Του Γιώργου Φιντικάκη
Τα χαρτιά της αναμένεται να ανοίξει εντός της εβδομάδας η κυβέρνηση για την προβληματική ΛΑΡΚΟ, κίνηση που θα αποτελέσει πρόκριμα και για άλλες κρατικές επιχειρήσεις σε ημιθανή κατάσταση.
Η απόφαση θα προβλέπει ένταξη της μεταλλουργίας στο πτωχευτικό δίκαιο, δηλαδή εκκαθάριση εν λειτουργία και εν συνεχεία πώληση των περιουσιακών της στοιχείων, απαλλαγμένων από τα χρέη. Σκοπός είναι η διάσωση του υγιούς κομματιού και των 1.200 εργαζομένων που ναι μεν θα παραμείνουν στην νικελοβιομηχανία, αλλά με όρους που θα αποφασίσει ο νέος της ιδιοκτήτης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα σημερινά πλουσιοπάροχα επιδόματα.
Το κεφάλαιο ΛΑΡΚΟ δεν είναι παρά ένα πρώτο τεστ. Το κράτος συνεχίζει να κάνει τον «επιχειρηματία» σε πλειάδα οργανισμών και προβληματικών ΔΕΚΟ επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό με πάνω από 1 δισ. ευρώ τον χρόνο, δίχως ακόμη να έχουν ληφθεί δραστικές αποφάσεις. Στη λογική αυτή η χρεοκοπημένη μεταλλουργία θα αποτελέσει ένα crash test για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να βάλει οριστικά τέλος σε καταστάσεις και νοοτροπίες του παρελθόντος που εξέθρεψε ο διαπαραταξιακός λαϊκίστικος κρατικισμός και οι οποίες υπάρχουν σε εμβληματικούς τομείς, όπως στις αμυντικές βιομηχανίες (ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΕΑΒ), στα ΕΛΤΑ, στον ΟΑΣΑ και αλλού.
Η ΛΑΡΚΟ ωστόσο είναι μακράν η πιο άρρωστη κατάσταση. Χρωστά παντού αλλά συνεχίζει αμέριμνα να μοιράζει επιδόματα γαλοπούλας και οβελία μαζί με δωρεάν σπίτια με φως, νερό, τηλέφωνο σε εργαζόμενους, όπως και να ζει σε βάρος της ΔΕΗ, δηλαδή του μεγαλύτερου πιστωτή της (350 εκατ. ευρώ), η οποία έχει ορίσει την 17η Φεβρουαρίου ως την τελευταία προθεσμία για να έχει εξευρεθεί λύση.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, οι οφειλές της μεταλλουργίας ανέρχονται σε 550 εκατ. ευρώ (350 εκατ. σε ΔΕΗ, 30 εκατ. σε Τρ. Πειραιώς, 20 εκατ. σε ΕΦΚΑ, 70-80 εκατ. σε παλαιά ΛΑΡΚΟ, δεκάδες εκατ. ευρώ σε προμηθευτές κλπ), χωρίς σε αυτά να συνυπολογίζονται τα 136 εκατ. ευρώ των κρατικών ενισχύσεων που καλείται να επιστρέψει στο Δημόσιο, καθώς έχουν θεωρηθεί παράνομες έπειτα από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Τον τόνο δίνουν οι συνεχείς ελλείψεις υλικών, οι περικοπές των εξόδων συντήρησης, οι εκβιασμοί από τους πελάτες της κι όλα αυτά σε μια επιχείρηση όπου ακόμη και σήμερα δεν έχει γίνει καμία περικοπή μισθών, (φτάνουν μέχρι και τα 73.000 ευρώ το χρόνο για όσους έχουν πολυετή προϋπηρεσία), ενώ ο κανονισμός προβλέπει ακόμη και πριμ «ετοιμότητας» για να βρίσκονται πάντα κάποιοι εργαζόμενοι σε κατάσταση επιφυλακής τα Σαββατοκύριακα.
