Του Θανάση Παπαδή
Επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης οι μισθοί μειώθηκαν περαιτέρω, το χρέος αυξήθηκε, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές διογκώθηκαν, εφαρμόστηκαν τα περισσότερα αναγκαστικά μέτρα από την εφορία που έχουν επιβληθεί ποτέ, ενώ οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές ανήλθαν στα υψηλότερα επίπεδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας αναλογικά με το ΑΕΠ. Οι καταθέσεις κατέρρευσαν.
Οι κάνουλες χρηματοδότησης από τις τράπεζες έσφιξαν ακόμη περισσότερο, ενώ ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε λόγω υπογεννητικότητας και brain drain. Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί να εορτάζει από σήμερα την «έξοδο» από τα μνημόνια και να... χλευάζει τις εκτιμήσεις ότι η σημερινή διακυβέρνηση κόστισε στην ελληνική οικονομία ένα ποσό της τάξεως των 86 δισ. έως 200 δισ. ευρώ.
Τα έργα επί των ημερών του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του αποτυπώνονται ξεκάθαρα στα ακόλουθα στατιστικά ευρήματα:
1. Το «παραμύθι» των πρωτογενών πλεονασμάτων που πουλάει η κυβέρνηση έχει δράκο: Η αναλογία των φορολογικών εσόδων αλλά και των ασφαλιστικών εισφορών ως προς το ΑΕΠ έχει γίνει η επαχθέστερη ιστορικά επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης. Τρανή απόδειξη ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι «ματωμένα», είναι τα ακόλουθα στοιχεία:
a. Η αναλογία των φόρων ως προς το ΑΕΠ ήταν 25,4% το 2014 και εκτοξεύτηκε το 2017 στο 27,5%.
b. Η αναλογία των ασφαλιστικών εισφορών ως προς το ΑΕΠ ήταν 13,5% το 2014 και ανήλθε στο 14,6% το 2017. Και τα δύο ποσοστά αναμένεται να αυξηθούν περαιτέρω, καθώς είναι προγραμματισμένες και νέες αυξήσεις φόρων και νέες αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών.
2. Το υπόλοιπο των τραπεζικών καταθέσεων όταν ανέλαβε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν 212,3 δισ. ευρώ. Πτωτικός ρυθμός υπήρχε και πριν από το 2015, αλλά είχε συγκρατηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό καθώς είχε αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη ικανοποιητικά. Έτσι, ενώ από το 2013 στο 2014 η μείωση του υπολοίπου των καταθέσεων ήταν μόλις 6,6 δισ. ευρώ (με τον Αλέξη Τσίπρα να παραλαμβάνει τη χώρα με καταθέσεις 212,3 δισ. ευρώ), το 2015 έκλεισε με τις καταθέσεις να βουλιάζουν στα 163,4 δισ. ευρώ.
Μέσα σε μια χρονιά χάθηκε περίπου το ένα τέταρτο των καταθέσεων, ενώ από τότε πρακτικά δεν έχουν επιστρέψει παρά ελάχιστα χρήματα. Μόνο τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια τάση αύξησης, η οποία μάλιστα δεν πηγάζει από τα ελληνικά νοικοκυριά. Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντήσει η ελληνική κυβέρνηση κάποια στιγμή: Είναι ζημιά για την ελληνική οικονομία (και όχι μόνο για τις τράπεζες) η απώλεια καταθέσεων ύψους 50 δισ. ευρώ, ναι ή όχι;
3. Έχοντας ως προεκλογική αρχή το «δεν πληρώνω» ήταν επόμενο η κυβέρνηση να φορτωθεί επί των ημερών της μια τεράστια αύξηση σε όλες τις κατηγορίες των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων. Στο τέλος του 2014, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία ήταν 74 δισ. ευρώ και πλέον έχουν εκτοξευτεί πάνω από τα 102 δισ. ευρώ.
