Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τις ΑΜΚ και τις ομολογιακές εκδόσεις των τραπεζών

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τις ΑΜΚ και τις ομολογιακές εκδόσεις των τραπεζών

Η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς, που ολοκληρώθηκε τον περασμένο Απρίλιο έφτασε στα 1,38 δισ. ευρώ, τη στιγμή που η υπερκάλυψη του book building στο εξωτερικό ξεπερνούσε τα 6 δισ. ευρώ.

Η έκδοση ομολόγου της Τράπεζας με αξιολόγηση Ca από την Moody’s και CCC- από την S&P, συγκέντρωσε 600 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 8,75%, ενώ το σύνολο της προσφοράς υπερέβη τα 2,25 δισ. ευρώ.

Η πρώτη απολύτως δικαιολογημένη ερώτηση είναι για ποιο λόγο, η Τράπεζα Πειραιώς δεν άντλησε το σύνολο των κεφαλαίων, που πέτυχε να προσελκύσει τόσο στην ΑΜΚ. Στη διαδικασία της ΑΜΚ της Τραπέζης Πειραιώς, δεν ήταν δυνατόν να αντληθούν περισσότερα κεφάλαια, από αυτά που είχαν εγκριθεί από το Γενική Συνέλευση των μετόχων, με βάση τον αριθμό των νέων μετοχών. Έτσι όση και να ήταν η υπερκάλυψη, το ύψος των αντλούμενων κεφαλαίων ήταν δεδομένος.

Η δεύτερη ερώτηση είναι, ότι αφού υπήρχαν τα μηνύματα της υπερκάλυψης από το εξωτερικό μέσω των διερευνητικών κινήσεων των συμβούλων της έκδοσης UBS και Goldman Sachs, γιατί δεν υπήρξε πρόνοια για μεγαλύτερη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς.

Οι όροι της ΑΜΚ της Τράπεζας, αποτελούσαν μια συμφωνία ισορροπίας και συμβιβασμού ανάμεσα στους υπάρχοντες στρατηγικούς επενδυτές, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τις εποπτικές αρχές. Η συμφωνία αφορούσε τη μείωση των ποσοστών του ΤΧΣ, τη διατήρηση ή αύξηση του ποσοστού των υπαρχόντων μεγαλομετόχων και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των μικρομετόχων εσωτερικού. Οπότε η επιλογή της μεγαλύτερης ΑΜΚ, θα ανέτρεπε αυτούς τους συσχετισμούς και τις ισορροπίες.

Άλλωστε αν υπήρχε η θεωρητική δυνατότητα διάθεσης μεγαλύτερου αριθμού μετοχών, τότε θα υπήρχε μια ριζική μεταβολή των επενδυτικών αριθμοδεικτών, όπως για παράδειγμα του ROE, που θα ανέτρεπε την ελκυστικότητα της συμμετοχής στη συγκεκριμένη ΑΜΚ, αφού θα άλλαζαν οι όροι και οι προσδοκίες.

Η τρίτη ερώτηση είναι, για ποιο λόγο η Τράπεζα Πειραιώς δεν άντλησε το σύνολο των 6 δισ. ευρώ που της προσφέρθηκαν στην ομολογιακή έκδοση, με δεδομένο το γεγονός ότι είναι γνωστό ότι η τράπεζα θα προχωρήσει και σε επόμενη ομολογιακή έκδοση.

Η απάντηση που δίνεται είναι αντίστοιχη των απαντήσεων που δίνει και το Υπουργείο Οικονομικών για τις υπερκαλύψεις των δικών του εκδόσεων των Ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου. Και δεν είναι άλλη από τη διεθνή πρακτική, που λέει ότι «παίρνω πάνω από το τραπέζι, μόνο όσα έχω ζητήσει και όχι όσα μου προσφέρουν». Διότι σε διαφορετική περίπτωση φαίνεσαι, αναξιόπιστος, ευάλωτος και επικίνδυνος, με αποτέλεσμα στην επόμενη παρτίδα, δηλαδή στην επόμενη ομολογιακή έκδοση, οι επενδυτές να σε βλέπουν με μισό μάτι και να δυσπιστούν για τις προθέσεις σου.

Μια ακόμα ερώτηση είναι αυτή του επιτοκίου της τάξης του 8,75% που συνοδεύει την  ομολογιακή έκδοση. Το επιτόκιο είναι υψηλό, ειδικά σε ένα περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων, με τα επιτόκιο ταμιευτηρίου να βρίσκεται κοντά στο 0% και τα επιτόκια δανεισμού, να υπολείπονται αυτού του 8,75%. Πώς μπορεί να βγάλει κέρδος η τράπεζα από μια οποιαδήποτε τραπεζική συναλλαγή, όταν η ίδια δανείζεται με 8,75%;

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το νεοεκδοθέν ομόλογο προσθέτει κεφαλαιακή επάρκεια 1,4 μονάδων βάσης στην Τράπεζα. Δεν έχει ημερομηνία λήξης, έχει προαιρετική μη σωρευτική αναστολή κουπονιών, ενώ το write-down του αρχικού κεφαλαίου ενεργοποιείται εάν και εφόσον ο δείκτης CET1 υποχωρήσει κάτω από το 5,125%.

Ούτως ή αλλιώς αυτού του είδους τα ομόλογα χρησιμοποιούνται στις προσπάθειες των τραπεζών να μειώσουν τα NPEs που βρίσκονται στον ισολογισμό τους και να τα μετατοπίσουν στους servicers. Θα μπορούσαμε να πούμε δηλαδή, ότι είναι είδος «ομολόγων ειδικού σκοπού».

Οι απαντήσεις που αποπειραθήκαμε να δώσουμε, είναι σίγουρο ότι δε θα ικανοποιήσουν τους επενδυτές που επιμένουν και αναμένουν το πρόβλημα του συστημικού τραπεζικού κλάδου, να λυθεί μέσα σε μια νύκτα. Αυτό είναι αδύνατο, διότι το τραπεζικό, είναι ένα πολυπαραγοντικό σύστημα με αρκετές μεταβλητές και πολλούς αγνώστους.

Ένα σύστημα που ισορροπεί ανάμεσα στους μετόχους, τους ομολογιούχους, τους δανειολήπτες, τους αποταμιευτές, τους κακοπληρωτές, τα ευπαθή νοικοκυριά, τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, τις εποπτικές αρχές και την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική.

Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.