Σε αυτό το περιβάλλον, που επειδή οι πελάτες της ΛΑΡΚΟ πιέζουν για ολοένα και μεγαλύτερες εκπτώσεις, εκείνη πουλά πλέον το νικέλιο σε τιμές κάτω των διεθνών του τιμών, δηλαδή στα περίπου 12.000 δολάρια / τόνο, έναντι περίπου 13.000 δολ., η κυβέρνηση αναμένεται να ανακοινώσει, εκτός απροόπτου εντός εβδομάδας, την ένταξη της επιχείρησης σε καθεστώς εκκαθάρισης εν λειτουργία.
Αμέσως μόλις η εταιρεία υπαχθεί στις διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα, θα προχωρήσει το παλαιό σχέδιο που είχε συμφωνηθεί το 2014 με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη διενέργεια δύο ξεχωριστών διαγωνισμών σχετικά με την ιδιόκτητη περιουσία της εταιρείας και τα δημόσια πάγια που της έχουν εκχωρηθεί. Στόχος είναι οι δύο αυτοί διαγωνισμοί να τρέξουν παράλληλα, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα σε όποιον επενδυτή πλειοδοτήσει στον πρώτο, να πλειοδοτήσει και στον δεύτερο.
Εφόσον νικητής και των δύο διαγωνισμών είναι η ίδια εταιρεία, τότε αυτή θα αναλάβει την ΛΑΡΚΟ καθαρή από υποχρεώσεις, μαζί με τα κοιτάσματα που η τελευταία εκμεταλλεύεται σε νικέλιο και άλλα μεταλλεύματα. Στο σενάριο που υπάρξουν δύο διαφορετικοί πλειοδότες, τότε ναι μεν οι δραστηριότητες της ΛΑΡΚΟ θα συνεχιστούν όπως είναι σήμερα ωστόσο το τοπίο όσον αφορά στις συνέργειες γίνεται πιο δύσκολο.
Περιθώρια πάντως δεν υπάρχουν. Το διαμήνυσε με συνέντευξη του στα ΝΕΑ Σαββατοκύριακο ο επικεφαλής της ΔΕΗ Γιώργος Στάσσης. «Δώσαμε στη ΛΑΡΚΟ απόλυτη ημερομηνία συμμόρφωσης τη 17η Φεβρουαρίου. Προσημειώσαμε ένα λιγνιτικό πεδίο, για την ακρίβεια. Αυτό έχει αξία 15 εκατ. ευρώ και καλύπτει τις οφειλές της μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου. Το χρέος της μέχρι τότε θα έχει φτάσει τα 355-360 εκατ. ευρώ, δεν γίνεται όλη η Ελλάδα να εργάζεται για τη ΛΑΡΚΟ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ.
Το τέλος σε αυτό τον «θαυμαστό κόσμο» της ΛΑΡΚΟ θα στείλει ένα μήνυμα γεμάτο συμβολισμούς και με πολλούς αποδέκτες.
Και αυτό καθώς η ΛΑΡΚΟ είναι μακράν ο πιο χαρακτηριστικός θύλακας «ελληνικής Σοβιετίας», που στην 57χρονη ιστορία της έχει ζήσει μια χρεοκοπία, τρεις αναδιαρθρώσεις, και παρά την πληθώρα των κρατικών ενέσεων που έχει δεχθεί, αντί να εξυγιανθεί, βρίσκεται μόνιμα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αν παραμένει εδώ και χρόνια εν ζωή, είναι επειδή οι εκάστοτε βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, έβαζαν το πολιτικό κόστος πάνω από το καλό του φορολογούμενου και της οικονομίας.
Η αναδιάρθρωση της μεταλλουργίας θα στείλει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να βάλει τέλος σε αρρωστημένες καταστάσεις τις οποίες εξέθρεψαν κατά το παρελθόν κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων. Τέτοια είναι και η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προτίμησε να διατηρεί επί πέντε ολόκληρα χρόνια την ΛΑΡΚΟ ως ένα άλλο κρατικό «ζόμπι» αντί να επιτρέψει την είσοδο σε αυτήν ιδιωτικών κεφαλαίων.