Δηλαδή, επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ προστέθηκαν φρέσκα ληξιπρόθεσμα χρέη 25,75 δισ. ευρώ μόνο προς την εφορία. Αν προστεθούν και τα κόκκινα δάνεια και οι οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία, ο «λογαριασμός» ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά τα 40-45 δισ. ευρώ. Τραγική ειρωνεία; Επί των ημερών των υποστηρικτών του «δεν πληρώνω»:
a. Καταργήθηκε η προστασία από τους πλειστηριασμούς ακόμη και για την πρώτη κατοικία (πλην εξαιρέσεων).
b. Επαψε να υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών για τη συντριπτική μερίδα των οφειλετών (σ.σ. υπάρχει πλέον μόνο ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, χρήση του οποίου έχουν κάνει μερικές εκατοντάδες από τα περίπου πέντε εκατομμύρια των οφειλετών).
c. Ενεργοποιήθηκαν τα περισσότερα αναγκαστικά μέτρα από την εφορία στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Οι κατασχέσεις εις χείρα τρίτου, από 945.340 το 2014 έφτασαν στα... 1,721 εκατ. στο τέλος του 2017, ενώ οι οφειλέτες με δεσμευμένους τραπεζικούς λογαριασμούς είναι πλέον 1,15 εκατ. από περίπου 695.000 το 2015.
4. Επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης, οι τράπεζες υποχρεώθηκαν να σφίξουν ακόμη περισσότερο τη στρόφιγγα των νέων χορηγήσεων υπό το βάρος της αθρόας μείωσης των καταθέσεων, της επιβολής των capital controls και της αύξησης των κόκκινων δανείων. Η χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα μειώθηκε από τα 212 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014 στα 184 δισ. ευρώ στο τέλος του 2017. Η μείωση συνεχίζεται και το 2018.
5. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε μια οικονομία σε ανάπτυξη (+0,7%) και την οδήγησε σε ύφεση επί δύο συναπτά έτη (-0,3% το 2015 και -0,2% το 2016). Πρόκειται για πραγματικό «κατόρθωμα» αν αναλογιστεί κανείς ότι είχε προηγηθεί συσσωρευμένη ύφεση άνω των 25 ποσοστιαίων μονάδων, η οποία κανονικά θα έπρεπε να οδηγήσει σε μια θετική «αντίδραση» του ΑΕΠ κατ' εφαρμογή της θεωρίας του ελατηρίου. Και αυτή η ευκαιρία χάθηκε ενώ η επιστροφή στην ανάπτυξη έγινε με καθυστέρηση, κάτι που συνεπάγεται τεράστιο οικονομικό κόστος.
6. Οι υπερασπιστές των μισθωτών είναι υπεύθυνοι για τις νέες μειώσεις που καταγράφηκαν επί των ημερών τους στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Η αμοιβή εξαρτημένης εργασίας ανά μισθωτό υποχώρησε κατά 2,3% το 2015 και κατά 0,9% το 2016, κάτι που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι εισπράττουν ακόμη λιγότερα συγκριτικά με το 2014.
Σε όρους μάλιστα αγοραστικής δύναμης, η ζημιά είναι ακόμη μεγαλύτερη δεδομένου ότι πληθωρισμός έχει επιστρέψει σε θετικό έδαφος. Οσο για την περίφημη αύξηση του κατώτατου μισθού, παραμένει ακόμη σχέδιο επί χάρτου.
7. Η κυβέρνηση παρέλαβε χρέος της τάξεως του 179% του ΑΕΠ ή περίπου 320 δισ. ευρώ και θα παραδώσει χρέος άνω των 330 δισ. ευρώ. Ακόμη και το χρέος δηλαδή που υποτίθεται ότι «ρυθμίστηκε» θα είναι αυξημένο μετά την ολοκλήρωση της σημερινής διακυβέρνησης, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και το «μαξιλάρι ασφαλείας» για να γίνει ομαλά η επιστροφή στις αγορές είναι προϊόν πρόσθετου δανεισμού.
* Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Δευτέρας 20 Αυγούστου
Φωτογραφία intime news
