Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Πάνω στα αποκαΐδια χτίζει η κυβέρνηση την επόμενη μέρα της. Τη δική της επόμενη μέρα, και όχι των πληγέντων που έχασαν παιδιά μάνες και συζύγους. Σε μία προσπάθεια να αναδιαταχθεί και μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις αποφάσισε να ανοίξει τη βεντάλια των επιδομάτων, τα οποία χαρακτηρίστηκαν «καραμελίτσες» από τους ανθρώπους που ακόμα δεν έχουν συνέλθει από τις απώλειες των ανθρώπων τους.
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι συμπολίτες μας χρειάζονται άμεση οικονομική βοήθεια, αλλά μην γελιόμαστε, αυτό που θέλουν είναι μία απάντηση από τους κυβερνώντες γιατί φθάσαμε εδώ. Γιατί οδήγησαν τους ανθρώπους στο θάνατο, στέλνοντας τους στα στενά του Ματιού. Γιατί η κρατική μηχανή παραμένει ακόμα ανύπαρκτη, μεγεθύνοντας τον πόνο τους, αφού χρειάζεται να κάνουν βόλτες πότε στο Σχιστό και πότε στο Γουδί για να δώσουν DNA.
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν κινούνται στη βάση του αυτονόητου που θα μπορούσε να προσφέρει στους πληγέντες. Ωστόσο τα ποσά των πέντε, έξι ή οκτώ χιλιάδων ευρώ δεν καλύπτουν τις απώλειες που έχουν υποστεί. Έχασαν τα σπίτια τους,τα ρούχα, τις οικοσκευές, τα αυτοκίνητα τους. Με τα ποσά αυτά δεν ξαναχτίζει τη ζωή του κανένας. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να ξαναζήσει κάποιος σε αυτές τις περιοχές;
Είναι απορίας άξιο μάλιστα το πώς η κυβέρνηση σκέφθηκε να προσθέσει την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, όταν χιλιάδες κάτοικοι έχουν κατεστραμμένα σπίτια. Αλήθεια θα τους ζητούσαν να πληρώσουν για κάτι που δεν έχουν πια;
Ακόμα και με τα υπόλοιπα επιδόματα που παρέχει η κυβέρνηση κάποιος μπορεί να φθάσει να λάβει ποσά της τάξης των 15.000 ή 20.000 ευρώ στην καλύτερη. Ποσά τα οποία δεν χτίζουν ούτε γκαρσονιέρα. Αλλά δυστυχώς πάνω στα καμένα επιχειρείται η αναδιάταξη της κυβέρνησης.
Με προσλήψεις σε φορείς του δημοσίου, με μεταγραφές σε πανεπιστήμια και επιδόματα 1.000 ευρώ για τα ανήλικα παιδιά των πληγέντων μέχρι να ενηλικιωθούν δεν επουλώνονται πληγές.
Πριν ολοκληρωθεί λοιπόν η καταμέτρηση των νεκρών, η καταμέτρηση των ζημιών η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα πακέτο μέτρων. Θα αρκούσε για αρχή μία πρώτη οικονομική βοήθεια έτσι ώστε οι πληγέντες να προμηθευτούν είδη πρώτης ανάγκης και εν συνεχεία και προφανώς άμεσα να προσπαθήσει να ανοικοδομήσει τους οικισμούς που καταστράφηκαν. Που καταστράφηκαν εξαιτίας της ανυπαρξίας του κρατικού μηχανισμού που δεν είχε και δεν έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων. Και που ενδεχομένως μέσα στο καλοκαίρι να ξαναζήσουμε παρόμοιες καταστάσεις.
Ο κ. Τζανακόπουλος είπε ακόμα πως η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου είναι αρχική και πως η Ελληνική Πολιτεία δεσμεύεται ότι τα επιπλέον έξοδα που απαιτούνται για την πλήρη αποκατάσταση των πληγεισών περιοχών θα καλυφθούν στο σύνολο τους από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Ωστόσο, με βάση και τα τελευταία στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, το ΠΔΕ υποεκτελείται, είναι επί της ουσίας ανύπαρκτο. Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος τα υπερπλεονάσματα δημιουργούνται και από την περικοπή του προγράμματος.
Θα πρέπει να επαναλάβουμε ότι τα χρηματικά ποσά σε αυτή τη δύσκολη στιγμή είναι σημαντικά αλλά δυστυχώς δεν επαρκούν. Οι συμπολίτες μας έχασαν τα πάντα και ίσως η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να επιχειρήσει να αποκτήσει οφέλη από τη διανομή «μερισμάτων». Οι πληγέντες χρειάζονται σπίτια για να μείνουν και όχι κατασκηνώσεις. Δεν χρειάζονται «δομές» μεταναστευτικές, ούτε κοντέινερ.
Ευτυχώς, αυτό που διαπιστώνουμε τις δύσκολες αυτές μέρες από τους ανώνυμους πολίτες αλλά και τους επιχειρηματίες ενδεχομένως να αποτελέσουν τη σωτηρία των πληγέντων. Να ξεπεράσουν τον Γολγοθά μέσα από τη φιλανθρωπία τους. Διότι μία ακόμα σύνταξη δεν φτάνει.
