριξης της παραγωγής τους, με μειώσεις ή και εξάλειψη φόρων και χρεώσεων καθώς και με άλλα μέτρα, περιλαμβανομένων και παρεμβάσεων στη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Στις χώρες αυτές, υφίστανται σε μεγάλη έκταση διμερείς μεσοπρόθεσμες συμβάσεις για τη βιομηχανία αλλά και τις λοιπές επιχειρήσεις που μετριάζουν σημαντικά το πρόβλημα. Μέσα από τα κονδύλια για την πράσινη μετάβαση χρηματοδοτείται επίσης επιτυχώς το net metering για τη βιομηχανία, ενώ στη χώρα ισχύει θεωρητικά και μερικώς η ίδια δυνατότητα (χωρίς χρηματοδότηση), αλλά προσκρούει σε τεχνικά κολλήματα τα οποία θα μπορούσε να είναι αντιμετωπίσιμα, υπό την προϋπόθεση της σχετικής βούλησης και προτεραιότητας.
Στη βιομηχανία αντιπροτείνεται το λεγόμενο “Green pool”, ένα ασαφές concept το οποίο είναι άγνωστο αν θα αντιμετωπίσει το ζήτημα και ακόμα πιο αβέβαιο σε πόσο χρόνο, την ώρα που βρισκόμαστε στη χειρότερη καταιγίδα που έζησε η βιομηχανία.
Όποιος μπει στον κόπο να συνομιλήσει με μικρομεσαίες παραγωγικές επιχειρήσεις, θα αντιληφθεί ότι οι στιγμές που ζουν είναι χειρότερες και από την προηγούμενη δεκαετή κρίση, χειρότερες και από τα capital controls, χειρότερες και από την πανδημική κρίση.
Σε καμία από τις εν λόγω προηγούμενες κρίσεις δεν ένιωσαν οι επιχειρήσεις μια τόσο ασύμμετρη απειλή που από τη μία μέρα στην άλλη εκτοξεύει το κόστος λειτουργίας τους και απειλεί ευθέως τη βιωσιμότητά τους, με αμέτρητες δυνητικές επιπτώσεις όσον αφορά την κοινωνική συνοχή αλλά και την πορεία της οικονομίας, της ανάκαμψης και των εξαγωγών.
Η πραγματικότητα αυτή πρέπει να γίνει άμεσα αντιληπτή από όλους πριν είναι αργά. Η αντιμετώπιση του προβλήματος του κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία συνιστά ιστορική ευθύνη για την προστασία του παραγωγικού ιστού της χώρας και των θέσεων εργασίας.
* Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας και μέλος του ΔΣ «Ελληνική Παραγωγή – Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη»
