Ο γολγοθάς των μεταβιβάσεων ακινήτων και ο χορός με το lockdown

Ο γολγοθάς των μεταβιβάσεων ακινήτων και ο χορός με το lockdown

Η υπόθεση με τις μεταβιβάσεις ακινήτων, εν μέσω κορονοϊού, παραπέμπει στη γνωστή ιστορία του Δημήτρη Ψαθά ​«​η τσάντα και το τσαντάκι​»​. Με τη διάσημη δηλαδή, κυρία του λεωφορείου που ανοίγει την μεγάλη τσάντα, βγάζει το μικρό τσαντάκι, κλείνει την μεγάλη τσάντα, ανοίγει το μικρό τσάντακι, βάζει μέσα τα ρέστα, κλείνει το μικρό τσαντάκι, ανοίγει την μεγάλη τσάντα, βάζει μέσα το μικρό τσαντάκι και κλείνει την μεγάλη τσάντα.

Δεν πρόκειται για μια από τις συνήθεις δημοσιογραφικές υπερβολές: όσοι έχουν επιχειρήσει το τελευταίο διάστημα να μεταβιβάσουν ακίνητο, βρίσκονται αντιμέτωποι με εμπόδια που είναι κρυμμένα το ένα μέσα στο άλλο, με αποτέλεσμα εάν τα deals δεν τινάζονται στον αέρα να απαιτούν την ιώβεια υπομονή των συμβαλλομένων.  

Το πρόβλημα ήταν έκδηλο εδώ και καιρό, καθώς, σε πολλές περιπτώσεις, μία μεταβίβαση ενός ακινήτου ενδεχομένως να απαιτούσε έως και 6 μήνες για να ολοκληρωθεί. Η πανδημία όμως, και τα αλλεπάλληλα «άνοιξε-κλείσε», που είναι απαραίτητα για τον περιορισμό του υγειονομικού κινδύνου, αλλά δημιουργούν σοβαρές παρενέργειες, έχουν χειροτερέψει την κατάσταση. Από τη στιγμή δηλαδή, που ξέσπασε η πανδημία, πωλητές και αγοραστές βρέθηκαν αντιμέτωποι με δημόσιες υπηρεσίες και τμήματα κεφαλαίου των ΔΟΥ, που υπολειτουργούν λόγω της τηλεργασίας και της εκ περιτροπής εργασίας.  

Επιστέγασμα αυτών; Τα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, βάσει των οποίων έμμισθα, άμισθα υποθηκοφυλακεία, πάσης φύσεως κτηματολογικά γραφεία και υποκαταστήματα  της Ελληνικό Κτηματολόγιο κατεβάζουν ρολά.

Ίσως όμως, όπως λένε στην αγορά, να έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα οι υπηρεσίες αυτές να λειτουργήσουν με ραντεβού, δεδομένου ότι το real estate ανήκει στις ελάχιστες δραστηριότητες της οικονομίας που επέδειξαν ανθεκτικότητα τον τελευταίο δύσκολο χρόνο της πανδημίας

Και όχι μόνο αυτό, καθώς όσοι έχουν κοπιάσει για να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, όπως η βεβαίωση μηχανικού και η βεβαίωση ΤΑΠ, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις ερμητικά κλειστές πόρτες των υποθηκοφυλακείων. Αποτέλεσμα; Η αβεβαιότητα να εντείνεται αφού κανείς δεν γνωρίζει πότε θα ανοίξουν ξανά τα υποθηκοφυλακεία, ενώ όταν αυτά επαναλειτουργήσουν οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να προχωρήσουν στην εξασφάλιση των αναγκαίων βεβαιώσεων (μηχανικού και ΤΑΠ) για τις οποίες μπορεί να απαιτηθούν μέχρι και 20 ημέρες!  

Το αλαλούμ αυτό δεν είναι παρά το κερασάκι στην τούρτα του Γολγοθά των μεταβιβάσεων. Ακόμη και όταν λειτουργούσαν τα υποθηκοφυλακεία, μία αγοραπωλησία απαιτούσε γερά νεύρα. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η έκδοση Κωδικού Αριθμού Εθνικού Κτηματολογίου (ΚΑΕΚ), που απαιτεί επίσκεψη στο κατά τόπους κτηματολογικό γραφείο, αλλά μόνο-και ορθώς- κατόπιν ραντεβού, το οποίο όμως, «κλεινόταν» -πριν το νέο lockdown- με καθυστέρηση πολλών μηνών.   

Η συνεισφορά στα κρατικά έσοδα από τις μεταβιβάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αρκεί να ληφθεί υπόψη ότι το 2019, μια καλή χρονιά για την κτηματαγορά, άγγιξαν τα 500 εκατ. ευρώ. Σήμερα, έστω κι ένα μικρό κλάσμα των εισπράξεων αυτών εάν κατέληγε στα δημόσια ταμεία, η συμβολή θα ήταν σημαντική.