Του Γιώργου Φιντικάκη
Έξαρση σε λαθρεμπόριο, πειραγμένες αντλίες και φοροδιαφυγή που φτάνει τα 20 εκατ. ευρώ το χρόνο, διαπιστώνουν παράγοντες μεγάλων εταιρειών στην αγορά του υγραερίου κίνησης, ζητώντας από την πολιτεία την άμεση λήψη μέτρων.
Ο “πυροκροτητής” για αυτή την έξαρση στο λαθρεμπόριο δεν ήταν παρά η αύξηση από την 1η Ιανουαρίου των φόρων, γεγονός που σε συνδυασμό με την απουσία ελέγχων, είχαν σαν αποτέλεσμα, όπως καταγγέλλουν οι ίδιες πηγές, οι επιτήδειοι να κάνουν πάρτι.
Τα κρούσματα είναι πολλά και αφορούν καταρχήν την κλοπή στις αντλίες, όπου οι επιτήδειοι παρεμβαίνουν σε αυτές με διάφορους τρόπους, ενώ έτερη διαδεδομένη μέθοδος είναι η πώληση βιομηχανικού υγραερίου ως κίνησης, καθώς το πρώτο έχει χαμηλότερη φορολογία. Σημειωτέον ότι πάνω από το 20% του υγραερίου κίνησης που πωλείται στην Ελλάδα προέρχεται από παράνομες παραδόσεις υγραερίου βιομηχανίας. Το αυτό συμβαίνει και με το λαθρεμπόριο υγραερίου θέρμανσης, καθώς κοστίζει 0,21 ευρώ το λίτρο χαμηλότερα από το υγραέριο κίνησης.
Επτά μαύρες τρύπες
Όπως και με τα υπόλοιπα καύσιμα, έτσι και με το υγραέριο κίνησης, οι “μαύρες τρύπες” είναι πολλές. Καταρχήν στην αλυσίδα που προμηθεύει με υγραέριο κίνησης δεν υπάρχει εγκατεστημένο σύστημα εισροών-εκροών. Ούτε υπάρχει φορολογικός μηχανισμός συνδεδεμένος με τον διανομέα στα πρατήρια υγραερίου κίνησης σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα πρατήρια υγρών καυσίμων, στα οποία αυτό έχει επιβληθεί εδώ και καιρό, πολύ πριν την εγκατάσταση του συστήματος εισροών-εκροών. Έπειτα, το τελευταίο διάστημα έχουν ψηφιστεί μέτρα που δημιουργούν υψηλή γραφειοκρατία με περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Τέτοια είναι η κατάργηση υποχρέωσης ετήσιου ελέγχου τελωνείων (ΦΕΚ 2100 Β 7/7/2016), όπως και η υποχρεωτική αναγραφή σε ετήσιες καταστάσεις που υποβάλλονται στα τελωνεία αριθμών διασάφησης και για τα βιομηχανικά υγραέρια. Τέλος, όπως συμβαίνει και με τα άλλα καύσιμα, έτσι και με το υγραέριο, απουσιάζουν οι έλεγχοι, με μόνιμη επιχειρηματολογία εκ μέρους της πολιτείας την έλλειψη πόρων, μέσων, και ανθρώπινου δυναμικού (π.χ. Τελωνεία, Μετρολογία, Γενική Γραμματεία Εμπορίου, ΚΕΔΑΚ κ.λπ.). Το παζλ συμπληρώνει η έλλειψη καταρτισμένων στο αντικείμενο ελεγκτών, και το γεγονός ότι οι περισσότεροι τύποι αντλιών επιδέχονται εύκολα παρεμβάσεις, ενώ με διπλές πλακέτες παρακάμπτονται και τα υποτυπώδη συστήματα ελέγχου.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες, το πρόβλημα εντοπίζεται περισσότερο σε κάποια φθηνά πρατήρια. Σύμφωνα πάντα με τα όσα υποστηρίζουν στελέχη μεγάλων εταιρειών, οι επιτήδειοι πωλούν το υγραέριο σε τόσο χαμηλή τιμή, που δεν δικαιολογεί ούτε καν το να μεταφερθεί το καύσιμο από τα διυλιστήρια στο σημείο πώλησης -πολλώ δε μάλλον να προκύψει νόμιμο κέρδος για την εταιρεία και τον πρατηριούχο.
Τι προτείνουν οι νόμιμες επιχειρήσεις
Οι λύσεις που προτείνουν οι νόμιμες επιχειρήσεις είναι:
- Εφαρμογή φορολογικού μηχανισμού, δηλαδή αυτόματη έκδοση αποδείξεων λιανικής πώλησης και για τις αντλίες υγραερίου (με ποσότητα λίτρα και τιμή, όπως ισχύει και στα υγρά καύσιμα).
- Αποτελεσματική σφράγιση των αντλιών, ώστε να μην επιδέχονται επεμβάσεις από τους επιτήδειους.
- Άμεση ένταξη του υγραερίου κινητήρων στο σύστημα εισροών-εκροών.
- Ενεργοποίηση ελεγκτικών μηχανισμών σε ένα κλάδο που γνώρισε μεγάλη και απότομη αύξηση τα τελευταία χρόνια.
- Αφαίρεση άδειας λειτουργίας από τα πρατήρια στα οποία διαπιστώνεται «παρέμβαση» (π.χ. με ηλεκτρονικούς μηχανισμούς) στη λειτουργία των αντλιών, ή αποδεικνύεται ότι εφοδιάζονται με υγραέριο θέρμανσης αντί για κίνησης.
- Αυστηρές ποινές για τις εταιρείες εμπορίας υγραερίου και μεταφορείς που αποδεικνύεται ότι εφοδιάζουν τα πρατήρια με υγραέριο θέρμανσης αντί για κίνησης, αλλά και για τις βιομηχανίες.
Photo by SOOC
